10 กันยายน 2546 21:02 น.
hallelujah
สายลมเย็นพัดผ่านม่านตาขยับ
ปลุกฉันจากภวังค์หลับตาสลัว
ขยี้ตาให้พอรู้สึกตัว
ยังเงียงัวอยู่ลึกๆให้ตรึกใจ
กำลังนั่งอยู่บนรถสาย69
อ้าปากหาวเห็นคนน้อยให้สงสัย
ปกติคนจะเยอะแน่นบรรลัย
แต่ทำไมวันนี้คนน้อยจัง
เหลือบสายตามองเหม่อนอกหน้าต่าง
ลมเบาบางยังพัดโชยผ่านผิวหนัง
ฟ้ามืดมิดนี่คงดึกแล้วกระมัง
แต่แปลกจังวิวแถวนี้ไม่คุ้นตา
โอ้เวรกรรม!!! ดันหลับนั่งเลยป้าย
ถามกระเป๋าจะสุดสายอยู่แล้วหนา
อารมณ์เซ็งกระหน่ำโหมถั่งโถมมา
กลอนนี้สอนให้รู้ว่า...อย่าหลับบนรถประจำทาง
9 กันยายน 2546 16:39 น.
hallelujah
คือเพชรงามเลิศล้ำนำคุณค่า
คือดาราส่องกระพริบระยิบแสง
คือดอกไม้กลางมวลหมู่แมลง
คือดวงเดือนที่ทอแสงสว่างใจ
คือเกลียวคลื่นกลืนทรายเหนือชายหาด
คืออากาศหล่อเลี้ยงชีวิตไว้
คือสายลมพัดโบกกล่อมหัวใจ
เหนือสิ่งใดจะเปรยเปรียบ...หาเทียบเธอ
7 กันยายน 2546 21:27 น.
hallelujah
อันคุณค่าความเป็นคนดูที่ไหน
เห็นใครๆเขาดูที่ใบหน้า
ดูไม่งามเขาก็ว่าไร้ราคา
ตัดสินคนที่ใบหน้าควรหรือไร
หน้าตาดีใช่ว่าจะใจดีด้วย
หน้าตาสวยงดงามแลสดใส
มันอาจต่างไม่เหมือนใจข้างใน
คิดดูไซร้มันไม่ยุติธรรม
ตัดสินคนว่าดีชั่วที่ใบหน้า
มันชินชาเสียแล้วยุคสมัย
ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะเหตุใด
ที่ทำให้วิถีชนนั้นเปลี่ยนแปลง
คนจะงามงามที่ใจใช่ใบหน้า
งามวาจางามความคิดงามนิสัย
งามมารยาทงามกิริยางามน้ำใจ
เช่นนี้ไซร้จึงจะเป็นคนเต็มคน
6 กันยายน 2546 23:46 น.
hallelujah
ฉันทำชีวิตในแบบที่ฉันเป็น
ฉันอยากให้คนอื่นเห็นถึงคุณค่า
แต่ก็มีบางครั้งบางเวลา
ร่ำร้องหาใครสักคนชี้หนทาง
และวันนี้ฉันได้พบคนๆหนึ่ง
ที่เปรียบซึ่งดวงตะวันส่องสว่าง
สาดแสงส่องหน้าต่างใจที่อ้างว้าง
ชี้หนทางให้ฉันนั้นก้าวไป
อยากมีเธอคนนี้อยู่เคียงข้าง
เดินร่วมทางก้าวไปสู่ฟ้าสดใส
แต่รู้สึกลึกๆให้ตรึกใจ
ว่าเมื่อไหร่เธอจะมาบอกสักที
เพียงแค่เธอก้าวมาอย่างช้าๆ
ก้าวเข้ามาบอกว่ารักฉันสิ
บอกความรักความห่วงใยที่เธอมี
ฉันคนนี้จะยินดีตอบรักเธอ
6 กันยายน 2546 22:55 น.
hallelujah
เธอทำชีวิตในแบบที่เธอเป็น
เธอทำให้ฉันเห็นถึงคุณค่า
ความเป็นเธอรุกไล่ใกล้เข้ามา
ในเวลานี้เธออยู่ในใจ
คอยเป็นห่วงอยู่ไกลๆไม่ให้รู้
เฝ้ามองอยู่เธอเองจะรู้ไหม
เธอยิ้มแย้มฉันเองก็สุขใจ
เธอร้องไห้ฉันเจ็บทุกข์ระทม
เห็นเธอเหนื่อยฉันอยากช่วยปัดเป่า
ช่วยบรรเทาให้พ้นความขื่นขม
แต่ยังคิดลังเลในอกตรม
ดั่งเช่นลมรวนเรล่องลอยไป
เวลานี้อาจยังไม่ชัดเจน
ที่เธอเห็นอาจไม่รู้ว่าอยู่ไหน
แต่ไม่นานฉันจะบอกความในใจ
ขอให้เธอรับไว้พิจารณา