6 กันยายน 2546 19:15 น.
hallelujah
ก็มีบ้างในบางครั้งนั่งครุ่นคิด
วิตกจริตคิดแต่เรื่องหนักสมอง
เรื่องมากมายทั้งนอก-ในครรลอง
จับมากองสุมไว้ในหัวเรา
คิดทบทวนแก้ไขในสิ่งผิด
แต่ยิ่งคิดแก้ไม่ได้ก็ยิ่งเศร้า
คิดไม่ออกแก้ไม่หายก็ยิ่งเมา
เรื่องเน่าๆวิปริตประดังมา
หาคำตอบให้ไม่ได้ก็เริ่มท้อ
ชีวิตหนอภาระช่างหนักหนา
มีแต่เรื่องแย่ๆถั่งโถมมา
เกิดเป็นหมาน่าจะดีกว่าเป็นคน
แต่โบราณนานมามีคำบอก
หาใช่หลอกเพื่อให้คลายหายสับสน
ก็ชาติหนึ่งได้เกิดมาเป็นคน
ประเสริฐล้นบุญทำกรรมนำมา
ทุกปัญหาใหญ่เล็กนั้นแก้ได้
จะไปคิดด่วนตายทำไมหนา
ได้จุติจากฟากฟ้ากำเนิดมา
แก้ปัญหานั้นเป็นเรื่องที่ต้องทำ
มันอยู่ที่คิดจะแก้ไขหรือไม่
จะก้าวไปหรือคิดจะถอยหนี
จะเหยียบมันหรือมันเหยียบคิดให้ดี
ชีวิตนี้ยังไม่ไร้ซึ่งหนทาง
ถึงมันใหญ่ล้นฟ้าหนักหนานัก
ตั้งปักหลักกั้นกีดและขีดขวาง
แม้มืดมิดปิดสนิทมิเห็นทาง
ทุกๆอย่างอยู่ที่กำลังใจ
ใจพร้อมสู้สู้ไปไม่ต้องถอย
หรือจะปล่อยคอยให้มันทับถมใส่
ทุกๆคนมีสมองมีหัวใจ
ก็แล้วแต่ใครใคร่จะเลือกเอา...
ชีวิตเราใจของเราเราเลือกเอง
5 กันยายน 2546 19:43 น.
hallelujah
โลกนี้...โหดร้าย
ความตาย...เพรียกหา
อดีต...ผ่านมา
เวลา...ผ่านเลย
ความรัก / ความเศร้า
ตัวเรา...วางเฉย
เดี๋ยวก็ - ผ่านเลย
อย่างเคย - ผ่านมา
ทำใจ...ปลงตก
นรก...เบื้องหน้า
สวรรค์...ลวงตา
หูบ้า , ตามัว
สิ่งใด...ที่เกิด
กำเนิด...ดีชั่ว
อย่าท้า , อย่ากลัว
ปล่อยตัว...ตามเลย
5 กันยายน 2546 03:24 น.
hallelujah
หลับตาก่อนตื่นขึ้นพรุ่งนี้
ลากันทีกับวันอันสับสน
ใครจะรู้อยู่หรือตายในวังวน
ด้วยอารมณ์หรือเหตุผลพ้นผ่านมา
จะหลับตาก่อนตื่นขึ้นอีกครั้ง
ด้วยความหวังว่าจะมีสิ่งดีกว่า
จะไร้เลือดไร้สงครามไร้น้ำตา
แล้วพบว่าเราต่างเป็นเช่นเดียวกัน
เคยเรียกร้องความนับถือและชื่อเสียง
เคยเป็นเพียงคนบ้าตามหาฝัน
แต่วันนี้เราเหยียบย่ำกันและกัน
เส้นขนานของความฝันถ่างผันแปร
หยุดสักนิดหยุดความคิดหยุดเสียก่อน
ให้ไอร้อนลดผ่อนนอนนิ่งแน่
ต่างชีวิตต่างความฝันต่างมุมแล
แต่ช้าแต่เราต่างก็เป็นคน
ยอมเข้าใจยอมรับสดับจิต
แม้แตกต่างชีวิตความคิดฝัน
มอบความรักเล่าความฝันกันและกัน
เพียงเท่านั้นเพียงเท่านี้ก็เพียงพอ
จะลืมตาก่อนตื่นขึ้นอีกครั้ง
จะเหลียวหลังมองอดีตแสนช้ำหนอ
จะยืดหน้ามองฟ้าใสที่เฝ้ารอ
จะก้าวต่อสู่โลกใหม่ไร้สงคราม
5 กันยายน 2546 02:51 น.
hallelujah
ความฝัน
หากแม้ในความฝัน
อาจเป็นวันที่สวยสด
ชีวิตคงงามงด
ร่ำรวยยศบรรดามี
หากแม้เดินทางไหน
จะจรไปในทุกที่
กุหลาบจะโรยรี
ลงแทบเท้าทุกคราไป
ความจริง
หากแม้ในความจริง
ใช่ทุกสิ่งจะเหมือนฝัน
เวลาล่วงผ่านวัน
ส่งความฝันให้ผ่านไป
หากแม้มัวแต่ฝัน
ความจริงนั้นคงจากไกล
ความฝันที่ยิ่งใหญ่
คงเป็นได้แค่ฝันดี