15 มกราคม 2547 11:46 น.
gtar
รอแล้วรอเล่าดวงตะวันจนชิงพลบ
รอแล้วรอพบจันทราจนเฉิดฉาย
รอแล้วรอเล่าหรือรักเรากลับกลาย
รอจนสาย รอรักร้างมิกลับคืนใจ
รอแล้วรอเล่าใยเจ้าไม่มา
หลบลี้หนีหน้าห่างหายไปไหน
รอค่ำ รอเช้า ตะวันเดือนแรมร้างไกล
เจ้าอยู่ไหนรู้ไหมมีคนรอน้ำตาซึม
14 มกราคม 2547 15:28 น.
gtar
เวลาหมุนเปลี่ยนผันผ่าน
เนิ่นนานความคิดก็เปลี่ยนผัน
การงานที่วุ่นในแต่ละวัน
ทำให้ฉันวิ่งเหินโจรทะยาน
ละทิ้งความสงบหลายอย่าง
ก้าวย่างแก่งแย่งและแข่งขัน
ความสุขลดน้อยแต่ละวัน
พลิกผันให้ฟันผ่าต้องก้าวไป
ชีวิตของคนเราต้องการอะไรแน่
เนื้อแท้ของความสุขอยู่ที่ไหน
ก้าวช้า ช้า ชมธรรมชาติ,บ้าง จะเป็นไร
จะได้มีเวลาพักสายตาและตรึกตรอง
14 มกราคม 2547 15:13 น.
gtar
คนบางคน คบกันไม่ถึงปีก็เห็นค่า
คนบางคนต้องใช้เวลากั้นหวั่นไหว
คนบางคนต้องใช้ความอาทรและน้ำใจ
คนบางคนต้องใช้จุดมืดชีวิตจึงเห็นค่าคน