26 กรกฎาคม 2551 23:32 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ความรักอาจทำให้เราเศร้า
ทำให้เราเจ้าน้ำตาอ่อนไหว
แต่ความรักก็ไม่เคยทำร้ายใคร
ที่รู้สึกเจ็บปวดใจเพราะเราทำร้ายตัวเอง
หากเปรียบความรักเหมือนเรากำลังติดรูปภาพให้ตรง
ถ้าเราอยู่ใกล้มากไป...คงมองไม่เห็น
การถอยห่างมาหนึ่งก้าว...อาจมองได้ชัดเจน
ปัญหาที่เราเห็น...อาจไม่ใช่เรื่องร้ายแรง
ความรักคือการได้เรียนรู้
ทำให้ชีวิตที่เหลืออยู่นั้นมีความฝัน
ความรักไม่ต้องมีนิยามที่ตรงกัน
แค่จริงใจและคงมั่น...ดูแลความรู้สึกกัน"ก็พอ"
26 กรกฎาคม 2551 12:10 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ห้องใจของฉันเป็นห้องเดี่ยว
เปิดให้เธอเข้าพักคนเดียวไม่เกี่ยวกับใคร
แม้มันจะไม่หรูเหมือนคอนโดใหญ่ๆ
แต่ฉันก็ตั้งใจเปิดให้เธอเข้ามาใช้พักพิง
ห้องใจของฉันแม้มันดูธรรมดา
แต่ข้างในเก็บรักให้เธอ...เกินกว่าใครใคร
รอเธอคนเดียว...ปิดประตูหัวใจบานใหญ่
เหตุผลที่ไม่เปิดรับใคร...เพราะกุญแจที่เธอถือไว้
"มีแค่ดอกเดียว"
25 กรกฎาคม 2551 11:20 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ไม่ใช่ฉันไม่อยากยืนมอง..
เรื่องราวของเราสองในวันนั้น
บอกตรงตรง..ยังคงรู้สึกผูกพัน
แต่ไม่อาจดื้อรั้น..จะกลับไป
แม้ครั้งนึงเธอเคยทำให้เจ็บ
จนทำให้น้ำตาไม่อาจกักเก็บไว้
แม้ครั้งนึงฉันจะเคยต้องเสียใจ
แต่มันก็คุ้มค่ากับความรักยิ่งใหญ่ที่ฉันมี
สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้ก็คือ
ประคองถือใจบางเบาตัวเองกุมเอาไว้
ปลอบโยนหัวใจทุกครั้งบอกว่า...ไม่เป็นไร
บังคับหัวใจ..ว่าอย่ากลับไปเหมือนเดิม
เพราะรู้ว่าหัวใจนั้น...ไม่แข็งแกร่งพอ
ที่จะช่วยชะลอ...ต้านทานต่อความอ่อนแอไว้
จึงทำได้แค่มองข้างหน้า...แล้วก้าวเดินต่อไป
ทั้งที่ยังแอบเก็บเธอเอาไว้ "ในใจเหมือนเดิม"
22 กรกฎาคม 2551 00:08 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
คืนวันเหงากับมุมหนึ่งในร้านเหล้า
บรั่นดีบางเบาถูกยกแก้วแล้วแก้วเล่าอยู่อย่างนั้น
เก้าอี้ตัวเดิมกับบรรยากาศเงียบเหงาเหมือนทุกๆวัน
หน้าบาร์แสงไฟดูลดหลั่นริบหรี่ช่างเหงาใจ
"ขอโทษค่ะ เก้าอี้ว่างข้างๆ นั่งด้วยได้ไหม"
ผมรู้สึกแปลกใจ แต่ก็ตอบทันใด "ได้ครับ" ยิ้มให้เชื้อเชิญ
เธอเอ่ยบอกผม "มาคนเดียวรู้สึกเคอะเขิน"
หากไม่รบกวนจนเกินขอนั่งเพลินๆเป็นเพื่อนด้วยคน
ใบหน้าเรียวรูปไข่ผมยาวประบ่า
ดวงตากลมโตยิ้มสดใสดูสุขสันต์
เราต่างคุยต่างหัวเราะ...ยิ้มให้ต่อกัน
ยิ่งใกล้เธอใจผมยิ่งสั่น..."ยิ่งคุ้นเคย"
คืนเหงาคืนนี้เวลาช่างสั้นนัก
เธอเป็นใครผ่านมาทายทักให้หวั่นไหว
"ขอตัวกลับก่อนนะคะ ร้านจะปิด คงต้องรีบไป"
อยากจะหยุดเวลาไว้ แต่ทำได้แค่ยิ้มบอกลา
กี่คืนมาแล้วที่ผมรอเธออยู่ร้านเดิม
หวังเพียงเธอผ่านมาเพิ่มเติมเปลี่ยนคืนเหงาเป็นสดใส
หากมีโอกาสพบอีกสักครั้งอยากรู้เธอเป็นใคร
เป็นแค่คนเหงาผ่านมาทักทายหรือเป็นทุกอย่างในชีวิตได้ "อยากรู้จัง"
21 กรกฎาคม 2551 18:34 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
คำว่า "รัก" ใครๆก็พูดกันได้
แค่คำที่เขียนง่ายๆระบุไว้ในภาษา
หากจะให้รู้สึกต้องแสดงออกออกมา
มันถึงจะสมคุณค่ากับคำรักที่บอกไป
หากเธอจะบอกว่ารักกัน
แสดงออกให้ฉันรู้สึกจะดีไหม
แค่คำพูดมันคงไม่สำคัญอะไร
หากไม่ได้รู้สึกจากใจว่าเธอรักจริง
แค่ทำอะไรสักอย่างให้ฉันรู้
ห่วงใยอาทรดูแลแค่นี้ทำได้ไหม
แค่ให้สัมผัสว่าเธอรักฉันด้วยหัวใจ
รู้สึกได้เมื่อไหร่...คนคนนี้จะรักเธอไป
"ตราบนานเท่านาน"