5 เมษายน 2552 18:11 น.
happy time
ความอ้างว้างจ๋า
ทำไมน่ากลัวนักนะ บอกหน่อยได้ไหม
อยู่คนเดียวกลัวโน่นกลัวนี่ กลัวหัวใจ
กลัวว่าจะทนได้ไหม จะผ่านวันนี้ไปได้ยังไงกัน
น้ำตาจ๋า
ทำไมเอาแต่หลั่งออกมาโดยไม่ถามฉัน
พรุ่งนี้ต้องทำอย่างไรหากต้องตื่นขึ้นมาโดยลำพัง
กลัวจัง เมื่อไหร่ฉันจะเข้มแข็งสักที
หัวใจจ๋า
ทำไมมันช่างเจ็บปวดอย่างนี้
วันเวลาเก่า เก่าเมื่อไหร่จะจากไปสักที
เอาแต่ตอกย้ำอย่างนี้ แล้วเมื่อไหร่ฉันจะดีขึ้นมา
ทำไม ทำไม และทำไม
ทำไมถึงแทบจะขาดใจ ทำไมนะ
ทำไมได้แต่นึกถึงแต่เรื่องเก่า เก่าที่แล้วมา
ทำไมและทำไมหนา ทำไมเวลาไม่เคยช่วยอะไร???
...............
5 เมษายน 2552 17:55 น.
happy time
และแล้วก้อถึงวันลา
เธอจากไปแล้วนะในตอนนี้
เหลือเพียงความทรงจำที่แสนดี
เอาไว้คิดถึงเธอคนดียามเหงาใจ
เจ็บแค่ไหนก้อต้องทน
เพราะไม่มีเหตูผลที่จะไปยื้อ ไปรั้งเอาไว้
ยิ่งฝืนอยู่ไปนาน นานก้อยิ่งทำร้ายหัวใจ
จบไป จากไป ได้ซะก้อดี
ไม่ใช่ว่าไม่เคยรัก
รักมาก และก้อรักจนถึงทุกวันนี้
เธอเป็นคนที่ฉันรักมากและเธอก้อช่างแสนดี
แต่จะให้อยู่อย่างฝืนๆกันไปอย่างนี้ก้อมีแต่จะทำร้ายกันและกัน
จบไป จากไป เจอคนใหม่ ใหม่ จะดีกว่า
ดีซะอีกจะได้ศึกษาคนใหม่ คนอย่างที่เธอฝัน
หากจะเอาชีวิตมาจมอยู่กับการจะแก้ว่าทำยังไงเราถึงจะเข้ากัน
ทั้ง ทั้งที่ไม่มีวัน ฉันว่ามันเสียเวลา
ขอให้ โชคดีนะ...
จะจดจำวันเก่า เก่าทุก ทุกวันที่มีค่า
ถึงแม้เราจะไม่ได้มีกันและหมือนอย่างที่แล้วมา
ก้อไม่ได้แปลว่าเราจะไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
. . . . .
2 เมษายน 2552 14:34 น.
happy time
เมื่อรักหมดระยะโปรโมชั่น
ความเบื่อหน่าย-ความห่างไกลเริ่มถามหา
ไม่ไถ่ถามสาระทุกข์สุขดิบ เพราะไม่มีเวลา
ทั้ง-ทั้งที่เมื่อก่อนเทียวไปเทียวมายังไม่เหนื่อยเลย
โทรหาก้อไม่ว่าง ไม่มีเวลา
ส่ง SMS หาก้อทำเฉย
เค้าเหนื่อย เค้าทำงานหนัก เค้าไม่ว่างเลย
กินข้าวหร๋อ กินใครกินมันไปก่อนละกัน
ถ้าเริ่มตอแย ก้อด่า ก้อว่า
ทำไมทำตัววุ่นวายนักนะ ก้อด่าฉัน
โทรถามเพราะเป็นห่วงเป็นใย ก้อว่า'"จะมาคอยโทรเชคทำไมกัน"
ทั้ง-ทั้งที่เมื่อก่อนคุยทั้งวันยังไม่เห็นเบื่อสักที
พอทีนี้เริ่มทำใจ ให้ออกห่าง
ก้อหาว่ามีคนใหม่ใช่มั้ย ถึงทำอย่างนี้
ทีเมื่อก่อนฉันทั้งห่วงใย ทั้งหวังดี
ตกลงจะเอายังไงกันนี่ ไม่เข้าใจ
จะให้คอยตอแยเหมือนเก่า
อย่างนั้นก้อด่าก้อว่าเราใครจะทนไหว
เป็นมนุษย์ ที่มีความรู้สึก+มีหัวใจ
ให้เธอย่ำยีมากไป ก้อคงไม่ไหวเหมือนกัน
2 เมษายน 2552 14:32 น.
happy time
อยู่กันไปนาน-นาน
จากไอ่ที่ว่าหวานก้อกลายเป็นเบื่อ
เวลาอยู่ด้วยกันน้อยมาก..แต่สำหรับเพื่อน กลับเหลือเฟือ
ต่างคนต่างเบื่อ ไม่รู้ว่าอยู่ไปเพื่ออะไร
พอวันหนึ่งถึงความจำเป็นต้องจาก
ก็กลายเป็นความรู้สึกลำบากไม่อยากไปไหน
ภายนอกเหมือนไม่รัก..แต่รู้สึกผูกพันกันที่หัวใจ
กลับมาหากันบ่อย-บ่อยได้ไหม.....คิดถึงจัง.....
หน้าส่วนตัว
1073
