9 มิถุนายน 2554 13:00 น.
Forevermore
โอ้ นางฟ้าซบหน้าซ่อนสะอื้น
จำใจฝืนจากมาไม่เหลียวหลัง
หลบรักษาแผลใจเพียงลำพัง
เขาชิงชังกล่าวหาว่าหลอกลวง
ใครหนอใครใครกันที่ลวงหลอก
ไม่กลิ้งกลอกบอกลาว่าใจห่วง
ขอเพียงรู้ว่านางฟ้าก็ช้ำทรวง
ด้วยคำลวงบ่วง รัก สลักใจ
7 มิถุนายน 2554 13:41 น.
Forevermore
หากล้ม....ก็จะลุกมิหวาดหวั่น
ด้วยดวงใจเชื่อมั่นมุ่งสู่จุดหมาย
จะเจ็บจะช้ำไม่ยอมให้กล้ำกลาย
ด้วยมาดด้วยหมายได้ดีสักวัน
เพราะฝันของฉันคือสิ่งยิ่งใหญ่
ไม่ว่าทางไหนต้องได้ดั่งฝัน
แม้อุปสรรค์มากมายขวางกั้น
จะบากจะบั่นสร้างฝันเป็นจริง
4 มิถุนายน 2554 18:08 น.
Forevermore
ห่วง
ตราบใดที่ดาวห่วงฟ้า
น้ำตาท่วมใจจักฝืน
เจ็บช้ำเพียงใดกล้ำกลืน
หยัดยืนห่วงใยในเธอ.....
แม้เจ็บเพียงใดก็รัก
ช้ำหนักยังรักเสมอ
คืนวันผันผ่านละเมอ
ยังเพ้อห่วงเธอคนดี......
2 มิถุนายน 2554 10:18 น.
Forevermore
To hold you in my arms
To promise you my love
To tell you from the heart
You're all I'm thinking of
เพื่อ...โอบกอดคุณไว้ในอ้อมแขน
เพื่อ....หวงแหนสัญญารักของฉัน
เพื่อ....เอื้อนเอ่ยจากหัวใจมากำนัล
เพราะ...คิดถึงทุกอย่างนั้นที่......เป็นคุณ
I'm reaching for a love seem so far
ฉันอาจเอื้อมไขว่คว้าความรักที่ดูเหมือนจะไกลเกินไป.........
หน้าส่วนตัว
1965
