นิทานเมือง เรื่องที่ 1 : เด็กหญิงกับโพรงไม้

Jintalohitt


เด็กหญิงคนหนึ่งเจอโพรงไม้ใหญ่ที่มืดเกินหยั่งความลึก
เธอตะโกนเสียงลงไป และได้ยินเสียงก้องกลับมา.. ดูคล้ายเสียงเธอ
เธอคุยกับโพรงไม้นั้น
และเธอก็มักจะได้ยินเสียงที่เธออยากฟัง คำพูดที่เธออยากได้ยินกลับมาเสมอ
เธอกลับมาที่โพรงไม้นี้ เพื่อคุยกับโพรงไม้ทุกวัน
และเธอก็ไม่เคยคิดจะหาว่าเสียงนั้นมาจากที่ใด หรือคือสิ่งใด

แค่เธอพอใจกับสิ่งที่เธอได้รับ
 
 

เด็กชายคนหนึ่งเจอโพรงไม้ใหญ่ที่มืดเกินหยั่งความลึก
เขาลงไปสำรวจด้วยความสงสัย และได้ยินเสียงเด็กหญิงมาจากปากโพรงไม้
เสียงเด็กหญิงที่เขาแอบชอบ
เขาตะโกนกลับออกไป พูดทุกสิ่งที่เด็กหญิงต้องการหรือเพียงทำให้เด็กหญิงพอใจ
เขากลับมาซ่อนตัวในโพรงไม้ก่อนเด็กหญิงมาทุกวัน
เขาไม่เคยบอกเด็กหญิง เขาคือใคร เขาอยากเป็นเสียงในโพรงไม้มากกว่าเด็กชายทั่วๆไปคนหนึ่ง

เขาแค่พอใจกับสิ่งที่เขาได้ให้				
comments powered by Disqus
  • แจ้นเอง

    25 กุมภาพันธ์ 2552 22:11 น. - comment id 104053

    36.gif
    
    น่ารักนะ  อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ
    
    31.gif
  • รักษ์บุญ เสาวณีย์

    27 กุมภาพันธ์ 2552 11:01 น. - comment id 104112

    ผมสงสัยว่าผมควรทำให้เขารู้จักกันไหม 555  
                มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจว่า  ทำไมเราต้องเข้าข้างตัวเองตลอด
             และถ้าเป็นคนที่เรารักเรากลับทำทุกสิ่งเพื่อให้เธอ หรือเขามีความสุข  บางครั้งแม้จะเจ็บปวดก็ตาม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน