19 มกราคม 2548 18:12 น.
gluhp
เคยนั่งเทียนเขียนเรื่องตามรู้สึก
สร้างเหตุการณ์ตามใจนึกเสียสวยหรู
เขียนถึงดาวเล่าถึงฟ้างามน่าดู
แล้วเชิดชูว่าหรูเลิศเพริดแพร้วดี
แต่คงด้วยเหตุผลปนบางอย่าง
จึงถอยห่างออกไปไกลเพียงนี้
กลับไปดูกลอนเก่าเล่าอีกที
จึงรู้ว่ามั่งมีที่ฝันเกิน
ถึงวันนี้เลยไม่กล้าจะเขียนมาก
มันลำบากคงเป็นเพราะขัดเขิน
ด้วยพร่ำเพ้อละเมอมั่นฝันไว้เกิน
ประสบการณ์ที่ผ่านเดินเชิญความอาย
ก็เพียงแต่แก้หน้าไว้เพราะไม่อาจ
จะเรียงเรื่องลงกระดาษเหมือนมาดหมาย
ฝันใฝ่แล้วคงปล่อยให้ไหม้มลาย
กวีวายหายลับเหมือนหลับนอน
อะไรกันนั่นกวีผู้แก่กล้า
สำคัญตนดังว่ามาเก่าก่อน
วิญญาณเจ้าเคยสนิทคงคิดจร
ไม่ร่ายกลอนไยวอนเล่นเป็นกวี
18 มกราคม 2548 21:21 น.
gluhp
กับคำถามธรรมดาโลก
มีใครไม่โศกกับการลาจาก
แต่ไยชีวิตเมื่อต้องพลัดพราก
มันแสนลำบากยากจะทำใจ
อาจมีปลอบขวัญกันทุกข์โถมทับ
ว่ามิลาลับจะกลับมาใหม่
แต่แน่หรือนั่นใครกันแน่ใจ
ยามต้องจากไกลห่วงใยทุกที
เพราะชีพมนุษย์ดุจแก้วบางเปราะ
จึงพร้อมกะเทาะเลาะหลุดทุกที่
ลาโลกเมื่อไหร่ไม่รูู้อยู่ดี
น้ำตาจึงปรี่ยามที่อำลา
รักกันไว้เถิดผองเพื่อน
พรุ่งอาจไม่เหมือนวันเคยพบหน้า
พรุ่งอาจเป็นวันที่ต้องลับลา
สู่ชาติภพหน้าหลับตานิรันดร์
พบแล้วต้องพรากนั้นจริงเสมอ
แต่จากแล้วเจอนั่นเพ้อเผลอฝัน
ถนอมให้ดีรักที่มีนั้น
เผื่อไว้เพื่อวันต้องพลันจากจร
17 มกราคม 2548 19:49 น.
gluhp
โอ้ไกลบ้านไกลเมืองไกลถ ิ่น
ใจเฝ้าถวิลถึงอวลไออุุ่่น
ณ ริมชานบ้านอันแสนเคยคุ้น
ตักแม่่เคยหนุนยังลุ้นยังรอ
ทีบ้านเป็นสุุขดีไหม
หนาวร้อนอย่่างไรบอกได้ไหมหนอ
เป็นห่วงผ้าห่มกลัวจะไม่พอ
เลยรีบถักทอรักส่งให้แทน
เมื่อคืนกินข้าวกับอะไร
ชะอมทอดไข่คิดถึงเหลือแสน
ข้าวบ้านเราหาไหนเล่าแทน
คืนวันหวงแหนยังจดยังจำ
บ้านเค้าเมืองเค้าเราไม่อยากอยู่
แม้จะสวยหรูพรูเพริดเลิศล้้ ำำ
หากน้้ำำำำำำำ ำำใจเขาเล่าดุจน้้ำำำำำำำ ำำครำำ
น้้ำำำำำำำ ำำใจสีดำฉ่ ำำแฉะถนน
แต่ยังยิ้มอยู่ยังสู้ยังไหว
จะทนต่อไปให้ใจฝึกฝน
ไม่นานเกินรอมันก็ผ่านพ้น
คือบทสอนคนอดทนสอนใจ
24 มีนาคม 2545 19:26 น.
gluhp
Im walking in a long, long street
Wondering whats spacial in my long, long way
Try to think what I born to be
I know , somewhere is my place, someday is my day
Yet , I still dont know what my spirit say.
Im a emotional traveller
Can laugh with everything
and cry with everyrthing too
Compare to the world , I know Im smaller
I just want to make my little place getting better
But, where, where is my little place
I still dont know
Whats for the wrold I should do best.
Then, I sit in a silence
My heart is calming and I can find my place
My very little place and Im the real owner
You maybe right what you have guess.
Thats my heart, my thinking and my soul
Heaven or Hell, I can ride my heart to go
Because thats the only place I can lead.
Now, I can help this dirty world
By cleaning my dirty place
At least, a very little part of the world is cleaner
If all of you clean yours,
I promise, The whole world will getting better.