โทนี่ กำลังเล่นเครื่องเกมใหม่ล่าสุดที่พ่อซื้อให้เมื่อครั้งวันเกิดของเขา อย่างสนุกสนาน ก่อนถูกแม่ใช้ให้ช่วยล้างจานที่เขาทิ้งไว้บนโต๊ะอาหาร เขากลับไปล้างอย่างเสียไม่ได้ เขากระทุ้งเท้ากระแทกมือล้าง พลางบ่น "ทำไมต้องเป็นเราด้วยนะ" จายา กำลังนอนหายใจรวยริน เขาไม่มีพ่อที่จะซื้อเครื่องเกมใหม่ล่าสุดให้ เขาไม่มีแม่ที่จะมาใช้งานเขา ไม่มีจานไม่มีอาหารไว้เหลือทิ้ง เขากำลังอดตายเพราะพิษสงครามและความขาดแคลน เขาหอบแรงหายใจระริน เนื้อตัวสั่น ตาลอยแทบสิ้นสติ เขาลำพึงเบาๆจนแทบไม่ได้ยิน "ทำไมต้องเป็นเราด้วยนะ" โซเฟีย โซเฟีย.. เด็กหญิงนอนกอดกรอบรูปเก่าเขรอะเขม่าไฟ หากไม่มีรูปใดในกรอบไม้ไหม้ไฟนั้น โซเฟีย โซเฟีย.. เด็กน้อยอยู่ในเตียงอุ่นเหน็บหนาวของสถานอนุเคราะห์เด็กกำพร้าอันเนื่องจากผลของสงคราม สงครามที่เธอไม่ได้ก่อ ทุกครั้ง ที่โซเฟียมองกรอบรูป เธอเห็นภาพผู้ชาย ผู้หญิง เด็กชาย และเด็กหญิง หรือคือเธอเอง ทุกคนยิ้ม หัวเราะ อบอุ่น มีความสุข ภาพนั้นแขวนอยู่กลางอากาศ ที่ๆเคยเป็นผนังบ้านแข็งแรงอ่อนโยน หากแต่บัดนี้เศษอิฐเศษหินกระจัดกระจาย เธอแว่วเสียงไก่ในเล้าขานขัน เธอแว่วเสียงจอห์นส่งเสียงเห่ารับพ่อของโซเฟียกลับจากที่ทำงาน เธอแว่วเสียงเรียกอ่อนโยนจากโต๊ะอาหาร โซเฟีย โซเฟีย.. เด็กหญิงนอนกอดกรอบรูปที่ดูไร้ค่ามากราคาที่สุดแสน ในนั้นคือภาพงดงามมากมายเคลื่อนไหว โซเฟีย โซเฟีย.. เด็กน้อยนอนกอดประคองเศษซากความทรงจำสวยงามไว้ เฉกเม็ดทราย
Jintalohitt 25 ก.พ. 2552 15:56 น. - ID 9991 
846
0
0
25 กุมภาพันธ์ 2552 22:14 น. - comment id 104054
27 กุมภาพันธ์ 2552 11:10 น. - comment id 104114
หน้าส่วนตัว
ผมก็เคยสงสัยว่าเราทำไมต้องยากจนจัง
ผมสิ้นความสงสัย เมื่อโอกาสมา ขยันหมั่นเพียร อดทน
สุดท้ายผมก็เข้าใจว่า ชะตาชีวิตมีไว้ให้เราเดินข้ามนะ ว่างั้น เขียนได้ลึกมากคับ
9 ตุลาคม 2552 15:27 น. - comment id 108696
โอ้ว สุดยอดๆ เราจะเอาเรื่องนี้ไปแต่งเพลง มอบให้แด่สาวกของเรา ท่านสุดยอดมาก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ