อ.วรศิลป์
โอละหนอ โอละเห่
แม่เคยกล่อมและไกวเปลให้หลับใหล
ถ้อยคำร้องคือลำนำรักจากใจ
อันยิ่งใหญ่ที่ให้ลูกด้วยผูกพัน
โอ้ละหนอ โอละเห่
ลูกเลยวัยไกวเปลมิเหหัน
แม่ยังรักยังห่วงทุกห้วงวัน
โดยมิหวั่นหรือย่อท้อต่อสิ่งใด
งานจะหนักจะเบาแม่ไม่ว่า
ด้วยสองบ่าของแม่นั้นแบกไหว
จะหนักหนาสาหัสสักเพียงใด
เหงื่อที่ไหลก็คือรักอันหนักทรวง
จวบจนวันลูกลืมตาและอ้าปาก
แม่ยังยอมลำบากก็เพราะห่วง
ให้มากมายแต่ไม่เคยคิดทวง
เลือดในทรวงแม่พลีให้ไม่เอาคืน
แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัดต้องพลักพราก
แม่ด่วนจากลับไปยากใจฝืน
สำนึกรักแม่ฟูมฟักให้หยัดยืน
อยากหยิบยื่นคืนรักให้พักสบาย
วันนี้ลูกมาส่งแม่สู่ฟ้า
2388
2
0
หน้าส่วนตัว
