14 มิถุนายน 2549 17:44 น.
grofai-penguin
อยากให้เพื่อนๆเล่าถึงความประทับใจ ความพอใจที่มีต่อเพื่อน พ่อแม่ หรือสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เพื่อนๆคิดว่าถ้าเราเล่าให้ใครฟังแล้ว เราจะรู้สึกยิ้มไปพร้อมกับเพื่อนๆได้บ้าง คือบางครั้งสิ่งเล็กๆน้อยๆที่คนๆหนึ่งมองอาจดูยิ่งใหญ่กับใครหลายๆคนก็ได้ เรามาแบ่งปันรอยยิ้มแก่กันนะคะ
ขอเล่าก่อนนะคะ คือเรื่องนี้มีไม่มากไม่มายคะ ฉันมีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งคบกันได้ไม่ถึงปีคะ แต่เราก็คุยกันมากพอที่จะเป็นเพื่อนสนิทกันได้ แต่ด้วยที่เขาทำงานมากเกินไปฉันเลยไม่ค่อยเข้าใจเขา และก็ขาดการติดต่อกับเขาไปนานพอสมควร วันหนึ่งฉันเลยโทรหาเขาเพราะคิดถึงมาก เขาก็ยังคงหยอกล้อฉันเหมือนเดิม แต่ก่อนฉันก็ส่ง msg ให้เขาเป็นประจำ แต่ครั้งนี้เขาก็ส่งกลับมาเป็นครั้งแรก ข้อความว่า ขอบคุณมากนะเพื่อนที่คอยเป็นห่วงเสมอ คือที่ยิ้มได้เสมอที่อ่านข้อความนี้เพราะเป็นข้อความแรกในรอบประวัติศาสตร์ที่ผู้ชายอย่างเขาจะส่งมาได้ และรู้มาอีกว่าทุกข้อความที่ฉันส่งไปเขาไม่เคยลบออกเลยคะ ฉันรู้ว่าที่เขาส่งมาแบบนี้เพราะอะไร เขาต้องการให้ฉันรู้ว่า เขารู้ว่าต่อให้เขาทำอะไรเขาก็รู้เสมอว่ามีฉันคอยเป็นห่วง คำว่าเพื่อนระหว่างเราไม่สามารถบอกใครได้ว่าเราต่างกับคนอื่น เราสนิทกันแค่ไหน เพราะเราเข้าใจกันและกันมากกว่า แต่ในความเข้าใจของเรามันก็ทำให้ในบางเรื่องเราก็ไม่อาจทำใจยอมรับได้ แต่เมื่อเรายอมรับไม่ได้เราจะทำอย่างไร อันนั้นขึ้นอยู่กับเราว่าเรารักเพื่อนคนนี้รึเปล่า ไม่ต้องถามคะว่ารักแค่ไหน เปรียบเทียบยากเหลือเกิน อีกอย่างต้องบอกก่อนนะคะเราไม่ได้เป็นคู่รักกันนะคะ ฉันเชื่อว่าถ้าเรารักเพื่อนคนนี้เราจะมีทางออกสำหรับอุปสรรคต่างๆได้ง่าย คนรักกันจริงไม่ได้พร่ำพูดออกมาให้อีกฝ่ายรับรู้ดูการกระทำดีกว่าคะ แต่คงไม่มีอะไรที่มันจะยากเกินไปสำหรับคนที่เรารักได้หรอกคะ ความรักไม่จำเป็นต้องเฉพาะเจาะจงกับคู่รักคนเดียวใช่ไหมคะ และถ้าเรารักเขา คงไม่มีความผิดใดที่เราให้อภัยเขาไม่ได้ จริงไหมคะ
10 พฤษภาคม 2549 22:47 น.
grofai-penguin
เมื่อ2เดือนที่แล้วฉันตัดสินใจเลิกคบเพื่อนคนหนึ่ง ก็สนิทกันนะ แต่เวลามันทำให้ฉันคิดว่า หรือเราไม่สนิทกัน เพราะระยะเวลาที่เราคบกันนั้นไม่ถึงปีเลย แต่ฉันก็ยังคิดเสมอว่า ทำไมต้องเอาระยะเวลามาตัดสินคนๆนึงด้วย ทั้งที่คิดแต่ก็ทำลงไปแล้ว เพื่อนฉันเป็นผู้ชายคะ แต่ไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ แม้พฤติกรรมของเราหลายอย่างทำให้คนอื่นเข้าใจผิดก็ตาม ด้วยที่เราสนิทกันพูดกันได้ทุกเรื่อง(จริงๆนะ) แต่แล้วเมื่อเขาไปทำงานก็ทำให้ฉันไม่เข้าใจเขาเลย ซึ่งการกระทำที่เขามีต่อฉันก็เปลี่ยนไป โทรหาเขามีเริ่มไม่รับ เริ่มตัดสาย ไม่โทรกลับ พอใช้เบอร์อื่นโทรไปกลับรับซะดิบดี จากที่อาทิตหนึ่งโทรมาหา3ครั้ง กลายเป็นเดือนละครั้ง เมื่อถามไถ่อ้างว่าไม่ว่าง นอนน้อย ไม่มีเวลา และฉะนก็คิดย้อนว่าเฮ้ย ทำไมถึงเปลี่ยนได้มากมายขนาดนี้ บอกตามตรงไม่เข้าใจเลยว่าทำงานตลอด24ชั่วโมงรึไง โทรติดด่ามันไปมันก็บอกว่าขอโทษ ไม่ว่างจริงๆ และนานเข้าฉันก็โมโหมากขึ้น และมันก็อ้างว่าไม่กล้าโทรมาหาฉันเพราะกลัวฉันจะโกรธ บ้ารึเปล่าอ้างมาได้ แต่แล้วฑิฐิของฉันก็ลดลงเมื่อความคิดถึงเพื่อนคิดถึงความรู้สึกดีๆที่เรามีต่อกัน แ ค่เขาทำงานแค่นี้ทำเป็นเรื่องใหญ่โต จริงๆก็คือที่โมโหเพราะมันไม่มีเวลาให้เราเลยมากกว่า ในที่สุดฉันก็โทรหาเขาหลังจากที่บอกเขาว่าเราเลิกคบกันเถอะ คิดว่าเป็นไงเป็นกันเพราะตอนที่เราบอกว่าเลิกคบกันนั้นเราก็ไม่เคยฟังจากปากเขาเลยเพราะเราส่งข้อความไปบอกเฉยๆ และมันก็หัวเราะและบอกว่าฉันคิดมากอีกแล้ว และมันก็บอกเพื่อนอีกคนว่าที่ไม่กล้าโทรมาหาฉันเพราะกลัวฉันโกรธ และเขาทำให้ฉันโกรธอีกแล้ว ทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม แต่ก็เขินนิดๆความจริงแล้วการลดฑิฐิของเราลงมาบ้างมักจะทำให้เรายิ้มได้อย่างไม่น่าเชื่อเลย และมีความสุขมากจริงๆแค่เวลา2เดือนยังสมารถหวนเวลาหวนทุกอย่างกลับมาได้ทัน แต่ถ้าปล่อยให้นานกว่านี้ล่ะอะไรจะเกิดขึ้น อาจจะต้องเสียเพื่อนดีๆไป และเสียใจไปตลอดชีวิตก็ได้ การที่เราจะตัดสินว่าใครดี เลว เวลาสั้นยาวก็ไม่สำคัญเท่ากับใจของเราหรอกคะ
27 มีนาคม 2549 22:35 น.
grofai-penguin
คุณคิดว่าเพื่อนสนิทชาย(ไม่ใช่แฟนนะคะ)มักจะโกหกอะไรเรามากที่สุด
และอะไรเป็นสาเหตุให้เขาไม่รับโทรศัพท์เรา และไม่ยอมโทรกลับด้วยคะ
26 มกราคม 2549 12:23 น.
grofai-penguin
เมื่อคุณมีปัญหา หรือเกิดความเครียด คุณจะปรึกษาใคร เพราะอะไร
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบทุกคำตอบนะคะ
23 มกราคม 2549 22:47 น.
grofai-penguin
หากคุณชื่นชอบดารา นักแสดง นักร้อง คุณคาดหวังอะไรจากตัวเขาบ้างคะ
หน้าส่วนตัว
1002
