29 เมษายน 2547 16:14 น.
hallelujah
ตาจับจ้องมองไปที่ปลายฟ้า
สกุณาโผผินบินผกผ่อน
สีสกุณาตัดสีฟ้ายามรอนรอน
จับปากกามาเขียนกลอนคลายผ่อนใจ
ยามอาทิตย์อัสดงค์ช่างงามล้ำ
กิ่งไม้ไหวร่ายรำพลิ้วไสว
สายลมเย็นพัดผ่านสราญใจ
ธรรมชาติช่างวิไลสวยใสงาม
มวลหมู่เมฆลอยเอื่อยระเรื่อยรื่น
ขุนเขายืนเด่นตระหง่านน่าเกรงขาม
เป็นสิ่งคู่ แกร่ง-อ่อน อันงดงาม
แฝงนิยามคู่กันนิรันดร
พิสุทธิ์เกินกว่าใจจะคิดไขว่
ธรรมชาติยิ่งใหญ่ช่วยสั่งสอน
วิถีทางแห่งความงามที่ดับร้อน
ให้ทุกข์จรจากลี้หนีหายไป
คุณค่าแห่งธรรมชาติช่างงามล้ำ
ทั้งโตรกห้วยเงื้อมง้ำ ลำเนาใหญ่
อาทิตย์จันทร์ทุ่งเถื่อนลมเลื่อนไซร้
คือตำราสอนใจให้เติบเต็ม
24 เมษายน 2547 00:01 น.
hallelujah
เป็นเพียงดอกไม้ในความว่าง
รอบกายอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว
เงียบเหงาเศร้าสร้อยแต่ผู้เดียว
ไม่มีผู้เหลียวหันมอง
ท่ามกลางผู้คนพลุกพล่าน
เจ้าบานเบ่งอย่างเศร้าหมอง
จรูญจรัสเรืองรอง
แต่ไร้คนมองสนใจ
พวกเขาล้วนยุ่งมุ่งงาน
คิดขานทำการล้วนใหญ่
ไม่คิดเหลียวมองใครใคร
มุ่งไปสู่กระแสเงินตรา
แม้แต่ความงามเช่นเจ้า
พวกเขาก็ไม่เห็นค่า
ไม่คิดเหลียวใจมองมา
ปล่อยเจ้าอุราช้ำใจ
เจ้าเป็นความงามที่เปล่าเปลี่ยว
โดดเดี่ยวอ้างว้างเหนือไหน
หวังเพียงผู้คนเหลียวใย
โถ... -ความงาม- ที่ใครหลงลืม
23 เมษายน 2547 23:52 น.
hallelujah
ที่รัก...
เธอจักรับรู้บ้างไหม
ว่าคนคนนี้จริงใจ
มากมายแค่ไหน...คนดี
ฉัน...
ผู้ชายเพ้อฝันคนนี้
ให้รักหมดใจที่มี
คนดีรับรู้หน่อยเธอ
รัก...
แน่นักไม่เคยเพ้อเจ้อ
รักจริงรักจังนะเออ
ไม่ได้ละเมอมาอำ
เธอ...
ปล่อยฉันรอเก้อเจ็บช้ำ
ไม่รัก ไม่จด ไม่จำ
ตอกย้ำเหยียบย้ำหัวใจ
17 ธันวาคม 2546 01:31 น.
hallelujah
ฉันคือความงามที่ถามไถ่
ที่ใครใคร่ใฝ่คว้าเหินหาหาว
ดังเดือนช่วงดวงเด่นฟ้าดาดาว
ระยับพราวสว่างไสวในใจจง
เป็นบางสิ่งที่เธอมิ่งที่เธอหมาย
ระยิบพรายหมายมั่นใฝ่ฝันหลง
ช่างแสนไกลเกินหมายปลายทะนง
ที่จะลงรวดร้าวในคราวครัน
ขอเถิดเธออย่าเผลอละเมอหมาย
ดารารายบนฟากฟ้าเวหาฝัน
เธอมัวแต่มองเหม่อเพ้อรำพัน
ดารานั้นคงพลันฝันละเมอ
ขอเถิดเธอรับคำฉันพร่ำเอ่ย
อย่ามัวหมายดาราเลยจนเผยเผลอ
ฉันไม่น่าคว้าไขว่ใคร่หรอกเธอ
ยุติการพร่ำเพ้อแล้วลงทำ...
2 พฤศจิกายน 2546 03:29 น.
hallelujah
บางวัน...เธอเมินเฉย
ละเลยปล่อยวางร้างฉัน
บิดพริ้วปลิวเปล่าเมินกัน
หนึ่งวัน...เปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
บางวัน...งานยุ่งไม่ว่าง
เหินห่างห่างเหินห่างหาย
ไม่ว่าง! อย่ายุ่ง! เบื่อจะตาย!
หนึ่งวัน...มากมายเวลา
บางวัน...เธอผัดเธอผ่อน
อ้อนวอนบอกไว้คราวหน้า
อย่าทัก! อย่าถาม! อย่ามา!
หนึ่งวัน...เบื่อหน้าเกินไป
บางวัน...เธอไปไม่กล่าว
เรื่องราว เรื่องเรา เรื่องไหน?
เรื่องเธอ? เรื่องฉัน? เรื่องใคร?
หนึ่งวัน...เธอไปไม่ลา
วันนี้...ไม่มีเธออยู่
รับรู้ เข้าใจ ห่วงหา
รำลึก ตรึกตรม อุรา
อีนี่จ๋า...แล้วบังจาไปทวงหนี้กับครายยยย
( เอามุขเก่ามาหากิน อย่าถือสานะคร้าบบบบบบ )
หน้าส่วนตัว
890
