3 กรกฎาคม 2547 22:04 น.
Future_Perfect``
ขอได้ไหม ... ขอหัวใจเธอคนนี้
ขอได้ไหม ...หากมันยังไม่มีเจ้าของ
ขอได้ไหม... ขอให้ฉันได้จับจอง
ขอได้ไหม ...รับรองว่าจะดูแลเป็นอย่างดี
แลกกันไหม ... หัวใจเธอกับฉัน
แลกกันไหม .. ดูแลหัวใจกันและกันให้สม่ำเสมอคงที่
แลกกันไหม .. แถมประกันหัวใจให้ฟรี - ฟรี
แลกกันไหม ... โปรโมชั่นนี้มีให้เธอคนดีคนเดียว
รักกันไหม ... เอาหัวใจมาเสนอ
รักกันไหม ... รอแต่หัวใจเธอตอบสนอง
รักกันไหม ... เอาหัวใจมาปรองดอง
รักกันไหม ... ฉันอยากเป็นคู่ครองของเธอ
3 กรกฎาคม 2547 16:08 น.
Future_Perfect``
อยากให้เธอรับรู้ว่า ฉันยังรอเธอกลับมาอยู่อย่างนี้
อยากให้เธอรับรู้ว่า . ใจที่ให้เธอไม่มีวันแปรผัน
อยากให้เธอรับรู้ว่า . เราจะอยู่เคียงคู่กัน
อยากให้เธอรับรู้ว่า . เธอคือเหตุผลสำคัญที่ทำให้ฉันอยู่ต่อไป
อยากให้เธอรับรู้ว่า . เธอมีค่ามากที่สุด
อยากให้เธอรับรู้ว่า . หัวใจฉันได้หยุดอยู่กับเธอไม่ไปไหน
อยากให้เธอรับรู้ว่า ทุกวันฉันส่งผ่านความห่วงใย
อยากให้เธอรับรู้ว่า ล้านความรู้สึกจากใจ คือคำว่า รัก ที่ให้เธอ
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล . ไม่หวาดหวั่น
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล แต่หัวใจเราใกล้กันเสมอ
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล นาน ๆ ครั้งจะได้เจอะเจอ
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล แต่ก็ไม่เคยพลั้งเผลอใจ ไปกับใคร
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล แต่หัวใจกลับอบอุ่น
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล แต่ความหวานละมุนยังกรุ่นในใจไม่เลือนหาย
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล ก็แค่ห่างตัว ก็แค่ห่างกาย
ถึงจะอยู่ห่างแสนไกล ไม่ใช่อุปสรรคที่จะมาทำลายรักของเรา
จากวันนั้นถึงวันนี้ . ยังมีรัก
จากวันนั้นถึงวันนี้ . ความภักดีไม่มีเฉา
จากวันนั้นถึงวันนี้ ยังศรัทธา มั่นใจ ในรักเรา
จากวันนั้นถึงวันนี้ . ยังมีเธอเป็นดังเงาคอยติดตาม .
30 มิถุนายน 2547 10:31 น.
Future_Perfect``
......... ใจเอ๋ย..ใจดวงน้อย.......
ความรู้เจ้ายังด้อยเร่งศึกษา
ถูกเขาหลอกชอกช้ำระกำมา
เฝ้ารักษาแผลเก่าเจ้าอยู่นาน
........ใจเอ๋ย ... ในดวงนี้ ......
ถูกย่ำยี ... ยับเยิน ... น่าสงสาร
บทเรียนนี้ถือเป็นประสบการณ์
แล้วอีกไม่นานเจ้าจะรู้ซึ้งถึงความจริง
โลกความฝันของเจ้านั้นช่างสดใส
แต่โลกความจริงมันเลวร้ายกว่านั้นยิ่ง
ลำบากมา จะมีใครให้อุ่นอิง
หัวใจไร้ที่พักพิง ไม่มีแรงวิ่ง ... ต่อไป ...
ประสบการณ์เป็นอุทาหรณ์สอนใจให้เข้มแข็ง
ให้มีแรง ... ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่
สามารถพิจารณาถึงความถ่องแท้ ... ของอีกใจ
ก้าวต่อไป จะได้ไม่ผิดพลาด พลั้งไป ให้เจ็บเอง
19 มิถุนายน 2547 13:44 น.
Future_Perfect``
ไม่ใช่ก้อนหินที่ไร้หัวใจ
มีความรู้สึกเหมือนคนอื่นทั่วไป ... บนโลกใบนี้
ไม่ใช่พื้นดินที่ถูกเหยียบย่ำแล้วก็จากไปอย่างไม่ใยดี
มีอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนกับที่มนุษย์ทั่วไปเขามีกัน
ไม่ใช่ทะเลทรายที่สามารถทนแดดแผดเผา
จึงไม่สามารถทนได้กับความเจ็บปวดรวดร้าวที่เธอฝากไว้นั้น
คงเห็นฉันเป็นแค่ดอกไม้ริมทาง ที่ชมความงามแล้วก็ทิ้งกัน
มองไม่เห็นค่าความสำคัญ ... เบื่อแล้วก็ทิ้งกัน .. ไม่ใส่ใจ
ฉันเป็นมนุษย์ มีหัวใจ มีความรู้สึก
เธอเคยที่จะนึกถึงกันบ้างหรือไม่ .....
หรือความรักที่ฉันให้เธอมันน้อยเกิน ...ไม่พอหรืออย่างไร
เธอจึงหันไปมีคนใหม่ .... ทิ้งคน ๆ นี้ให้ชอกช้ำใจอยู่ดายเดียว
19 มิถุนายน 2547 11:59 น.
Future_Perfect``
เราคงไกลกันมากไปใช่ไหม?
ฉันไม่อาจไปดูแลเธอใกล้ ๆ เธอจึงเปลี่ยนไปแบบนี้
อยู่ไกลกัน ... ความคิดถึงที่มีให้คงไม่พอใช่ไหม ... คนดี
เธอจึงตัดสินใจไปคบกับคนที่อยู่ใกล้กัน
เสียใจไหม ... อยากบอกไปว่า ... เสียใจมาก
แล้วก็คงตัดใจลำบาก มันยากเกินไปสำหรับฉัน
แต่ในเมื่อเธออยากไป ... ก้อไม่อยากให้คำพูดมารั้งไว้ ..กับความผูกพัน
แล้วคำสัญญาที่เคยให้ไว้ในวันนั้น ... ถือว่าฉัน ไม่ได้ยิน
สำหรับเธอฉันคงเป็นได้แค่คนในวันวาน
เรื่องราวต่าง ๆ คำพูดหวาน ๆ เธอคงลืมมันไปจนหมดสิ้น
เสียงที่บอกว่ารักเธอ ...ก้องกังวาลในใจแต่เธอไม่ได้ยิน
น้ำตาที่ไหลริน .... ความรักได้โบยบินจากไป ...
เหลือเพียงแต่ความอ้างว้างโดดเดี่ยว
รักเดียวใจเดียว ... แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นไม่มีความหมาย
รอคอยคนของใจ ... แต่ผลที่ได้คือเจ็บปวดเจียนตาย
ความหวังพังทลาย ... รักสลาย ...ไม่ถึงปลายทาง
หน้าส่วนตัว
1409
