22 พฤษภาคม 2553 07:32 น.
Gemini58
ทั้งความสวย ความหล่อ พอแก่เฒ่า
ความเหี่ยวเฉา เข้าลบล้าง ห่างสดใส
เคยงดงาม ยามมอง ต้องหทัย
กลับหมองไหม้ ได้ตีนกา มาครอบครอง
ทั้งความสวย ความหล่อ พอวัยล่วง
หยุดแหนหวง ช่วงชิง สิ่งสนอง
เคยอ้อนแอ้น แสนงาม คนตามปอง
กลับอ้วนพอง สยองตา น่าเกลียดชัง
ทั้งความสวย ความหล่อ พอปีผ่าน
เคยแข็งแรง แกร่งงาน สานสิ่งหวัง
งานหนัก-เบา เข้าแบก แลกสตางค์
กลับอ่อนแอ แพ้พลัง กำลังตน
ทั้งความสวย ความหล่อ พอกายดับ
ไอ้สวย-หล่อ ก็หายวับ ลับผ่านพ้น
เหลือแค่เผา เข้าโรงฝัง หรือตั้งบน
หามีคน สนใจ ใคร่จดจำ
แต่ ทำดี มี ใจถ่อม พร้อม มอบสุข
หยุดก่อให้ ใคร "เกิดทุกข์" ผูก "เจ็บช้ำ"
ตั้ง สัตย์ซื่อ ถือ อภัย ใจ เป็นธรรม
ละ "บาปผิด" คิด"ต่ำ" ทำ "สิ่งเลว"
มอบ เมตตา พร้อม การุณย์ หนุนนำจิต
หยุด "ใส่ร้าย ป้ายผิด" ใครติดเหว
พร้อม ช่วยเหลือ เจือ รักอุ่น กรุ่นไฟเปลว
เลิกทำตัว "มั่วสิ่งเลว" เหลวไหลตาม
แล้ว ขจัด ขัดจิตใจ ให้งามหรู
ไม่อดสู ให้ผู้ใด ใครเหยียดหยาม
ชั่วชีวิต คิด "ทำดี มีงดงาม"
คน "รักใคร่" ไถ่ถาม ยาม...ลับลา
21 พฤษภาคม 2553 11:21 น.
Gemini58
หัวใจไอ มียู แต่ผู้เดียว
ไม่เคยเหลียว เกี่ยวข้อง มองคนไหน
สองมือนี้ มิเคยสอด กอดแขนใคร
ยูคือลม หายใจ ไอทุกวัน
ไอ...คำนี้ พลีให้ ด้วยใจภักดิ์
Love...ประจักษ์ หนักเยี่ยงผา หาแปรผัน
ยู...คือคน ที่อยากเจอะ เจอทุกวัน
I love youรวมกัน ฉันรักเธอ.
21 พฤษภาคม 2553 10:46 น.
Gemini58
มนุษย์เอ๋ย...ไฉนเจ้า เฝ้าอวดอ้าง
เหนือทุกอย่าง ต่างสัพเพ เดรัจฉาน
มีสมอง ล้ำเลิศค่า วิชาการ
ใยรุกราน วานวงศ์ พงศ์เดียวกัน
มนุษย์เอ๋ย...ไฉนเจ้า เฝ้าผยอง
เคยปองดอง กลับข้องจิต คิดแข่งขัน
นั่นก็พี่ นี่ก็น้อง จ้องฆ่าฟัน
ไร้ประโยชน์ โทษมหันต์ อันตราย
มนุษย์เอ๋ย...ไฉนเจ้า เฝ้าโกรธเกรี้ยว
เคยแน่นเหนียว เกี่ยวข้อง ต้องล้มหาย
ยอมโง่เง่า ให้เขาจูง ดั่งฝูงควาย
เชื่อคารม คมคาย ขยายคำ
มนุษย์เอ๋ย...ไฉนเจ้า เฝ้าลำเอียง
ยอมเป็นเสียง เถียงแทนเขา เฝ้าตอกย้ำ
ไร้สำนึก ตรึกตรองคิด จิตถูกงำ
โง่จริงหนอ ขอย้ำ ทำ...เพื่อใคร
มนุษย์เอ๋ย...ไฉนเจ้า เฝ้าลืมตัว
หู-ตามัว เงาหัวขาด อนาถไหม
ชีวิตนี้ มีขึ้นมา เพราะว่าใคร
หรือจบได้ เพราะใครทำ...จำให้ดี
19 พฤษภาคม 2553 06:23 น.
Gemini58
จดหมายถึง...ดวงดาว
สวัสดีคะ น้า...ดวงดาว ที่พราวพร่าง
สวยกระจ่าง ต่างกระพริบ ระยิบสี
กระจัด-กระจาย ฉายแสง แข่งบารมี
รัศมี คลี่เต็มฟ้า สุดตาไกล
หนูมิเห็น ใครที่ ดีกว่า...น้า
เป็นหู-ตา หาแม่หนู ว่าอยู่ไหน
ลูกกำพร้า หน้าหมองเศร้า เฝ้าเสียใจ
อยากมีแม่ ชิดใกล้ ซบไอตัว
หนูเขียนถึง ลุง...ทิตย์ กะป้า...จันทร์
สองคนนั้น ปั้นหน้า ว่าปวดหัว
ถึงพี่...ดิน-น้ำ-ลม-ไฟ แม้ใจกลัว
แต่มืดมัว สลัวลด แทบหมดลาน
น้า...ดวงดาว คือความหวัง ครั้งสุดท้าย
อย่าหลบลี้ หนีหาย ไร้สงสาร
โปรดเมตตา การุญ ทำบุญทาน
พาแม่หนู กลับสถาน บ้านของเรา.
ขอบคุณคะ
จาก...หนู
18 พฤษภาคม 2553 11:49 น.
Gemini58
คนหนึ่ง...คือตัวฉัน
ยังรักมั่น มิหวั่นไหว
อีกคน...คือเธอไง
สิ้นเยื่อใย ไร้ปราณี
คนหนึ่ง อยากอยู่ใกล้
อีกคนคล้าย อยากหน่ายหนี
คนหนึ่งรัก เฝ้าภักดี
อีกคนซิ รินอกใจ
คนหนึ่งแอบ อยากแนบชิด
อีกคนจิต คิดผลักใส
คนหนึ่งเย็น แทบเป็นไอ
อีกคนไซร้ ใช้อารมณ์
คนหนึ่งล้า น้ำตาร่วง
อีกคนลวง ทรวงขื่นขม
คนหนึ่งดาม ตามแก้ปม
อีกคนถม ความตรมตรอม
คนหนึ่งให้ ได้ทุกอย่าง
อีกคนอ้าง ว่างเมื่อพร้อม
คนหนึ่งเล่า เฝ้าออมชอม
อีกคนฟอร์ม ไม่ยอมแล.
คนหนึ่งยัง นั่งร้องไห้
อีกคนใย ไร้แยแส
คนหนึ่งหวัง เพราะยังแคร์
อีกคนแปร เพราะเปลี่ยนใจ
คนหนึ่ง...คือตัวฉัน
ยังรักมั่น มิหวั่นไหว
อีกคน...คือเธอไง
สิ้นเยื่อใย ไร้ปราณี.
หน้าส่วนตัว
2378
