16 ตุลาคม 2547 04:57 น.
gazzilla
ความผิดพลาดครั้งหนึ่งในหลายๆครั้งของฉันก็คือ การที่ไม่สามารถบอกความรู้สึกที่ตัวฉันมีสื่อไปยังคนที่ฉันรักได้ ครั้งแรกฉันพลาดมาด้วยความที่ฉันยังเด็ก ....แต่ไม่นึกเหมือนกันว่าฉันจะต้องมาเสียใจเพราะเรื่องนี้อีก ความเจ็บปวดที่สุดของความรักอย่างหนึ่งเท่าที่ฉันได้สัมผัสได้ก็คือ การที่ทั้ง 2คนรักกัน รู้สึกที่ดีต่อกัน แต่ความรู้สึกที่ทั้ง 2 ฝ่ายมีนั้นไม่เคยได้ส่งผ่านให้อีกฝ่ายได้รู้และเชื่อว่าอีกฝ่ายมีความรู้สึกที่ดีตัวต่อตัวเขาเพียงใด รักแต่ไม่รู้ว่าได้รักตอบ ต่างคนต่างก็อยู่กับความผิดหวัง เหมือนกับการที่ทั้ง 2 คนอยู่ในห้องที่มืดมิด แต่ไม่เคยได้รัยรู้ว่ามีอีกฝ่ายอยู่ในห้องห้องความมืดมนนั้นด้วย แม้บ้างครั้งอาจจะได้ยินเสียงบ้าง แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะมีใครอยู่เหรอเปล่า แม้มีเพียงลำแสงบางๆสาดผ่านเข้าสูห้องมืดๆนั้นเข้ามาก็คงจะสามารถอีกฝ่ายได้รับรู้ว่าความรักของเขาได้รับการตอบแล้ว
9 กรกฎาคม 2547 01:57 น.
gazzilla
-ในชีวิตคนเราจะสามารถรักใครซักคน......ได้สักเท่าไหร่กัน
บางคนเลือกคนที่เขารัก......แม้ว่าจะต้องผิดหวังไปตลอดทั้งชีวิต
แต่บางคนก็เลือกคนที่เขารักเราและพยายามที่รักเขาตลอดทั้งชีวิตเช่นกัน
ถ้าเราสามารถเลือกคนที่เรารักได้ก็คงจะดีสินะปัญหาเรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น
ถ้าคนที่เรารักและคนที่เขารักเราเพียงเป็นคนๆเดียวกัน.........................
..........................................................................................................
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม....และทำไม.....ว่าทำไมตัวฉันถึงยังไม่ยอมเปิดใจรักใครสักที......เป็นเพราะว่ากลัวอีกหรือที่จะผิดหวัง............ กลัวอีกหรือที่จะต้องเสียใจและต้องร้องไห้.........ฉันถามตัวเองอีกครั้ง.......ฉันถามตัวเองอีกรอบหนึ่ง........ตัวฉันเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองสักที......ว่ามันเป็นเพราะอะไร.....................และ...............อะไร
บ้างครั้งฉันก็นั่งคิดอยู่คนเดียวว่าฉันนั้นจะรักใครสักคนได้ที่เท่าที่ฉันรักเธอหรือเปล่า........บางครั้งฉันก็ถามตัวเองอีกครั้งว่าทำไมจะมีไหมนะคนที่เขารักฉันเท่าที่ฉันรักเธอ..........เธอรู้ไหม......รู้ไหมว่าบ้างครั้งฉันก็เผ้าถามตัวเองอยู่ทั้งคืนว่าทำไม........ฉันไม่บอกว่าฉันรักเธอไปตั้งแต่ตอนนั้น.............ทำไมฉันถึงได้ปากไม่ตรงกับใจได้ถึงเพียงนั้น...ทำไมฉันต้องรอจนกว่าเธอไปในที่ที่ฉันเอื้อมไม่ถึง.........ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมและทำไมฉันถึงไม่กล้าบอกเธอในตอนนั้น........บางคนก็ว่าเพราะว่าฉันนั้นเป็นคนดีเกินไป....ไปแต่ไม่ใช่หรอก...ฉันว่าฉันเป็นเพียงคนโง่ๆคนหนึ่งมากกว่า.........โง่ขนาดที่ตัวเองยังไม่รู้จัก ถึงแม้ตอนนี้ฉันรู้มันก็สายเกินไป......และจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อเธอไม่ได้รู้สึกกับฉันเช่นที่เธอเคยรู้สึกอีกแล้ว ........แต่จะมีประโยชน์อะไรในเมื่อเรื่องของเราไม่มีวันเป็นไปได้.......เธอเปลี่ยนความรู้สึกให้มากกว่าเป็นเพื่อนไม่ได้อีกแล้ว......แต่ยังไงฉันก็อยากบอกเธออีกครั้งนะ.....................ว่าฉันรักเธอ......รักเธอมากเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะรักผู้หญิงคนหนึ่งได้