4 ตุลาคม 2546 01:05 น.
hallelujah
เพียงชีวิตที่ยังคงดำรงอยู่
เพียงได้รับเพียงได้รู้ความเคลื่อนไหว
เพียงยังมีเสียงเต้นตึกของหัวใจ
เพียงแค่ได้มองเห็นแม้พร่าเลือน
แม้ว่าวัยจะอยู่ใน ไม้ใกล้ฝั่ง
แม้แผ่นหลังจะงุ้มงอ ไขข้อเฝื่อน
แม้ความจำจะลดถอยค่อยๆเลือน
แม้ริ้วรอยจะเกลื่อนเกลื้อนตามริ้วกาย
แม้ว่ากายจะอ่อนโรยละโหยแห้ง
แม้เรี่ยวแรงจะลดถอยค่อยหดหาย
แม้ดวงหน้าจะยับย่นด้วยริ้วลาย
แม้ความตายเขยิบกายมาตามวัย
ขอแค่เพียงเห็นลูกหลานมีความสุข
ขอพวกเขาอย่ามีทุกข์มารุกไล่
ขอพวกเขามีรอยยิ้มที่สดใส
ขอพวกเขาเจริญวัยเป็นคนดี
แม้พวกเขาอาจลืมว่าฉันยังอยู่
ไม่รับรู้ไม่ดูแล ไอ้แก่ คนนี้
แม้ลูกหลานไม่ใส่ใจไม่ใยดี
ฉันคนนี้ก็จะบอก ไม่เป็นไร
2 ตุลาคม 2546 01:38 น.
hallelujah
เธอทำอะไรอยู่ ?
จะรู้รึปล่าว ? ว่า...
มีความรักส่งตรงจากโพ้นฟ้า
ส่งมาเป็นของขวัญให้คนดี
HEY ! YOU ! รีบๆมารับไป
ความรัก + ความห่วงใย จากเพื่อนคนนี้
มีวันสุขเยอะๆนะคนดี
HAPPY HAPPY BIRTHDAY
2 ตุลาคม 2546 01:30 น.
hallelujah
เหตุด้วยความหมาย -
ของชายคนหนึ่ง
มันไม่ลึกซึ้ง
เข้าถึงใจคน
มิเคยได้จัก
ใฝ่ฝักฝึกฝน
ลับเหลี่ยมตัวตน
ฝึกฝนคุณดี
สังคมจึงก่น!
เป็นคนบัดสี
ไร้ซึ่งความดี
อัปรีย์ ! เกินทน
น้อยเนื้อต่ำใจ
เสือกไสสับสน
ต้องก้มหน้าทน
หนึ่งคนจังไร !
แต่ในเบื้องลึก
น้อยนึกนักไหน
ที่จะมีใคร
ส่องใจตรองดู
เขามองแค่เปลือก
แต่เสือกรับรู้
เชิดชูตาดู
ว่ากูตาคม !
แต่อยากให้คิด
คนผิดอย่างผม
ก็ไม่เคยถ่ม
ทับถมใจใคร
แล้วคุณคนดี
เปรมปรีย์เหนือไหน
เที่ยวด่าใครๆ
แล้วใครกันเลว?
27 กันยายน 2546 19:11 น.
hallelujah
สิ่งที่คิดอาจไม่ใช่สิ่งที่เป็น
สิ่งที่เห็นอาจเป็นเพียงฉากบังหน้า
สิ่งที่รู้อาจเป็นเพียงสิ่งลวงตา
สิ่งที่ได้มาอาจไม่ใช่ความเป็นจริง
--------------------------------------
ความหลอกลวงคอยฆ่าผู้หลงผิด
ความสิ้นคิดคอยฆ่าผู้หมดหวัง
ความไม่รู้ ความโลภ ความเกลียดชัง
คอยเหยียบย่ำผู้พลาดพลั้งให้จมดิน
-------------------------------------
สิ่งต่างๆอาจไม่จริงเสมอเหมือน
คอยย้ำเตือนให้คิดถึงสิ่งลุ่มหลง
สิ่งลวงตาคอยฉุดรั้งให้ต่ำลง
ด้วยความหลงในรูปจับต้องใจ
-------------------------------------
ฉุดลงสู่ขุมนรกที่รุ่มร้อน
หลับตานอนความทุกข์ก็โถมใส่
มีชีวิตอยู่บนความทุกข์ร้อนใจ
ทิ้งชีวิตทั้งหมดไปในสิ่งลวง
27 กันยายน 2546 15:31 น.
hallelujah
ฉันอาจดูเป็นคนงี่เง่า
เรื่องวันเก่าฉันเฝ้าใฝ่เฝ้าฝัน
คิดเสมอถ้าอย่างนี้ถ้าอย่างนั้น
จมอยู่กับความฝันทุกวันคืน
ไม่เคยคิดจะก้าวไปจากอดีต
ข้ามไม่พ้นเส้นที่ขีดสุดจะฝืน
ได้แต่ปล่อยให้อดีตมันกินกลืน
วันเคยชื่นคืนเคยสุขไม่กลับมา
ล่วงผ่านวันกว่าฉันจะคิดได้
จนมันสายเกินแล้วคิดอิจฉา
อดีตเก่าผ่านแล้วมิย้อนมา
นั่งมองฟ้า ฟ้าหม่นใจหมองมัว
ฉันสูญเสียตัวฉัน ความฝันด้วย
หวังใครช่วยปัดเป่าฟ้าพร่าสลัว
ปรับเปลี่ยนฟ้าในตาฉันให้หายมัว
แต่ฉันกลัวใครคนนั้น...ไม่มีจริง