9 กรกฎาคม 2548 20:21 น.
Homo
เธอดูสวยดุจดั่งนำในคลอง
ที่เน่าหมองกองขยะหมักกลิ่นเหม็น
เหมือนนำเหลืองในศพกลิ่นชัดเจน
เหมือนอีเห็นในกองขี้ โอ้......
Baby...เอย
9 กรกฎาคม 2548 13:33 น.
Homo
จากใจที่เคยอ่อนล้าและหมดหวัง
หมดกำลังยืนต่อสู้ไม่ไหว
เมื่อวันนั้นมีคนทำลายใจ
ไม่มีใครปลอบโยนแม้สักคน
จนวันนี้เธอมาทำให้หวั่นไหว
มาปลอบใจมาใส่ใจมาห่วงหา
มาทำให้ฉันหวั่นไหวขึ้นอีกครา
มาทำให้เวลาเป็นสุขใจ
อยากลองเสี่ยงมีรักอีกสักหน
จะเจ็บจะทุกข์ทนไม่หวั่นไหว
เมื่อมีเธอนั้นอยู่ใกล้ๆ
วันต่อไปเป็นยังไงไม่สนเลย...
9 กรกฎาคม 2548 13:25 น.
Homo
ตั้งแต้วันที่เธอจากไปใจอ่อนล้า
หยดนำตาหลั่งไหลไม่ขาดหาย
ความทรงจำความฝันพังมลาย
สูญสลายหมดสิ้นทุกสิ่งพลัน
หน้าส่วนตัว
956
