21 กรกฎาคม 2546 18:58 น.
Harron
กำลังใจหนอ...เจ้าอยู่ไหน
ทำไมต้องทิ้งข้าไว้ให้โดดเดี่ยว
ทิ้งข้าไว้อยู่คนเดียว
เปลี่ยวใจยิ่งไม่มีใคร
และแล้วเจ้าก็มา
มาพร้อมกับแสงส่องทางอันใสจ้า
ทำให้ข้าได้เดินมา
ถึงจุดๆนี้ข้าดีใจ
กำลังใจเจ้าจำไว้หนอ
อย่าคิดรอให้ข้าต้องหวันไหว
เจ้าจึงมาให้ข้าหวังดีใจ
เจ้าจึงได้มาปรากฎให้ข้าเอย
21 กรกฎาคม 2546 18:50 น.
Harron
อยากให้รู้ว่ารัก บ.ร.
อีกไม่นานนี้แล้วหนอที่อาจจาก
และต้องพรากกับเพื่อนๆที่แสนดี
ถ้าไม่ทำคะแนนให้ดีๆ
ต้นปีหน้าอาจต้องจากจาก บ.ร.
ไม่อยากอยู่ที่ไหนนอก บ.ร.
คิดถึงหนากับกลุ่มเพื่อนอันแสบแสน
ที่ทุกวันเม้าท์กันไม่เบื่อแคลน
ไม่มีวันที่จะจากจาก บ.ร.
ปล.ถึงเพื่อนๆ ม.3 บ.ร. ทุกคน ขอให้สอบเข้า ม.4ที่ บ.ร. ติดกันทุกคนที่อ่านนะ
และคนอื่นๆที่เข้ามาอ่านด้วขอบคุณมากนะครับที่อ่าน ขอให้สมหวังสอบติดกันทุกคนนะ
21 กรกฎาคม 2546 18:34 น.
Harron
เพื่อนเอ๋ย.....เจ้าจะจากไปไหน
เจ้าจะจากไปไกล
จะห่างไกลคนๆนี้ซักเพียงไร
ขอหนึ่งอย่างจากเจ้าคนนี้ได้ไหม
เพียงหนึ่งอยากจากคนนี้แลละจากใจ
ถ้าไปไหนอย่าลืมเพื่อนคนนี้
ที่ยังรักและยังคิด
ที่จะจดและจะจำ
เพื่อนคนนี้ตลอดไป
21 กรกฎาคม 2546 18:29 น.
Harron
ไม่ว่าเธออยู่หนไหน
ไม่ว่าเธออยู่กับใคร
ไม่ว่าเธอคิดถึงใคร
แต่ใจเราคิดถึงเธอ
ถึงแม้ว่าเธออยู่ไกล
ถึงแม้ว่าเธอคิดถึงใคร
ถึงแม้ว่าเธอไปไหน
แต่เรานั้นยังมีแต่เธออยู่ข้างกาย
หน้าส่วนตัว
680
