เหนื่อยจังเลย

พิมพรรณ

..พี่ก้องคะเมษาพิมต้องไปเรียนต่อที่กรุงเทพถ้าไม่ยุ่งจนเกินไปพิมจะกลับมาเยี่ยมทุกอาทิตย์นะคะ   ถ้วยกาแฟที่ถือค้างอยู่ในมือวางลงอย่างเงียบๆ วิวแชร์ถูกเจ้าของหมุนออกจากโต๊ะอาหาร  เงียบไม่มีเสียงตอบรับหรือปฎิเสธออกมาจากปากคนขี้งอน  น่าหมั่นไส้จริงๆ  ..
พี่ก้องจ๋า..ได้ยินพิมพูดป่ะ....
ได้ยิน...ห้วน...สั้น..แต่งอนได้ใจ
แล้วพี่ก้องว่าไง...กลั้นใจถามต่อ
อยากไปไหนก็ไป..พี่ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตใคร..พี่ไม่มีสิทธิ์ที่จะให้พิมไปหรือไม่ให้ไป  อยากไปก็ไป..พี่มันคนพิการ. ไปไหนก็ไม่ได้มีแต่จะเป็นภาระให้คนอื่นเขา
เป็นชุดเลยพี่เราแสนงอนจริงๆ
จ้าๆพี่ก้อง.ไม่อยากให้พิมไปพิมก็ไม่ไปอยู่เป็นหมอเถื่อนมันแถวนี้แหละ
พี่จะนอน..บอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
พี่ก้องเพิ่งตื่น....จะนอนอีกแล้วเหรอโกรธใครเนี่ย..แสนงอนอย่างนี้ระวังพิมไม่มาหานะเบื่อคนขี้งอน
เงียบ..หน้าก็ไม่หันมามอง..ยังงอนไม่เลิก
........งั้นพิมไปทำงานก่อนนะ เย็นนี้พิมไม่แวะมานะพิมจะนอนโรงบาลเลยพอดีเพื่อนพิมเขาลงมาประชุมวิชาการเขาขอมาพักด้วย...พิมคงไม่ได้แวะมาหา 2 - 3 วันฝากหวัดดีแม่ด้วยนะคะวันนี้พิมรีบจี๋เลย..พิมไปนะ....ไม่รอให้อนุญาตวิ่งขึ้นรถเลย
หากแต่ถ้าจะหันกลับไปมอง..ก็คงเจอสายตาเศร้าๆ  หม่นหมอง สายตาที่อ้างว้างหมดหวัง  ซึ่งพิมไม่อยากเห็นเลย
........งานยุ่งเสียจนลืมใครบางคนไปลืมแม้กระทั่งจะโทรศัพท์ไปหาผิดจนไม่น่าให้อภัย
.พิม..พิม.ก้องมันหลับตั้งแต่เช้าบ่าย 3 แล้วยังไม่เห็นตื่นเลยเรียกก็ไม่ตื่น..เสียงแม่พี่ก้องแว่วมาตามสายน้ำเสียงร้อนรนยิ่งนัก
.ค่ะแม่พิมให้รถโรงบาลไปรับนะคะ
ที่ห้อง  พี่ก้องนอนหน้าซีดอยู่บนเตียงแต่  ดูเหมือนจะไม่ได้หลับลึกเพราะยังมีท่าทางกระวนกระวายหว่างคิ้วยังมีรอยขมวด แววหมองปรากฎอยู่ทั่วใบหน้าที่นอนนิ่งนั้นยานอนหลับที่เบิกมาครั้งสุดท้าย 40 เม็ดหายไปหมดเกลี้ยง..พี่ก้องคงทรมานทั้งใจและกายพี่ก้องจ๋า  พิมขอโทษ......(อีกแล้ว )....พิมจะต้องขอโทษพี่ก้องอีกซักกี่ครั้งนะคิดแล้วก็เบื่อตัวเองเหมือนกัน..พี่ก้องมีกำลังใจสู้หน่อยนะคะพิมเหนื่อยเหลือเกินพี่ก้องจ๋า....ช่วยเป็นกำลังใจให้พิมด้วย
				
comments powered by Disqus
  • คนไร้ร่าง

    6 กุมภาพันธ์ 2552 12:35 น. - comment id 103728

    ถ้าเรามีเวทย์มนต์ก็ดีจิ 
    
    โอม!!!จงเดินได้ๆๆๆๆๆๆๆ
    
    ต่อไปนี้เจ้าจะเดินได้
  • แก้วประภัสสร

    6 กุมภาพันธ์ 2552 12:51 น. - comment id 103735

    119D02.jpg
    ฝากเป็นกำลังใจให้คุณหมอที่เสียสละ และฝากบอกพี่ก้องขอบคุณหมอด้วยค่ะ ยังมีอีกหนึ่งใจส่งให้นะคะ บอกพี่เขาสู้ๆนะคะ
    ลุกขึ้นมาคนดี สู้ๆ
    36.gif11.gif16.gif
  • เพียงพลิ้ว

    6 กุมภาพันธ์ 2552 13:11 น. - comment id 103749

    เหนื่อยแค่ไหนก็อย่ายอมแพ้นะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 13:23 น. - comment id 103751

    หวัดดีจ้าคนไร้ร่าง
    
    เสกได้แบบนั้นก็ดีเนอะ
    
    แค่ให้พี่ก้องเดินได้..หัดยิ้มให้พิมบ้าง..
    
    คงเป็นความสุขของเขาและคนรอบข้าง
    
    ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่านเรื่องของพี่ก้อง..??
    
    เอ....ต้องเรื่องของพิมซินะ..8.gif8.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 13:27 น. - comment id 103752

    พี่นู๋แบมจ๋า
    
    ดีใจจังที่เข้ามาอ่านเรื่องเน่าๆของพิม
    
    แล้วพิมจะบอกพี่ก้องให้..พี่ก้องคงดีใจ
    
    ขอบคุณมากค่ะ.29.gif
  • เอื้องคำ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 13:29 น. - comment id 103753

    อย่าท้อนะครับ ขอให้คุณหมอมีกำลังใจที่แข็งแกร่งครับ และเอาใจช่วยคนไข้ด้วยนะครับ 
    6.gif6.gif6.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 13:31 น. - comment id 103754

    ดีจ้าเพียงพลิ้ว
    
    พิมพยายามสู้อยู่ค่ะ
    
    แต่คนไข้ไม่สู้เลย..50.gif50.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 13:36 น. - comment id 103755

    หวัดดีค่ะเอื้องคำ
    
    ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ
    
    แต่บางครั้งพิมก็หมดแรงค่ะ
    
    หมดทั้งแรงกายแรงใจ
    
    แต่บอกใครบางคนไม่ได้
    
    7.gif74.gif
  • ฉันเอง

    6 กุมภาพันธ์ 2552 14:30 น. - comment id 103757

    66.gif66.gif66.gif66.gif66.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif66.gif66.gif66.gif66.gif66.gif
  • ปะการังสีฟ้า

    6 กุมภาพันธ์ 2552 14:36 น. - comment id 103758

    มาเป็นกำลังใจให้คุณหมอค่ะ  คนป่วยกับคนแก่มักจะใจน้อย ขี้งอนอยากให้เราสนใจเขา เพราะเราคือคนสำคัญสำคัญเขานะค่ะ  อย่าเพิ่งท้อนะค่ะ  หมอพิม  ....11.gif11.gif
  • ฉันเอง

    6 กุมภาพันธ์ 2552 14:37 น. - comment id 103759

    36.gif และขอให้เขาปลอดภัย
  • KIRATI

    6 กุมภาพันธ์ 2552 16:10 น. - comment id 103765

    หวัดดีคับ...คุณพิมพรรณ.....
    
    เรื่องจิง รึป่าว...เศร้าจังเลย....
    ขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งคน...ฝากถึงคุณก้อง...บอกเขาด้วยว่า....ถ้าผมเป็นเขา....ก็คงยากที่จะทำใจได้เหมือนกัน....แต่ผมจะไม่ยอมให้คำว่าชีวิต...มันสิ้นสุดเพียงแค่...กายเป็นอิสระไม่ได้อย่างที่ใจคิดหรอก...เพราะแม้ว่ากายสบายดี....แต่ถ้าใจไม่เป็นอิสระ...กายก็เฉาได้เหมือนกัน...
    ใจต้องเข้มแข็งเข้าไว้....เป็นกำลังใจให้...สู้ๆ ทั้งคุณก้อง...และน้องพิม...(แฮะๆพอดีมันคล้องเลยเรียกน้องเน๊อะ....คุณพิมฯ)
    36.gif36.gif6.gif6.gif6.gif36.gif36.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 19:25 น. - comment id 103778

    หวัดดีค่ะฉันเอง
    
    ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่าน
    
    เขาข้ามความปลอดภัยไปแล้วค่ะ
    
    57.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 19:27 น. - comment id 103779

    หวัดดีค่ะปะการังสีฟ้า
    
    ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ
    
    พิมจะอดทนค่ะ..8.gif
  • ฉางน้อย

    6 กุมภาพันธ์ 2552 19:36 น. - comment id 103780

    สวัสดีค่ะคุณพิม
    
       คุณพิมรู้ไหมคะ หาก ฉางน้อยเป็นแบบคุณ ฉางน้อยก็จะให้กำลังใจเขาเช่นกันคะ
    
    เขาคงอยากพูด อยากคุย กลัวโดนทอดทิ้ง
    
    พี่ก้องของคุณ คงกลัวการที่คนอื่นมองเห็นว่า  เขาไร้ค่า ทั้งๆที่จริงนั้นไม่เลย  เขาคิดไปเองทั้งนั้น 
    
    แต่ถ้าคนป่วยใจไม่สู้ หรือ หมดกำลังใจ ก็ต้องพยายามเอาใจ  ทำใจนะคะ เพื่อรอยยิ้มสดใสต่อไปในวันข้างหน้า
    
    ....เชื่อว่าสักวัน พี่ก้องของคุณ คงหายดีกว่านี้แน่นอนคะ ...
    
    11.gif6.gif36.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 19:37 น. - comment id 103781

    หวัดดีค่ะคุณ KIRATI
    
    เป็นนิยายชีวิตของพิมค่ะ  พิมได้แต่หวังว่าขอให้มันเป็นเพียงนิยาย..ตอนจบจะได้มีความสุขมั่ง  เจ็บปวดค่ะสำหรับพิมพิมว่าพิมทนได้แต่สำหรับคนไข้  3 ปีแล้วยังทำใจไม่ได้เพื่อนจากใต้พอพักเขาจะแวะมาหา แต่พี่ก้องไม่พูดค่ะ
    พี่ก้องไม่ดูข่าวระเบิดใต้  ไม่ดูข่าวอะไรก็ตามเกี่ยวกับทหารและการสูญเสียเขาปิดกั้นตัวเอง
    เครียดค่ะ  เครียดทั้งเขาทั้งเรา  จบแระพิมพูดมากไปหน่อยขอโทษด้วยนะคะ3.gif
  • พิมพรรณ

    6 กุมภาพันธ์ 2552 19:44 น. - comment id 103783

    หวัดดีค่ะฉางน้อย
    
    กำลังใจพิมให้เขาไปหมดแล้วค่ะให้จนไม่เหลือให้ตัวเองพิมโกหกพี่ก้องไม่ได้ว่าเขาจะหาย  เพราะพี่ก้องเป็นแพทย์ทหารเขารู้อุบัติการณ์ของโรคดีค่ะเขารู้ดีกว่าพิมซะอีกเขาถึงได้เจ็บปวดกว่าคนอื่นหลายเท่า  รู้มากนี่ไม่ดีเลยนิ  .
    
    ฉางน้อยคงสบายดีนะขอบคุณที่แวะมาค่ะ8.gif
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    6 กุมภาพันธ์ 2552 22:42 น. - comment id 103791

    มองท้องฟ้ายามเช้าสิค่ะ  ที่ส่องประกายฉายฉานสีทองเรื่อๆการใช้ชีวิตอยู่โดยมีความสุขแบบง่ายๆชีวิตยังมีค่าสำหรับใคร  และใครยังมีค่าสำหรับเราแปรเปลี่ยนมาเป็นพลัง  พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว     พอเรื่องราวผ่านพ้นไป   เราจะยอมรับได้   และอยู่อย่างมีความสุข  11.gif
  • รอยทาง

    7 กุมภาพันธ์ 2552 00:43 น. - comment id 103799

    เข้ามาให้กำลังใจคะ   เเละขอให้เป็นกำลังใจเติมเต็มในส่วนที่ขาดซึ่งกันเเละกัน  ชีวิตไม่มีอะไรสมบูรณ์เเบบ  
    
    รอยทางเคยอ่านเรื่องราวของคนพิการหลายๆ  คนที่คิดว่าตัวเองสุญเสียโอกาสในหลายๆ ด้านเเต่ก็สามารถพลิกวิกฤติตรงนั้นมาสร้างโอกาสที่ดีให้เราได้อย่างไม่น่าเชื่อ   ขอเป็นกำลังใจนะคะ
  • วิทย์ ศิริ

    7 กุมภาพันธ์ 2552 18:30 น. - comment id 103806

    กำลังใจผมว่าให้ไม่มีวันหมดไม่ว่ากับตัวเองหรือคนที่เรารัก เพราะเราสร้างขึ้นใหม่ได้ทุกวัน  ถามว่าคุณเข็มแข็งพอหรือไม่ต่างหาก
    ความอดทม การรอคอย เป็นอะไรที่ต้องสัมผัสด้วยตัวเอง ความเข้มแข็งทางจิตใจของเราเป็นตัวพิสูจน์  วันข้างหน้าเรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่ง
    ที่เราว่าเราหมดความอดทนในวันนี้ วันข้างหน้าอาจสาหัสกว่าวันนี้ เราพร้อมหรือยังหรือจะให้
    ความอ่อนแอกลืนกินเราเข้าไปแทน
     แค่ความเห็น คับ11.gif6.gif
  • อินสวน

    7 กุมภาพันธ์ 2552 22:19 น. - comment id 103807

    ความอดทนคือดอกไม้ของชีวิตครับ
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • น้ำแข็งเปล่า

    7 กุมภาพันธ์ 2552 22:50 น. - comment id 103808

    สู้และอดทนไว้นะคะคุณหมอคนสวย
    อย่าเพิ่งถอดใจนะคะ
    เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
    ฝากส่งผ่านกำลังใจดวงน้อยๆ
    ให้พี่ก้องของคุณหมอด้วนนะคะ
    57.gif16.gif36.gif36.gif
  • กันนา

    8 กุมภาพันธ์ 2552 10:06 น. - comment id 103814

    แวะมาอ่านงานคุณหมอพิมพรรณ
    เป็นกำลังใจให้นะคะ
    สู้ๆๆ
    
    11.gif
  • พิมพรรณ

    8 กุมภาพันธ์ 2552 10:45 น. - comment id 103815

    หวัดดีค่ะกระต่ายใต้เงาจันทร์
    
    พิมคงต้องคอยเช้าวันใหม่ไปเรื่อยๆค่ะ
    
    ขอบคุณมากค่ะ..29.gif
  • พิมพรรณ

    8 กุมภาพันธ์ 2552 10:47 น. - comment id 103816

    หวัดดีค่ะรอยทาง
    
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจ..29.gif
  • พิมพรรณ

    8 กุมภาพันธ์ 2552 10:51 น. - comment id 103817

    พี่วิทย์คะ
    
    บางครั้งกำลังใจมันก็ไม่ได้มีมาทุกวันนะคะ
    
    ถ้าพี่วิทย์เจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างพี่วิทย์จะรู้
    
    มันทรมานแค่ไหน55.gif
  • พิมพรรณ

    8 กุมภาพันธ์ 2552 10:53 น. - comment id 103819

    หวัดดีค่ะพี่อินสวน
    
    ขอบคุณสำหรับดอกไม้29.gif
  • พิมพรรณ

    8 กุมภาพันธ์ 2552 11:00 น. - comment id 103820

    ขอบคุณค่ะน้ำแข็งปล่าว
    
    ขอบคุณจริงๆ..31.gif
  • พิมพรรณ

    8 กุมภาพันธ์ 2552 11:03 น. - comment id 103821

    หวัดดีค่ะพี่กันนา
    
    ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมพิม..29.gif29.gif
  • เอื้องอังกูร

    12 กุมภาพันธ์ 2552 13:58 น. - comment id 103846

    ขอเปนกำลังใจให้ทั้งสองครับ...ชีวิตก้ออย่างนี้แหละครับ...ผมชอบพูดกับตัวเองบ่อยๆยามที่เจอเรื่องหนักๆว่า...ชีวิต..คือการได้ใช้ชีวิต...
    โลกมีไว้ให้เหยียบ..มิใช่มีไว้ให้แบก..เปนกำลังใจให้ครับ....
  • รัมณีย์

    12 กุมภาพันธ์ 2552 20:43 น. - comment id 103852

    36.gif แวะเอาดอกไม้มาให้
    เป็นกำลังใจให้นะครับ 36.gif
  • แจ้นเอง

    23 กุมภาพันธ์ 2552 21:37 น. - comment id 104010

    36.gif
    
    ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งสองท่านเลย สู้ๆค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน