บันทึกจากหัวใจ

ฟา

๑๐ วันแล้ว เหมือนกราฟหัวใจที่พุ่งขึ้นลงสูงต่ำ ก่อนจะเขียนวันนี้ก็มีหนักๆ แต่วันนี้ฉันมีขยะน้อยลง (ทิ้งไปเมื่อวานมากๆ ทั้งภายนอกภายใน) ก็ไม่ได้บอกว่าจู่ๆ จะหาย แค่ฉันเบาบางลง เต็มไปด้วยพลังพยายาม พลังบวก
          
          มนุษย์เป็ฯสิ่งมหัศจรรย์ที่ธรรมชาติสร้าง จิตใจฉันก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งไม่ต่างกัน สิ่งที่ฉันเป็น มีเพียงตัวฉันเท่านั้นที่จะแก้ไขได้ จริงๆ ก็พอรู้ แต่เริ่มไม่ได้ตลอดนะ พลังระยะหลังน้อยมาก!!!
          ดีที่วานนี้ฉันไม่ได้เขียน ฉันคงกระดากตัวเองเวลามาอ่านอีกแน่ ฉันยอมรับว่าเวลาที่ผ่านเหมือนไม่ใช่ตัวเอง ๑๐ วันกับการเริ่มต้น มันอธิบายยากนะ แต่ผ่านมาได้แล้วจนคืนนี้ฉัน... ไม่สิ! ใจฉัน "ยิ้ม" ให้กับตัวเองได้ อธิบายยังไม่ถูกนะ เป็นความเปลี่ยนแปลงอีกแบบที่ไม่หนักเหมือนเคย ไม่หลอนกับใจ ไม่มีอารมณ์ซ้อนซ่อนอยู่มากมาย อย่างที่เป็นมาเสมอ ฉันจะต้องหาย จะต้องดีขึ้น ไม่ใช่ภายนอกแล้ว ไม่ใช่การแสดงออก แต่มันข้างใน ดีจัง!ที่ฉันอ่านหนังสือนั้นจบเร็ว!
          แน่นอนว่าความเป็นไปในทุกวันขณะนี้ยังคงเป็นไปและก็ไม่เป็นในแบบใจฉันต้องการ ไม่ได้ดีมีสุขมากมาย มันเป็นแบบที่มันเป็น เป็นเรื่องของมัน^_^
           เมื่อวานที่นับรวมวันที่ผ่านมาทั้งหมดสำหรับฉัน ๒๐ กว่าปีน่ะ ใจฉันมีสีดำมากมาย มากจนบางทีฉันก็เหมือนไม่ใช่คน ฉันรักความไม่ปรกตินั้น ไม่เชิงสิ! ฉันต้องอยู่กับมันมาตลอดจนแทบจะแยกกันไม่ออกต่างหาก อดีตที่เป็นปัจจุบัน พร้อมกับอนาคตที่เป็นปัจจุบัน ฉันยังไม่หายดี คงงั้น แต่ฉันจะดีขึ้น^_^ดีขึ้น
           ฉันไม่รู้ว่า"วินาทีนั้น"มันคืออะไร
            ฉันเพิ่งเคยรู้สึกน่ะ แต่มันก็ดีกับใจฉันมากๆ มากจริงๆ
            ฉันกำลังจะเปลี่ยนไป ไม่สิ สภาพจิตฉันตะหาก