12 พฤษภาคม 2547 11:02 น.
First_January
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
เ รี ย ก ชื่ อ . . . ค ว า ม รั ก . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
แ ด น ดิ น ก ลิ่ น เ ห ง า
ค ว า ม เ ศ ร้ า ซุ ก ซ่ อ น
อิ ง ฝั น ห นุ น น อ น
เ ปี ย ก ป อ น นํ้ า ต า
...
ห อ ม ก ลิ่ น ด อ ก ไ ม้
วิ่ ง ไ ป ค้ น ห า
อ ยู่ ไ ห น ไ ก ล ต า
ฉั น ม า ห า รั ก
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
อ ยู่ ไ ห น . . . . ค ว า ม รั ก ?
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
10 พฤษภาคม 2547 19:58 น.
First_January
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Maggio อ่านว่า มัจจิโอ
เป็นภาษาอิตาลี แปลว่า เดือนพฤษภาคม
.............
คิดถึงเธอ...คิดถึงอิตาลี
กินสปาเก็ตตี้เลี่ยนๆ จานนั้นทีไร
ก็คิดถึงสปาเก็ตตี้ผัดซอสแสนอร่อยของเธอ
ไม่เคยชอบกินอาหารอิตาเลี่ยนเลย
แต่ชอบสปาเก็ตตี้ที่เธอทำที่สุด
เธอก็ทำเป็นอยู่อย่างเดียวนี่นา
ฉันก็ไม่เห็นมันจะแตกต่างกับผัดเส้นก๋วยเตี๋ยวตรงไหน
ก็คงเพราะงั้นมั้ง
มันเลยไม่เลี่ยน แบบอาหารอิตาเลี่ยนทั่วไป
ก็เหมือนเธอ...
ฉันไม่ได้ชอบเธอ ที่ตาหยี แก้มป่อง นั่นหรอก
แต่ฉันชอบและรัก ที่เธอเป็นเธอต่างหาก
รักเหมือนสปาเก็ตตี้ผัดซอสจานนั้นของเธอ
อร่อยที่สุด...
และไม่เคยเลี่ยนเลย
Maggio อีกหนึ่งพฤษาคม ผ่านเข้ามาอีกครั้ง
ใกล้วันที่เธอจะกลับมาอีกนิดแล้วสินะ
คิดถึงจัง
......................................................................................................................
ฉันรักเธอ สปาเก็ตตี้ผัดซอส
ยกให้เธอเป็นสุดยอด จานโปรดของฉัน
พฤษภาใกล้หน้าฝน คนหน้ามลอยู่ไหนกัน
เป็นไหม มองฟ้ามิลานแล้วคิดถึงกัน คิดถึงฝันของเรา
อากาศพฤษภาที่อิตาลีเป็นไงบ้าง...
ภาพครึ้มฝนอยู่นอกหน้าต่าง ทำให้ฟ้ากว้างทางนี้เหงา
ฟ้าที่หน้าต่างฟากโน้น ดูอ่อนโยนหรือเจือสีเทา
คิดถึงเธอคิดถึงสปาเก็ตตี้จานเก่า ที่เราเคยทำ..
อยากกิน แต่ไม่รู้จะไปกินที่ไหน
ไม่เคยมีคนทำได้ถูกใจ เลยกินเข้าไปแต่เมนูซํ้าๆ
กะเพราไก่ไข่ดาวที่แสนเบื่อ กว่าจะกินได้แต่ละคำ
แต่ก็คิดอะไรไม่ออกเลยกินประจำ อยู่ทุกวัน
ฉันรักเธอ สปาเก็ตตี้ผัดซอส...
คิดถึงตลอด อยากบินไปกอดเธอตรงนั้น
แต่ที่ทำได้คือรอ คนไปเรียนต่อกลับมาหากัน
คิดถึงคนทำสปาเก็ตตี่ที่รักของฉัน..คิดถึงเธอ...
.......................................................................................................................
เดินทางมาถึงตอนจบของกลอนชุด MAY : พฤษภาคม
หวังว่าเพื่อนๆ จะชอบ
ตอนที่ 3 นี้ ใครเคยอ่านหรือชมเรื่อง BLU : ROSSO
เยือกเย็น : รุ่มร้อน
น่าจะนึกภาพออก
#(^______^)#
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
9 พฤษภาคม 2547 18:56 น.
First_January
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผู้ชายคนนี้ กอดคุณเอาไว้แล้ว...
แนบอกอุ่นฟังสิหัวใจเต้นแผ่ว..คิดถึงคุณแค่ไหน
ยกให้คุณนะ สองแขนกับหนึ่งหัวใจ...
ไม่เคยคิดจะแบ่งให้ใคร เลยสักที
ตื่นยามเช้า จะอรุณสวัสดิ์เบาๆ ว่ารัก..
ยามสายจะมีดอกไม้ไปทายทัก ด้วยดอกรักหลากสี
ยามเที่ยงจะขนเสบียง ขนหัวใจไปฝากเลี้ยงคุณคนดี
ยามเย็นจะชวนคุณไปชมฟ้าเปลี่ยนสี ตะวันลา
จับมือผม แล้วเต้นรำด้วยกันหน่อย...
ฝนดาวตกโปรยปรอย เหมือนจะหนีเที่ยวจากฟ้า
ฟังสิ..บทเพลงสายฝนแห่งราตรี ก่อนนิทรา
ได้ยินไหม ผมฝากข้อความเสียงไปว่า...เป็นห่วงคุณ
ยามเช้า อากาศหนาว...ผมคิดถึง...
ยามสายฝนตกเอ่ยซึ้ง ผมอยากได้ที่พึ่งมอบไออุ่น
ยามเที่ยงแดดร้อน หัวใจมันรอนรอน ไหวอ่อนละมุน
ยามเย็น-ผมมาอยู่หน้าบ้านคุณ ก็ใจไม่เคยคุ้นจะอยู่ไกลๆ
เอ่อ..คือว่า ผมหลงทางผ่านมา...
จริงๆ นะ ไม่ได้ตั้งใจมาหา...แค่บังเอิญรู้ไหม
พอดีเหมือนฝนหลงฤดูจะตก...เลยมาขอหลบฝนนี่ไง
ก็แค่รักหลงฤดูมันเกิดในใจ เลยอยากบอกไปว่า - หลงรักคุณ -
.......................................................................................................................
ส่งมาให้อ่านแล้วครับ กลอนตอนที่ 2 จาก
MAY : พฤษภาคม
เหงามาเยอะแล้ว เอาแบบหวานๆ บ้างนะครับ
^_____^
ส่งกลอนมาทักทาย เด๋วจะแว๊บไปทำงานต่อแล้วครับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
8 พฤษภาคม 2547 13:18 น.
First_January
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปรอยฝนพร่าง คว้างหล่น บนทางเหงา
เดินเท้าเปล่า ยํ่าดุ่ม ชื้นชุ่มฉํ่า
เป็นเด็กซน ชอบเล่นฝน ยามหล่นพรํา
ชอบจดจำ คำบางถ้อย ยํ้ารอยใจ
คิดถึงเอย เอ่ยคิดถึง คะนึงหา
คิดถึงฟ้า คิดห่วงฝน คนอ่อนไหว
คิดถึงเธอ คิดอยากเจอ ละเมอไป
คิดถึงใจ ผูกโยงใย ผูกใจพัน
พฤษภา หน้าฝน กับคนเหงา
เป็นเรื่องเล่า เรื่องของเรา คุ้นเคล้าฝัน
คุ้นเคียงคู่ คุ้นเคยอยู่ ดูแลกัน
แต่วันนั้น ได้ผ่านผัน จนหวั่นใจ
ปรอยฝนพริ้ว ปลิวแทรก แยกคนห่าง
ขีดฟ้ากว้าง ปลิวคว้าง ขวางเราไว้
จึงอยากรู้ คนเคยคู่ อยู่อย่างไร
รักที่ให้ มั่นคงใจ หรือเลือนลา
พฤษภา ฟ้าพลอยฝน คนพลอยเศร้า
ทางเส้นเก่า เมื่อไร้เรา เหงานักหนา
ฝากฟ้าพราว กล่าวบอกเธอ เสมอมา
ฝากบอกฟ้า พฤษภา...ฉันรักเธอ...
.......................................................................................................................
มาส่งกลอนตอนแรกของกลอน 3 ตอนจบชุด
MAY : พฤษภาคม
หวังว่าจะชอบนะครับ
ช่วงนี้ทำงานหนักเช่นเคย อีกแล้ว
^______^
ส่งบทกลอนมาทักทายแทนเจ้าตัวนะครับ ที่รัก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
7 พฤษภาคม 2547 13:28 น.
First_January
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เด็กชายจอมเฮี้ยว ฉายเดี่ยวอย่างเสเพล
กระโดดนอนเปล ไกวโย้เย้ มองคลื่นทะเลยักย้าย
สายลมบินฉิว พัดปลิวแสงแดดกระจาย....
ทำให้หัวใจฉันหล่นหาย ยามที่ทะเลและทราย พรมจูบแด่กัน
ฉันทำหัวใจหล่นหาย เมื่อได้มาพบเธอ...
ทะเลเกเรเสมอ แต่หัวใจที่มีเธอจอมป่วนกว่านั้น
สายลมบินว่อน ทำให้ฉันมีรอยยิ้มก่อนนอนทุกวัน
เด็กแสนซนคนนั้น แอบหลับกลางวัน แล้วฝันอ่อนหวานในใจ
ลุกขึ้นจากเปล หัวใจโยเยบ่นคิดถึง...
คิดซํ้าคิดซึ้ง คิดถึงเธอที่หนึ่ง รู้ตัวบ้างไหม
สายลมบินเดี่ยว ทำให้ทะเลดูเปลี่ยวเกินไป
อยากมีเธอมาอยู่ในใจ มานั่งบนเปลไกว และ...รักกัน...
.......................
จบตอน.....เด็กชายพเนจร...แล้วนะครับ
จำต้องโบกมือลา...หมู่เกาะสุรินทร์...
เก็บกลับมาเพียงความทรงจำแสนดี
...และ แสนดำ....อิ อิ กลับมาดำทั้งตัวเลย
ก็ดันถอดเสื้อดำนํ้า
5555
^______^
แล้วเจอกันครับ กับกลอนชุดใหม่ .....MAY : พฤษภาคม.........
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หน้าส่วนตัว
927
