respect

สะพั่งสะท้านไมภพ

ผมมองดูผู้ใหญ่หลายท่านที่ได้กระทำการใดๆทั้งทางวาจา ทางกาย และทางแววตา แต่บทบาททั้งหลายแม้บางท่านได้คิดใคร่ครวญดูแล้ว แต่ก็ยังตกเป็นการวิพากษ์ ตามมุมมองต่างๆ
   เมื่อก่อนคิดว่า หากภายใจจิตใจที่จริงแท้กล้าเปิดเผยอย่างจริงใจในเรื่องที่เป็นสาธารณะประโยชน์จริงๆแล้วจะสามารถไปรอด แต่เรื่องจริงๆก็คือไปไม่รอด
   ในท่ามกลางการต่อสู้ ผมสะพั่ง สะท้านไมภพ เป็นระดับหัวหน้าพรรคการเมืองใหญ่พรรคหนึ่ง ที่มีโอกาสได้เติบโตมาจากระบบการเมืองครอบครัวที่ล้มเหลวอย่างถล่มทลายเมื่อปี ๕๑ แต่อย่างไรก็ตามการกำหนดนโยบายรัฐ ก็ต้องเป็นไปตามยุทธศาสตร์สำคัญ และมีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่และแน่นอนก็ต้องมีจุดมุ่งหมายแอบแฝงอย่างลับมิดชิด
   นักการเมืองที่สามารถจะยึดครองจังหวัดหนึ่ง แผ่บารมีอย่างปกคลุม ทำให้ข้าราชการหรือนักธุรกิจการค้าต้องเข้ามาสวามิภักดิ์ สามารถสั่งข้าราชการระดับสูงระดับปลัดกระทรวงให้โยกย้ายคนของนักการเมืองนั้นไปในที่ต่างๆได้ตามประสงค์
  ข้าราชการที่ดักดานกับการทำงานและไม่สนใจเรื่องอื่นใดนอกจากหน้าที่ของตน ก็ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับงานที่กระทำอย่างทุ่มสุดตัว แต่สิ่งที่ได้รับกลับตรงข้าม
  ผมทราบดีแก่ใจ ว่าเช้าชามเย็นชาม มันเป็นเพียงยุทธวิธีเอาตัวรอดของข้าราชการผู้กินเงินเดือนหรือจากภาษีของประชาชนก็แค่นั้น
  ในวงการเชิดหน้าชูตาอย่างหรูเริดอลังการ์ ประดับด้วยรอยยิ้ม เกียรติ และเครื่องแต่งกายแปลกๆพิสดารรวมไปถึงเครื่องประดับพิเศษ เป็นคล้ายหัวโขนตัวพระ ตัวพระรอง ที่ทำให้ผู้ที่ยังมีความต้องการในเรื่องลาภยศสรรเสริญต้องศิโรราบให้ และยกย่องให้ความเคารพนับถืออย่างสูง
   แต่ทว่าการปฏิบัติราชการที่ต้องใช้ความรู้ ทักษะในสาขาอาชีพ และสติปัญญาคิดแก้ไขปัญหา มันไม่มีในระดับสูงเนื่องจากที่มาของการไต่เต้าหรือไต่ตามเต้าก็ตามมันไม่ใช่ จึงทำให้ปัญหาทั้งมวลของรัฐ ไม่จบและเปิดแผลกว้างออกไป
   จากการล่มสลายในปี ๕๑ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างขนานใหญ่ ในเมื่อเราได้รู้จักกับระบอบประชาธิปไตยแล้ว และเชื่อมั่นว่าระบอบนี้เป็นระบอบที่ดีในการใช้ปกครอง เราจึงเริ่มต้นใหม่
   ผมได้ให้ข้าราชการระดับสูงตั้งแต่ซีแปดทั้งหมดเออลี่ลีไทน์ออกไป
   และเริ่มต้นด้วยการให้ข้าราชการระดับรากหญ้าเลือกนายของเขา
   และนายของเขาในระดับล่างก็เลือกนายระดับบนสูงขึ้น
   ในระบบนี้เราเชื่อมั่นว่า คนที่เติบโตมาด้วยการทำงานจะเป็นผู้นำที่ดีที่สุด
   ในเมื่อเรามั่นใจในความดีของคนๆหนึ่งแล้ว เราก็ไม่ต้องมีระบบตรวจสอบใดๆทั้งสิ้น แต่ทว่าเราดูผลงาน จากการแถลงผลงาน และสิ่งที่ตอบรับกับประชาชน
   ในคืนหนึ่ง ผมกลับจากงานใหญ่ของรัฐ และเดินทางกลับบ้าน โดยที่ไม่มีรถนำขบวนหรือการรักษาความปลอดภัยพิเศษใด สี่แยกไฟแดง
   รถปิคอัพคันหนึ่งแล่นมาใกล้ๆ คนในรถทางด้านกระบะท้าย ที่นั่งอยู่เต็มฉับพลันก็สาดกระสุนเข้าใส่รถคันที่ผมนั่ง
   เสียงปืน เสียงคมกระสุนแหวกอากาศ เศษกระจก เสียงร้อง กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง ผมย่อมเป็นจุดศูนย์กลางหรือเป้าหมายของพวกมันที่ระดมยิง
   ผมรู้สึกได้เลยว่าหน้าของผมและร่างกายของผมมันมีหัวกระสุนตุงอยู่เต็ม
   ในห้วงความคิดคำนึงครั้งสุดท้ายนั้น
    ผมรู้สึกไม่เจ็บเลย และรู้สึกยินดีที่จะได้พักผ่อน
    แม้ว่าคนจะตายแต่หัวใจแห่งความถูกต้องยังคงอยู่และจะเกิดขึ้นมาอีกนับร้อยและจะสู้กับความชั่วร้ายที่ปกปิดซ่อนเร้นต่อไปอย่างทรนง
   ไม่เจ็บเลยด้วยซ้ำ
    ผมยิ้มครั้งสุดท้าย