ถ่านไฟเก่า

สะพั่งสะท้านไมภพ

ผม สะพั่ง สะท้านไมภพ นั่งยืนถือขวดน้ำเปล่ารองน้ำจากเครื่องกรองน้ำ แต่แรกก็หงุดหงิดในงานที่ต้องรอเวลาน่าเบื่อนี้ แต่ทว่า ในวินาทีต่อมาก็ระลึกได้ว่า แม้การกระทำดังกล่าวจะเป็นการเสียเวลาแต่หากทำให้การเสียเวลานั้นกลับกลายเป็นประโยชน์ก็จะไม่เสียเวลาต่อไป 
   ผมมองดูน้ำที่เทจากก๊อกและกระแทกกับน้ำที่มีอยู่แล้วในขวดและเห็นแรงกระเพื่อมซ้อนแรงกระเพื่อมและฟองอากาศที่กระจายออกไปเกาะตามขอบในขวด แต่ทว่าในห้วงของความคิดคำนึงนั้นก็ระลึกได้อีกว่า การคิดของผมมันส่ายไปส่ายมาเดี๋ยวเรื่องนั้นเดี๋ยวเรื่องนี ดังนั้นก็ระลึกได้อีกแล้วว่า จะต้องมีสมาธิก่อนคิด นี่เองจึงเป็นเรื่องที่กล่าวว่าการวิปัฏสนาจะมีพลังได้ก็ต้องมีสมาธิ ว่าแล้วผมก็ภาวนาลมหายใจเข้าว่าพุทธ และภาวนาตอนลมหายใจออกว่าโท สักพักจิตก็นิ่งแล้วก็เริ่มคิด
   เสียงโทรศัพท์ โทรเข้ามาในตอนประชุม ผมมองที่เบอร์แต่ก็ไม่รู้ว่าเบอร์ของใคร แต่เข้าใจว่าคงเป็นเบอร์โทรศัพท์ของลูกค้าเสียมากกว่า จึงรับด้วยเสียงอ่อนหวาน ตามแบบฉบับของพ่อค้าที่ดี
   สะพั่ง สะท้านไมภพ รับสายคร๊าบ
   พี่พั่ง จำน้องเพ็ญได้ไหม
   เอาละซีสะพั่ง สะท้านไมภพ คิดในใจ งานเข้าอีกแล้วละมั๊ง ในหัวสมองก็เปรียบไปคล้ายกับแรมในคอมพิวเตอร์ ได้ทบทวนถึงเดต้าอันมากมายสับสน รูปสาวๆสาวแก่แม่หม้ายรูปแล้วรูปเล่าผ่านไป ในมือถือก็มีคนชื่อเพ็ญเหมือนกัน แต่ดันจำไม่ได้ว่า เป็นชายหรือเป็นหญิง สุดท้าย ปิ๊งนึกออกแล้ว
   นานมากแล้ว นานทีเดียว เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมนับเข้าไปในหนึ่งในเจ็ดมารสะท้านหัวใจ ที่เคยกระทำให้สะพั่ง สะท้านไมภพ เป็นปีศาจสุรา นึกภาพเด็กสาวขาวอวบอึ๋มได้ขึ้นมา และน้ำตาของเธอที่กระจายเต็มเบ้าตาและใบหน้า และภาพผมตอนที่สะบัดหน้าจากเธอมาตอนที่เธอเดินไปกับเด็กหนุ่มที่หน้าตาดีกว่าผม
   ผมหัวเราะใส่เข้าไปในรูไมค์ของโทรศัพท์มือถือ จำได้แล้วครับ
   น้องเพ็ญสบายดีหรือ
   เพียงเท่านั้น การคุยกันก็เป็นไปอย่างคุ้นเคย
   เมื่อเลิกสายแล้ว ผมก็แปลกใจที่ว่า มีความแตกต่างจากการรับสายจากเพื่อนที่นานๆจะเจอกันที ก็ยังมักหวาดระแวงว่าจะเป็นการโทรมาขายประกันชีวิตหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ทว่ากับน้องเพ็ญ หนึ่งในเจ็ดมารสะท้านหัวใจของกระผม ผมไม่คิดถึงเรื่องนี้เลย และรู้สึกสดชื่นหัวใจอย่างประหลาด
   แต่อย่างไรก็ตามในหัวของสะพั่ง ย่อมคิดเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆ จนกระทั่งนอนก็ยังนอนไม่หลับ เพ้อเจ้อเพ้อฝันไปเรื่อยๆ และในที่สุดก็กางสามนิ้วก่อนจะนอนหลับไป เป็นคำตอบสุดท้ายก่อนที่จะหลับจริงๆ
   แม้ว่า ความรู้สึกตัวว่าได้กระทำผิดไปต่อภรรยามามากแล้วและตั้งปฏิธานไว้ว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีกในทุกเรื่อง จะรุนแรงเพียงใด และผมก็ไม่อยากคิดว่าในหัวใจของหนึ่งมารสะท้านหัวใจที่ปรากฏโฉมขึ้นในยุทธจักร แม้ว่าจะใจแข็งตามที่ปากคิด แต่ทว่าเรื่องราวของความรักนั้นมันยิ่งใหญ่เกินกว่าที่มนุษย์ธรรมดาอย่างผมและเธอจะต้านได้ แม้จะแอบอ้างอ้างอิงอย่างมั่นใจว่าเป็นพี่น้อง แม้ว่าจะไม่เคยทำอะไรด้วยความเป็นสุภาพบุรุษของผมในอดีต แต่ทว่าอย่าประมาทดีกว่า อย่าประมาทแม้เพียงสักนิดในเรื่องของความรัก
   แม้ผมจะเกรง แต่ผมไม่กลัว ชีวิตต้องดำเนินต่อไป แต่ต้องเป็นในแบบที่คิดรอบคอบที่สุด และวางตรงจุดที่เหมาะเหม็งที่สุด
   นิ้วสามนิ้วก็คือ การผิดศีลข้อที่สาม
   ผมสะพั่ง หัวเราะให้กับตนเอง ในยามนี้ ความเครียดทับถมรุมเร้า ระลอกคลื่นทางคณิตศาสตร์การบัญชีนิติศาสตร์ปรัชญาที่เคยตกทั้งหมดกลับมารุมเร้ากระแทกกระทั้นอย่างไม่ปราณีปราศรัย
   ด่านถ่านไฟเก่าจะผ่านได้หรือไม่
   คนที่มีจิตใจรักการต่อสู้เท่านั้น จึงจะเห็นเรื่องที่เลวร้ายที่เข้ามาในชีวิตเป็นเพียงความสนุกสนานในรูปแบบที่แตกต่าง
   จะมีคนสักกี่คนที่ทนทานได้กับตัณหาในกายตน
   จะรอดหรือไม่
   หมอดูทายทักว่าเร็วๆนี้จะมีการแบ่งเงินเดือนเกิดขึ้น
   ผม สะพั่ง สะท้านไมภพ หัวเราะในตอนนั้น และบอกหมอดูคนนั้นไปว่าไม่กลัว ไม่มีทางกลัว
   แต่ทว่า ณ วันนี้ ชักเริ่มน่าสะพึงกลัวเสียแล้ว 
   นี่แค่หนึ่งมารสะท้านหัวใจเท่านั้น ถ้าพากันออกมาจากที่หลบเร้นซุ่มซ่อนกายมากกว่านี้แล้วละก็
   สะพั่ง สะท้านไมภพ มีทางเดียว
   ธุดงค์เข้าป่าสถานเดียวเป็นแน่
   แต่ทว่า นี่เป็นเพียงแนวความคิดของสะพั่งเท่านั้น
   สะพั่งก็เหมือนกับคนตาบอดคลำช้างคนหนึ่ง
   หากมีคนเชื่อสะพั่งและทำตาม
   เกรงว่าจะพากันออกนอกวงโคจรไปตามสไตล์ของผม
   สะพั่ง หัวเราะเคี๊ยกๆ แต่อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องของความเหมาะสมของแต่ละบุคคล การลอกเลียนแบบโปรดต้องใช้ความระมัดระวัง