28 มกราคม 2548 18:37 น.
gluhp
เพราะความซื่อตรงของนาฬิกา
จึงพ่วงพาเวลาผ่าน
วันเก่าเก่ากล่าวไว้คล้ายเป็นตำนาน
ว่าด้วยประสบการณ์ที่ผ่านชีวิตไป
บันทึกแห่งเรื่องราวที่ได้เจอ
ยังเล่าขานอยู่เสมอในความหลับใหล
แม้อิ่มด้วยสุขหากทุกข์ยังแต้มสอดแซมกันไป
ใจถนอมกอดเก็บเอาไว้ให้ตราบนิรันดร์
ด้วยเข็มนาฬิการักษาหน้าที่
ชีวิตจึงเร่งรี่ไม่มีเปลี่ยนผัน
วันวารวิ่งพล่านตามทางตะวัน
อันขึ้นลงอยู่อย่างนั้น แล้วอีกวันก็ผ่านไป
แต่ยามรัตติกาลครองฟ้า
เรื่องหนหลังจะเจิดจ้ากระจ่างใส
ยามกระต่ายมองตายิ้มเริงร่าจากฟ้าไกล
ลมหายใจบริสุทธิ์สดใสจะหวนมา
ใครจะรู้ว่าข้างใต้หมอน
คือที่ซ่อนความทรงจำไร้เดียงสา
เป็นเครื่องหมายของความสุขทุกข์ร้างลา
เป็นดังนิทานก่อนนิทราทุกค่ำคืน
26 มกราคม 2548 18:57 น.
gluhp
อยากร้องไห้ให้หมดใจ
กับสิ่งที่เก็บอยูข้างในใจดวงนี้
เคยท้อก็ทนไมบ่นสักที
เก็บงำความรู้สึกที่มีตลอดมา
คับที่อยูได้ไม่ยากเทาไหร่
แต่เมื่อคับใจอยู่ลำบากยากยิ่งกว่า
รอยยิ้มที่มีเพียงระบายสีให้แววตา
ย้ำเตือนกับใจว่าอย่าเพิ่งอ่อนล้าจนเกินไป
แท้จริงสิ่งที่เกิดในส่วนลึก
คือความรู้สึกที่ฝึกให้ทานไหว
เพราะเก่งเล่นละครน้ำตาจึงย้อนกลับเข้าไป
นานวันก็ท่วมอยู่ข้างในแล้วไหลระริน
ก็กลัวว่าจะใครมารู้เห็น
ว่าใจเราซ่านกระเซ็นจนหมดสิ้น
เขาคงมีแต่เสียงเยาะให้ได้ยิน
หนีไม่พ้นคำดูหมิ่นนินทาเรา
เลยมานั่งแอบอยู่หลังตู้
ให้พ้นการรับรู้ของใครเขา
ปล่อยให้หมดสิ้นรินล้นไหลเอา
ระบายความอัดใจเก่าเก่าไม่นานเข้าก็หายเอง
25 มกราคม 2548 18:54 น.
gluhp
จะแอบไว้ลึกสุดใจ
อันความเป็นไปในตัวนี้
จะหวงแหนเก็บซ่อนอย่างดี
ไม่ให้ใครมีโอกาสรู้
เหมือนป่าเก็บซ่อนขุมทรัพย์
ใต้ผิวน้ำ้วับความลับซ้อนอยู่
เทือกเขายังท้ามาส ำรวจดู
ล ำบากเพื่อรู้สิ่งอันงดงาม
อะไรที่มันเปิดเผย
มันเฉลยหมดทุกคำถาม
หมดคุณค่าควรหานิยาม
ไม่ชวนติดตามเพียงพิศผ่านเลย
ขอรักษาความลับไว้
พร้อมเมือไหร่จึงจะเปิดเผย
ขอหวงไว้ไม่ให้ใครรู้เลย
รอเพียงสักวันเฉลยให้ใครบางคน
24 มกราคม 2548 21:06 น.
gluhp
ใจใครขึ้งเคียดแค้นนั้นแสนหน่วง
เหมือนมีบ่วงถ่วงไว้พาใจหมอง
ดังฟืนไฟลามลุกทุกข์ทับกอง
เป็นตรวนจองจำจิตทำพิษร้าย
เราเหม็นเขาเรานั่นแลแพ้แต่เริ่ม
ด้วยเราเพิ่มภาระทุกข์ให้ลุกหลาย
เขาได้ดีเรานี้คิดจิตวุ่นวาย
ถองท ำลายใจประดิษฐ์กอบกิจใด
แม้ยามโดนโกรธบึ้งอย่าขึ้งเขา
จงเลือกเอาชนะแพ้เอาแค่ไหน
ใจหน่วงหนักเราจักแพ้แต่ข้างใน
ด้วยฟอนไฟเผาไหม้สิ้นหมิ่นสิ่งงาม
23 มกราคม 2548 17:07 น.
gluhp
เ่ิริ่มจะเ่ิริ่มชีวิตใหม่
สู้จะสู้ไปไม่มีถอย
ท้อสิท้อบ้างหากเล็กน้อย
คอยสิจะคอยโอกาสนั้น
มองจะมองที่จุดหมาย
กลับมิกลับกลายทลายฝัน
หวังสิหวังแล้วอาจแคล้วกัน
รับก็รับมันสิธรรมดา
เจอจะเจอบ้างที่ทดท้อ
มั่นเพราะมั่นพอจึงขอท้า
ขอก็ขอชื่อเป็นคนกล้า
คิดนะคิดว่าเราบ้าพอ
ตั้งจะตั้งสติปณิธาน
วันละวันผ่านจะสานต่อ
ใจเพราะใจรักจึงถักทอ
ทนสิทนรอมิขอลา
หน้าส่วนตัว
1849
