27 กันยายน 2546 15:20 น.
hallelujah
ในเวิ้งฟากฟ้าดับดำสนิท
ความมืดมิดครอบงำความแจ่มใส
กลบความฝันอีกความหวังให้ดับไป
เหลือเพียงใจที่หมดหวังกำลังวาย
ขอเพียงแสงกระพริบก่อกำเนิด
ขอกำลังให้เกิดก่อนจะสาย
ขอความรักให้ฉันก่อนวันตาย
ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายเท่านี้พอ...
27 กันยายน 2546 15:15 น.
hallelujah
ดวงดาวมากมาย
พร่างพรายล้นหลาม
พรั่นพรึกตรึกตาม
เนื้อนามยวลใย
คิดความตามติด
ครุ่นคิดเหนือไหน
ถึงเธอจับใจ
แม้ไกลห่างกัน
แต่แม้อยู่ห่าง
ระยะทางบ่กั้น
ความรู้สึกที่ให้กัน
มิมีวันเสื่อมคลาย
จะรักเสมอเหมือน
ย้ำเตือนมิหน่าย
รักจนวันตาย
มิคลายจากเธอ
26 กันยายน 2546 23:59 น.
hallelujah
แลฟ้า...ยามฟ้าปิด
ดูมืดมิดเป็นไหนๆ
เมฆหม่นลอยเลื่อนไป
บังเดือนให้เหลือเสี้ยวบาง
ดาวเจ้าแลดูหมอง
จากเรืองรองส่องสว่าง
วันนี้กลับลีบจาง
ไม่กระจ่างเหมือนอย่างเคย
ไม้ไหวโบกสะบัด
ลมเลื่อนพัดกระหวัดเสย
ทุกอย่างต่างจากเคย
ดูเรื่อยเฉยไร้อารมณ์
ตัวฉันวันนี้หม่น
ไร้ซึ่งคนสร้างสุขสม
เจ็บช้ำในอกตรม
ปล่อยตามลมจะพาไป...
24 กันยายน 2546 02:11 น.
hallelujah
ภาพสุดท้ายที่ร่ำเรียนร่วมกันมา
ภาพของชุดนักศึกษาเคยสวมใส่
ภาพห้องเรียนห้องสุดท้ายแสนอาลัย
ถึงเวลาจำจากใจไกลห่างกัน
แม้กายไกลหาใช่ใจจะไกลจาก
ความพลัดพรากมิอาจกั้นเธอกับฉัน
ฉันจะอยู่ที่ตรงนี้เพื่อรอวัน
ที่เธอนั้นจะกลับมาเยี่ยมเยือน
21 กันยายน 2546 15:39 น.
hallelujah
แด่ชีวิตแด่วิญญาณที่ผ่านพ้น
แด่ทุกคนที่พลาดพลั้งหวังสลาย
แด่ความทุกข์ แด่ความเศร้า แด่ความตาย
ที่ละลายจิตวิญญาณมารผจญ
ในเวลาที่ชะตาเล่นตลก
ที่หมั่นวกเวียนมาให้สับสน
ก่อความทุกข์เกิดความเศร้าให้หมองหม่น
เล่นตลกชีวิตคนโชคชะตา
แม้ชีวิตจะเอ่อล้นด้วยทนทุกข์
มิพบพานความสุขสรรหรรษา
จมชีวิตไว้ในห้วงความโศกา
คอยเวลาผ่านพ้นจนจำใจ
อย่ามัวจมชีวิตไว้ในความโศก
ก็เพราะโลกยังคงมีสุขสดใส
เพียงเธอโยนความผิดเศร้าเหงาทิ้งไป
แล้วคอยยิ้มรับวันใหม่ที่มาเยือน
อย่าแชเชือนสู้ต่อ ! อย่าท้อใจ
หน้าส่วนตัว
791
