10 กุมภาพันธ์ 2548 13:09 น.
Forever-U
เธอเคยเป็นเหมือนฉันบ้างหรือเปล่า
อยู่อยู่ก็เหงา ซึมเศร้าและอ้างว้าง
ไม่มีใครมืดมนไปทุกทิศทาง
คิดถึงคนเคียงข้าง เมื่อวันวาน
เธอเคยเป็นเหมือนฉันบ้างไหม
อยู่อยู่อ่อนไหว ไร้ความหาญ
บางครั้งก็มีน้ำตา กับเรื่องราวของวันวาน
ที่เคยลิ้มแต่ความหวาน ในวันนี้กลับระทม
เธอเคยเป็นเหมือนฉันบ้างหรือเปล่า
จมอยู่กับเงา ที่มีแค่เรา กับความขื่นขม
หวนถึงอดีตเมื่อใด หัวใจก็ร้าวระบม
ออ่นล้าและเศร้าตรม กับความขมของความทรงจำ
เธอเคยเป็นเหมือนฉันบ้างไหม
อยากจะมีใครมาเยียวยา ความชอกช้ำ
ลบรอยอดีตที่ฝังใจ ให้กลายเป็นสิ่งดีน่าจดจำ
และคอยตอกย้ำ หากช้ำ จะคอยเป้นกำลังใจ
10 กุมภาพันธ์ 2548 13:06 น.
Forever-U
วันเวลา ผ่านไป ไม่หวนกลับ
ได้แต่นับ คืนวัน ที่ผ่านพ้น
สิ่งใดชั่ว อย่ากระทำ จงกลับตน
สิ่งใดดี ท่วมท้น จงรีบทำ
ทำอะไร ให้ไตร่ตรอง คิดรอบคอบ
อยู่ในกรอบ ครรลอง อย่าถลำ
ชีวิตคน สั้นนัก จักกระทำ
หลีกเลี่ยงกรรม ที่จะทำ ให้มลาย
เราเกิดมา ไม่มีใคร ดีทุกอย่าง
ควรเลือกทางทำดี มิห่างหาย
ผลบุญจัก คงอยู่ คู่กับกาย
พอเราตาย ไม่ห่างหาย จากใจเรา
เกิดเป็นคน ควรหมั่น ทำดีไว้
เกิดชาติไหน จะได้สุข ไม่ทุกข์เขลา
ดีหรือชั่ว ขึ้นอยู่ ที่ตัวเรา
อย่ามัวเมา จงรีบทำ แต่กรรมดี
9 กุมภาพันธ์ 2548 14:00 น.
Forever-U
ไออุ่นแห่งรัก
ทอถักความฝัน
เติมแต่งคืนวัน
สวยสดงดงาม
ไออุ่นแห่งรัก
เก็บกักเกรงขาม
โดดเด่นงอกงาม
สู่ฝันปลายทาง
ไออุ่นแห่งรัก
ปกปักเวิ้งว้าง
ไม่ไร้ทิศทาง
มุ่งหน้าก้าวไป
ไออุ่นแห่งรัก
สานถักห่วงใย
ก่อเป็นกำลังใจ
ให้มีพลัง
ไออุ่นแห่งรัก
เติมตักความหวัง
ก่อเป็นกำลัง
สร้างพลังแห่งหัวใจ
7 กุมภาพันธ์ 2548 13:25 น.
Forever-U
ดวงตะวันลาลับแมกไม้
แสงแดดรำไรอ่อนแสง
ขอบฟ้าระบายสีแดง
พระจันทร์พร้อมทอแสงประกาย
ฟากฟ้าค่ำคืนระยิบยับ
ดวงดาวประดับเดือนหงาย
พระจันทร์โดดเด่นเป็นประกาย
พร่างพรายน้ำค้างค่ำคืน
ดึกดื่นโดดเดี่ยวเดียวดาย
มิวายเงียบเหงาขมขื่น
ไออุ่นจากจันทร์ของวันคืน
กล่อมความเศร้าให้ตื่นร้อนแรง
พอท้องฟ้าค่ำคืนเริ่มจางหาย
พระอาทิตย์ทักทายส่องแสง
พระจันทร์ลาลับคลอนแคลง
ดาวระยับวับแสงเลือนไป
ท้องฟ้ายามเช้าชื่นใจนัก
อากาศบริสุทธิ์ทายทักสดใส
เมื่อวานผ่านพ้นวันนี้เริ่มต้นใหม่
ให้ชีวิตดำเนินไปอีกวัน
5 กุมภาพันธ์ 2548 13:49 น.
Forever-U
กลับมาได้ไหมคนดี
มาอยู่ตรงนี้ที่เก่า
ที่เดิมที่นี่ที่ของเรา
กลับมาสานต่อเรื่องราวให้เป็นไป
ก่อนนี้มีเธอเคียงข้าง
บนเส้นทางที่โรยด้วยกลีบดอกไม้
มีเธอมีฉันรักกันชื่นใจ
จะมีสุขใดสุขใจเท่าสุขเรา
แต่วันนี้ฉันไม่มีเธอคนนั้น
ต้องทนอยู่กับคืนวันที่เงียบเหงา
ต้องอ้างว้างปวดร้าวซึมเซา
มีเพียงฉันกับเงาของตัวเอง
กลับมาได้ไหมฉันรออยู่
อยากให้เธอรู้ว่าฉันอยู่กับความเคว้ง
ร้องให้ทุกคืนสะอื้นเมื่อได้ยินเสียงเพลง
ที่บรรเลงสะกิดใจให้ระบม
กลับมาได้ไหมคนดี
ฉันคนนี้รอเธออย่างขื่นขม
กลับมาทำให้ใจที่ช้ำระบม
เปลี่ยนเป็นความสุขสมเสียที