19 ธันวาคม 2551 21:49 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ได้ชิดเพียงใกล้เท่านี้ก็คงพอ
ไม่เคยวอนขอสิ่งใดมากกว่านี้
ได้ชิดเพียงใกล้เท่านี้ก็ยังดี
เหมือนน้ำเลี้ยงที่ยังพอเหลือมี...ให้สู้ต่อไป
หรือเพราะเธอเองไม่เคยจะรู้
คนที่เฝ้ามองเธออยู่คือฉันคนใกล้
หรือเพราะเธอเองไม่เคยคิดจะใส่ใจ
เหตุเพราะคำว่าเพื่อนกั้นกลางไว้ตลอดมา
อยากรู้ว่าเธอเองรู้สึกอย่างไร
หากรู้ว่าเพื่อนคนนี้เปลี่ยนไปหัวใจสับสน
แต่ไม่อยากถามกลัวคำตอบทำใจต้องทุกข์ทน
...แค่ได้ชิดใกล้ก็สุขใจมากล้น...
แม้ต้องฝืนต้องทน"เป็นแค่คนใกล้ตัว"
18 พฤศจิกายน 2551 23:54 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
กี่ครั้งกี่หนที่คนมักถามฉัน
รู้สึกเหงาบ้างไหมแต่ละวันดูหวั่นไหว
ทุกๆคำถามมีคำตอบอยู่ข้างใน
เหตุผลทนเหงาใจคือใครกัน
คำตอบลึกๆคือรอใครคนนึงกลับมาหา
รอเธอกลับมาพร้อมเวลาของความเหงา
ยังคงจดจำคำพูดกับสัญญาระหว่างเรา
ฉันยังเป็นฉันคนเก่าไม่เคยเปลี่ยนแปลง
เหตุผลเดียวที่ฉันไม่เคยคิดจะมีใคร
เพราะคำว่า"รักเธอ"ที่มีให้ท่องไว้ทุกวัน
เหตุผลเดียวที่ทนเหงาคือเธอคนนั้น
กับคำสัญญาที่เคยผูกพัน"รอเธอกลับมา"
14 พฤศจิกายน 2551 07:44 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
โอบกอดฉันไว้เบาๆนะคนดี
หากกายอุ่นไอที่มีพอทำเธออุ่นใจ
จับมือฉันไว้ยังคงอยู่ใกล้ๆ
หากสัมผัสฉันต่างจากใครๆขออย่าลืมเลือน
จะขอโอบเธอเบาๆไว้ตรงนี้
ให้กายอุ่นไอที่มีลดความหวั่นไหว
กุมมือเธอสัมผัสแนบไว้กับหัวใจ
สื่อสัมผัสที่มีให้ไม่เคยลืมเลือน
สายลมเหน็บหนาวไม่ได้ทำให้เราห่าง
ความเยือกเย็นอ้างว้างไม่เคยทำให้หวั่นไหว
ลมหนาวพาพัดไม่เคยทำให้เราห่างใจ
นึกถึงคืนหนาวคืนนั้นเมื่อไหร่....
อยากบอกเป็นสุขใจ "ไม่เคยลืม"
14 ตุลาคม 2551 00:47 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
เฝ้ามองรอยยิ้มความสุขของเธอบนใบหน้า
สายตาเธอดูชื่นชมคนข้างตัวอย่างหวั่นไหว
สิ่งที่สัมผัสได้คือเธอรักเขาหมดหัวใจ
ส่วนฉันเป็นได้แค่ใคร...ที่ควรแสดงความยินดี
เฝ้าถามตัวเองว่าฉันอิจฉาหรือเป็นสุขใจ
กับหยดน้ำตาที่เอ่อไหลเอ่อท่วมใจจนล้น
กับคำถามในใจว่าควรยินดีหรือต้องทน
คำตอบควรยินดีกับเธออีกคน...คือฉันใช่ไหมเธอ
เพราะนั้นคือสิ่งเดียวที่ฉันคงพอทำให้กับเธอได้
แม้นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่เธอจะได้รับจากฉัน
"ยินดีด้วยนะ" แม้ลึกๆเจ็บช้ำบ้างก็ช่างมัน
แม้ใจเธอไม่อาจเปลี่ยนเขาเป็นฉัน...
พูดตรงๆละกัน...หากเป็นความสุขเธอนั้น
"ฉันยินดี"
7 ตุลาคม 2551 23:54 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ลืมเขา...ลบภาพออกจากชีวิตเธอได้ไหม
คนที่ทำเจ็บช้ำใจ...เจียนตายในตอนนั้น
ใส่ภาพฉัน...คนที่อยู่ดูแลแทนที่กัน
ลบภาพเก่าให้สิ้นพลัน...จากฝันที่เคยมี
จำฉัน...คนที่คอยดูแลปลอบกันในวันเหงา
จำฉัน...วันที่เธอเศร้าเขาทิ้งหนีห่างหาย
จำได้ไหม...ใครเปลี่ยนฝันร้ายเธอให้กลับกลาย
จนเธอผ่านพ้นวันเจียนตาย...เจ็บช้ำกับน้ำตา
"รักฉันได้หรือเปล่า"กับคำถามที่ต้องการคำตอบ
สิ่งดีดีที่เคยมอบจากวันนี้จะมีอีกนานไหม
ไม่ให้สัญญาแม้ขาดเธอ...รู้ชีวิตก็ยังดำเนินต่อไป
รู้สึกได้แค่เพียงครึ่งชีวิตที่ฝากไว้....กับความรู้สึกของหัวใจ
"ไม่คิดทวงกลับคืน"
หน้าส่วนตัว
1890
