17 กุมภาพันธ์ 2549 22:51 น.
Goldfish
กฏหมายบังคับใช้ ทั่วถึง
ยุติธรรมคำนึง ถี่ถ้วน
ปฏิบัติบ่พรั่นพรึง อำนาจ
คุณธรรมเหล่าล้วน เกี่ยวข้องสัมพันธ์
มาบัดนี้น่าเศร้า เหลือเกิน
แปรเปลี่ยนบิดเบือนเมิน ทอดทิ้ง
เฉไฉไร้ขวยเขิน สิ้นอับ อายแฮ
ยอมสยบผู้กลอกกลิ้ง รับใช้ถวายหัว
16 กุมภาพันธ์ 2549 22:48 น.
Goldfish
บทโคลงเรียงร่ายร้อย เรื่อยไป
บทเริ่มบทจบใด บ่เน้น
สุดแล้วแต่ใจไข ขับเคลื่อน
ไร้จุดหมายคิดเค้น แต่งแต้มสบายใจ
ยามไม่คิดมุ่งเน้น อย่างใด
เมื่อไม่แล้วอะไร ก็ได้
ทอถักตามที่ใจ เรียกร้อง
กลั่นออกจากใจไซร้ ย่อมได้ดั่งใจ
14 กุมภาพันธ์ 2549 23:49 น.
Goldfish
สับสนกระทั่งยากให้ หาทาง ออกเฮย
ว้าวุ่นเกินอำพราง ซ่อนเร้น
ส่อแววยากจะถาง ฟันฝ่า พ้นแฮ
ไหวหวั่นรุมคาดเค้น สั่นสะท้านขย่มทรวง
14 กุมภาพันธ์ 2549 23:02 น.
Goldfish
เวลาคือยาวิเศษใช้ ได้ผล
พ่ายรักร้าวรานผจญ ตอกย้ำ
ขนานแท้มากเสียจน คาดคิด
เลือนลบความชอกช้ำ เคลื่อนคล้อยลับลา
14 กุมภาพันธ์ 2549 19:52 น.
Goldfish
ความรักเพียรไขว่คว้า ถวิลหา
รักกลับมิเคยมา แนบข้าง
เจ็บปวดรวดร้าวสา- หัสนัก
มีแต่ความอ้างว้าง มิตรแท้อยู่เคียง
ความรักเอยเจ้าอยู่ ที่ใด
ร้องเรียกกู่ก้องไฉน หลบหน้า
ช่างไร้ซึ่งเยื่อใย ยิ่งนัก
ความรักโดดเดี่ยวข้า เปลี่ยวร้างเอกา