27 พฤศจิกายน 2548 22:59 น.
HCL
ขอโทษนะที่รัก
อาจดูฟังมักง่าย ช่างร้ายเหลือ
เพียงแค่ฉัน ไม่อยากจะยืดเยื้อ
และความเชื่อ ในความรัก มันหมดลง
เราเลิกกันเถิด นะที่รัก
ฉันไม่อยากจะหลอกเธอ ให้มัวหลง
ทนคบกัน ต่อไป มันก็คง
ไม่อาจลง..ตัวได้ อย่างไรก็ตาม
หากสงสัย ว่าทำไม จึงขอเลิก
จะขอเบิก ตอบคำ ตามที่ถาม
เพราะว่าวัน เวลานี้ ทุกโมงยาม
คำนิยาม ความรัก มันหมดลง
เราเลิกกันนะ.. ฉันไม่รักเธอแล้ว
บอกไปแล้ว ขอลาที ไม่ต้องส่ง
เหตุผลสั้น ๆ หวังว่า... เธอนั้นคง
จะเข้าใจ แล้วคงปลง ในไม่นาน
21 พฤศจิกายน 2548 19:18 น.
HCL
เพียงเพราะรัก พรักพริ้ม กระหยิ่มย่อง
ลอบลองมอง และล่องรัก สมัครศรี
หวังไว้ว่า เวียนว่าย ในวารี
ในน้ำนี้ นี่ใน ใจนวลนาง
ตามตอบต้อง ติดตามไป ไม่ห่างเหิน
หลงละเลิง เล่นรัก ไม่หายห่าง
มาหมางเมิน หม่นหมาย ที่ปลายทาง
ถูกทิ้งท่าม ทุกทาง ที่วางปลาย
กลับกลายก่อ เกิดกลาย ที่ปลายเศร้า
โอ้อกเอ๋ย เอือมอายเอา เขาไม่หมาย
เลยล่องลอย ลายลม จมเจียนตาย
คนข้างเคียง จึงคล้ายคล้าย ใจตายตรม
20 พฤศจิกายน 2548 22:20 น.
HCL
ลืมแล้วหรือ คำรัก ที่เคยมั่น
ลืมเลือนพลัน หมุนเวียน เปลี่ยนแล้วหนา
ลืมแล้วคืน ที่เคยซึ้ง ตรึงอุรา
ลืมจันทราว่าเคยขอ พรจากจันทร์
ลืมแล้วอก ที่อิงแอบ แนบอกอุ่น
ลืมละมุนกรุ่นรัก จากใจฉัน
ลืมวาจา ที่เคยว่า สัญญากัน
ลืมวานวัน แล้วผันเปลี่ยน ไม่เหมือนเดิม
...ฉันยังคงเฝ้ารอเธออยู่ตรงนี้
อยู่ตรงที่ที่เดิมไม่ห่างเหิน
จะขอรอจวบสิ้นฟ้าไม่หมางเมิน
แม้เผชิญ กับความจริงที่ถูก "ลืม"
16 พฤศจิกายน 2548 18:55 น.
HCL
เนืองเนื่องที่รินไหล ที่จากไป คือสายน้ำ
ลอยล่องที่มองตาม ในสายน้ำ คือกระทง
ปลิดปลิวที่ลิ่วล่อง ในครรลอง ต้องประสงค์
เหนื่อยหน่ายทุกข์คลายลง ให้ไหลส่ง ลงคงคา
พลัดพรากที่ลาจาก นั้นแสนยาก จักใฝ่หา
ร่ำร่ำคือน้ำตา ที่ไหลมา จากหัวใจ
หวังหวังเพียงอยากล่อง ทิ้งลงคลอง แม่น้ำไหล
ทุกข์ทนแสนจนใจ ให้พ้นไป ไม่กลับคืน
นี่นี้ที่ตีจาก จำต้องพรากมิอาจฝืน
คืนค่ำต้องกล้ำกลืน ให้เต็มตื่น ขื่นขมใจ
สุดสายที่ปลายน้ำ คือคืนความ ตามที่ให้
คงคา.. ระอาใจ ใยมนุษย์ สุดทุกข์กัน
8 พฤศจิกายน 2548 18:15 น.
HCL
พึงยึดมั่นคุณธรรมนำชีวิต
ประกอบกิจการงานอย่างโปร่งใส
มีส่วนร่วมในความคิดและจิตใจ
ร่วมต้านภัยทุจริตคดโกงกิน
พึงมีใจบริการเสมอภาค
เป็นฐานรากยึดผลงานคุ้มค่ายิ่ง
มุ่งพัฒนาวิชาการเป็นอาจิณ
เพื่อแผ่นดินประโยชน์สุขประชาชน
พึงสนองตามต้องการทุกระดับ
พึงขจัดปัญหาอย่างเหมาะสม
พึงสามัคคีมีในน้ำใจตน
พึงนิยมคนดีมีคุณธรรม