10 กุมภาพันธ์ 2549 09:54 น.
Forever-U
หัวใจนี้เป็นสีชมพูหวาน
ตั้งแต่แรกพบพานมานานเนิ่น
แม้จะอยู่ห่างไกลไกลเหลือเกิน
แต่ทางเดินของใจไม่เปลี่ยนแปลง
ยังมั่นคงในรักนี้เต็มที่นัก
ใจยังปักตรงนี้มิหน่ายแหนง
วันและคืนจะเปลี่ยนไปไม่เปลี่ยนแปลง
มิอ่อนแรงรักยังมากขึ้นเรื่อยไป
หากหัวใจดวงนี้มั่นคงอยู่
อยากจะรู้ใจอีกดวงเหมือนกันไหม
เป็นสีหวานชมพูอยู่หรือไร
หรือเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่าคงเศร้าจัง
8 กุมภาพันธ์ 2549 12:26 น.
Forever-U
เหมือนมีเยื่อใยบางบาง
กีดขวางระหว่างเราสอง
ได้เพียงแต่แค่จ้องมอง
สบตาทั้งสองอย่างร้าวราน
ทำไมถึงเป็นเช่นนี้
รักที่มีไม่เคยหวาน
พบแต่ขมตลอดกาล
นานแสนนานที่ผ่านมา
ได้แต่มองอยู่ห่างห่าง
ใจบอบบางต่างห่วงหา
และหวังดีเสมอมา
คือคุณค่าของหัวใจ
เพราะมีเธอฉันจึงอยู่
ยังยิ้มสู้อยู่มาได้
แม้ดูเหมือนเราห่างไกล
เพราะหัวใจฉันใกล้เธอ
2 กุมภาพันธ์ 2549 16:42 น.
Forever-U
วันเวลาหมุนไปไม่เคยเปลี่ยน
นาฬิกาหมุนเวียนไปข้างหน้า
คนหนึ่งคนหายไปไกลลับตา
คนหนึ่งคนคอยท่าอย่างเดียวดาย
หนึ่งความเศร้าที่เขาทิ้งไว้ให้
หนึ่งหัวใจที่เขาทำหล่นหาย
หนึ่งความรักที่มีพลันมลาย
หนึ่งร่างกายไร้จุดหมายแห่งปลายทาง
วันเวลาหมุนไปไม่ย้อนกลับ
ตะวันลับยังกลับมาเมื่อฟ้าสาง
ใจคนเล่าเป็นอย่างไรในสองทาง
อยู่ระหว่างกลับไปหรือไม่มา
9 ธันวาคม 2548 16:53 น.
Forever-U
เมื่อหน้าฝน พ้นไป หน้าใหม่่เปลี่ยน
หน้าหนาวเวียน มาบรรจบ พบอีกครั้ง
ลมหนาวมา ทีไร ใจจะพัง
มิอาจรั้ง มิอาจลืม ขมขื่นใจ
อดีตนี้ เกิดมา เมื่อหน้าหนาว
ใจปวดร้าว ระทม อกสั่นไหว
ถูกสลัด รักร้าง สิ้นเยื่อใย
หนาวทั้งกาย หนาวทั้งใจ เกินจะทน
ยิ่งคืนนี้ ไร้เธอ ซบไออุ่น
ความละมุน วุ่นวาย ใจสับสน
เหตุใดเล่า เขาถึงจาก พรากกมล
ทิ้งให้คน มีความเหงา เศร้าอีกครา
อยากจะได้ ไออุ่นรัก มาทักทาย
มาอยู่รอบ ข้างกาย คลายผวา
นำความอุ่น มาแนบ แอบอุรา
ให้หายหนาว เหว่ว้า น้ำตา คลอ
กลับมาเถอะ ที่รัก มาที่เก่า
ตรงที่เรา มีสุข ฉันร้องขอ
อย่าทิ้งฉัํน ทิ้งไป ให้แต่รอ
หนาวแล้วหนอ กลับมา มาหากัน
18 ตุลาคม 2548 16:53 น.
Forever-U
สัจจธรรม นำชีวิต ให้เปี่ยมล้น
ด้วยกมล ที่สดใส ไม่มัวหมอง
เดินไม่ตาม ความคิด ที่ตริตรอง
ไม่มัวมอง ไร้ศีลธรรม นำสู่ทาง
เมื่อเกิดมา ใดเล่า จะเพียบพร้อม
หากนอบน้อม เปิดใจ ไปให้กว้าง
จะพบแสง สว่าง ตามรายทาง
ทุกก้าวย่าง สว่างไสว ด้วยศรัทธา
กาลเวลา ไม่เคย รอท่าใคร
หมั่นทำบุญ กุศลไซร้ ให้หนักหนา
งดทำชั่ว อปมงคล ให้พ้นตา
เพื่อชีวา มีสุข ทุกค่ำคืน
มีเกิด-ดับ ธรรมดา สากลโลก
มีทั้งโชค ดีร้าย ใจกายตื่น
เลิกงมงาย ใส่ร้าย จะเอาคืน
โปรดหยิบยื่น แต่สิ่ง ให้แก่กัน
พอไม่นาน ใจกาย สลายล่ม
กลับไปจม สู่พื้นดิน ถิ่นสร้างสรรค์
เหลือก็เพียง ความดี-ชั่ว ให้โจษจัน
เลือกละกัน จะทิ้งไว้ อย่างไรดี
นี่แหละหนา ชีวิต ของคนเรา
มีสุขเศร้า คละเคล้า ทุกวันวี่
ที่แน่นอน นั้นหายาก แทบไม่มี
แค่วันนี้ จะทำอะไร จงรีบทำ
หน้าส่วนตัว
1644
