28 พฤษภาคม 2553 10:43 น.
Gemini58
เขียนกลอนเศร้า เหงาอุรา
สุดเหว่ว้า น้ำตาไหล
อกกลัดหนอง หมองหม่นใจ
ดั่งถูกไฟ ไหม้จนกรวง
นั่งร่ายรส พจน์รำพัน
เคยมีกัน มั่นแหนหวง
ต้องพลัดพราก จากแดดวง
ทุกข์หนักหน่วง ทรวงระบม
สลักถ้อย ร้อยกลกานท์
แสนสะท้าน หวานเป็นขม
ต้องดายเดียว เปลี่ยวอารมย์
เกินจะข่ม ล้มทั้งยืน
เธอจากไป ไกลเกินคว้า
เจ็บเจียรบ้า ล้าแรงฝืน
เหมือนโลกดับ ลับวัน-คืน
นอนสะอื้น หมื่นเจ็บเจียร.
26 พฤษภาคม 2553 11:53 น.
Gemini58
อันตัวบท กฎหมาย ของชายชาญ
โทษ...ประหาร หากคนรัก แปรพักตร์หนี
การกระทำ คำพูดจา หาปราณี
ตามต่อตี บีฑา แทบฆ่ากัน
เพราะรักมาก แค้นมาก ยากทำใจ
จึงตั้งกฎ เกณฑ์ใหม่ ไร้แปรผัน
หมดสิทธิเยี่ยม เตรียมตัวตาย วายชีวัน
ห้ามประกัน ห้ามอุทธรณ์ แม้ผ่อนปรน
ใครทำผิด คิดต้น-ดอก นอกในหมด
มิหย่อนลด กฎข้อนี้ ต้องมีผล
ใช้บังคับ ปรับให้ร้อง เจ็บต้องทน
หญิงทุกคน หาพ้นผิด ติดคดี
กฎหมายมาจากการตราขึ้นโดยสถาบันหรือผู้มีอำนาจสูงสุดในรัฐ หรือจากจารีตประเพณีอันเป็นที่ยอมรับนับถือ มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ในการบริหารประเทศ ใช้บังคับบุคคลให้ปฏิบัติตาม หรือกำหนดระเบียบแห่งความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับบุคคล หรือระหว่างบุคคลกับรัฐ
เพราะ กฎหมาย ชายเป็นผู้ รู้อ่านเขียน
หากถูกเปลี่ยน เขียนโดยหญิง ซิ่ง...กว่านี้
ชายใดผิด คิดนอกใจ ได้เจอดี
หญิงหั่นสับ จับขยี้ บี้ให้...แบน...(เอ๊า...แค่คิดก็หยองแล้ว)
26 พฤษภาคม 2553 08:36 น.
Gemini58
วันนี้ฉัน ตื่นมา อารมณ์ดี
เพราะสามี พาลูกเต้า ไปเช่าหนัง
ซื้อของกิน ของชอบ หอบนุงนัง
นอนดูหนัง ฟังเพลง ครื้นเครงใจ
วันนี้ฉัน ตื่นมา อารมณ์เสีย
รู้สึกเพลีย เสียกำลัง นั่งไม่ไหว
เพราะทำสวน พรวนดินจัด ตัดกิ่งใบ
จากฟ้าใส ใกล้บ่ายเย็น แทบเอ็นตึง
วันนี้ฉัน ตื่นมา อารมณ์เน่า
เพราะรองเท้า ไม่เข้าชุด สุดโกรธขึง
แถมกระเป๋า ไม่เข้าสี ที่ดูดดึง
หน้าบูดบึ้ง ขึงเครียด น่าเกลียดจริง
วันนี้ฉัน ตื่นมา อารมณ์เหงา
ต้องอยู่เหย้า เฝ้าเรือน เพื่อนฝูงทิ้ง
นัดดิบดี มีปัญหา น่าติติง
เลยอดซิ่ง ปิ้งหนุ่ม กลุ้มเต็มทน
อารมณ์ฉัน ผันทิศ เป็น...กิจวัตร
และตวัด ขึ้น-ลงได้ ตั้งหลายหน
อารมณ์ดี ยิ้มหวาน น้ำตาลปน
อารมณ์เสีย หน้าย่น คิ้วชนกัน...เฮ้อ !!!!
22 พฤษภาคม 2553 07:32 น.
Gemini58
ทั้งความสวย ความหล่อ พอแก่เฒ่า
ความเหี่ยวเฉา เข้าลบล้าง ห่างสดใส
เคยงดงาม ยามมอง ต้องหทัย
กลับหมองไหม้ ได้ตีนกา มาครอบครอง
ทั้งความสวย ความหล่อ พอวัยล่วง
หยุดแหนหวง ช่วงชิง สิ่งสนอง
เคยอ้อนแอ้น แสนงาม คนตามปอง
กลับอ้วนพอง สยองตา น่าเกลียดชัง
ทั้งความสวย ความหล่อ พอปีผ่าน
เคยแข็งแรง แกร่งงาน สานสิ่งหวัง
งานหนัก-เบา เข้าแบก แลกสตางค์
กลับอ่อนแอ แพ้พลัง กำลังตน
ทั้งความสวย ความหล่อ พอกายดับ
ไอ้สวย-หล่อ ก็หายวับ ลับผ่านพ้น
เหลือแค่เผา เข้าโรงฝัง หรือตั้งบน
หามีคน สนใจ ใคร่จดจำ
แต่ ทำดี มี ใจถ่อม พร้อม มอบสุข
หยุดก่อให้ ใคร "เกิดทุกข์" ผูก "เจ็บช้ำ"
ตั้ง สัตย์ซื่อ ถือ อภัย ใจ เป็นธรรม
ละ "บาปผิด" คิด"ต่ำ" ทำ "สิ่งเลว"
มอบ เมตตา พร้อม การุณย์ หนุนนำจิต
หยุด "ใส่ร้าย ป้ายผิด" ใครติดเหว
พร้อม ช่วยเหลือ เจือ รักอุ่น กรุ่นไฟเปลว
เลิกทำตัว "มั่วสิ่งเลว" เหลวไหลตาม
แล้ว ขจัด ขัดจิตใจ ให้งามหรู
ไม่อดสู ให้ผู้ใด ใครเหยียดหยาม
ชั่วชีวิต คิด "ทำดี มีงดงาม"
คน "รักใคร่" ไถ่ถาม ยาม...ลับลา
21 พฤษภาคม 2553 11:21 น.
Gemini58
หัวใจไอ มียู แต่ผู้เดียว
ไม่เคยเหลียว เกี่ยวข้อง มองคนไหน
สองมือนี้ มิเคยสอด กอดแขนใคร
ยูคือลม หายใจ ไอทุกวัน
ไอ...คำนี้ พลีให้ ด้วยใจภักดิ์
Love...ประจักษ์ หนักเยี่ยงผา หาแปรผัน
ยู...คือคน ที่อยากเจอะ เจอทุกวัน
I love youรวมกัน ฉันรักเธอ.
หน้าส่วนตัว
1123
