แดดร้อน หลายวันมานี้อากาศทั้งแห้งแล้งและร้อนอบอ้าว อยู่ในบ้านก็อึดอัด อยู่ข้างนอกก็เจอทั้งลมร้อนและแสบผิว อากาศเริ่มวิปริตผิดจากปกติไปทุกปี โดยเฉพาะปีนี้ที่อากาศร้อนจัดละอุณหภูมิ สูงถึง 39 องศาเซลเซียส (บางแห่งยังสูงถึง 42 องศาเซลเซียส) มีคนเคยบอกว่า ถ้าอธิบายคำว่า ภาวะเรือนกระจก แล้วเค้าไม่เข้าใจ ก็บอกง่ายๆว่า ให้เอารถที่ติดฟิล์มกรองแสงไปจอดไว้กลางแดด ประมาณ 1ชั่วโมง แล้วเข้าไปอยู่ในรถ ความร้อน ณ เวลานั้นนั่นแหละ ใช่เลย ความร้อนที่ส่งผ่านฟิล์มกรองแสงเข้ามาแล้วออกไม่ได้ ย้อนออกไปทางเดิมไม่ได้ คือสภาวะเรือนกระจกที่โลกเรากำลังเจอ เพราะอากาศร้อนมาหลายวันและไม่ค่อยมีเวลามาดูแลต้นไม้ ดอกไม้ของพ่อที่ปลูก วันนี้ก็เลยฉวยโอกาสลงมาเดินทอดน่องดูมันซะหน่อย โอ้โห อันนี้คิดในใจ ครั้นจะพูดเสียงดังๆก็กลัวว่าใครมาได้ยินจะหาว่าเราบ้าก็เลยพูดในใจมันคนเดียวนี่ล่ะ ดินในกระถางต้นไม้ ดอกไม้ของพ่อแห้งผาก (ถึงว่าพักนี้พอกลางคืนได้ยินเสียง ก๊อกๆ แก๊กๆ )เห็นมั้ย หาเรื่องอีกแหละ อยู่คนเดียวเนี่ย มีเรื่องให้คิดมากมาย คิดเรื่อยเปื่อย ก็เลยเหมารวมเอาว่า วิญญาณพ่อคงมาบอกให้รู้ว่า ต้นไม้พ่อจะ มรณังแล้วนะ ประมาณนั้น ดินในกระถางแข็งโปก เอาน่าขยันหน่อย บอกตัวเอง แบบพูดเอง เออเองเสร็จสรรพ แล้วก็ลากสายยางซึ่งก็วางแบบพร้อมใช้อยู่แล้วเปิดก๊อกน้ำฉีดน้ำพ่น เออ เน๊าะ นึกในใจอีกล่ะ พอเราพ่นน้ำไปสูงๆให้น้ำลงมาเป็นละออง ให้เหมือนฝนกำลังตกต้นไม้มัน ยิ้ม แฮะ จริงๆนะ ใบมันเคลื่อนไหวแรกๆที่เห็นใบมันเจอแดดจัดก็เลยห่อตัวเพื่อให้รูใบมันตีบ น้ำจะได้ระเหยออกน้อยที่สุดพอมันได้น้ำมันก็ค่อยๆกางใบและระริกระรี้ ว่าเข้านั่นแน่ะ ถ้าใครได้ยินคงว่าเรา ปากคอเราะรายถ้าเป็นบรรดาเพื่อนปากปีจอด้วยกันคงไม่แคล้วว่า มันกะจะเลาะฟันเราออกเลยล่ะ จริงๆนะ ใบไม้มันคงรู้สึกเย็นฉ่ำเพราะละอองน้ำที่เราค่อยๆให้มันตกลงมาก็เหมือนทำให้มันรู้สึกว่าฝนกำลังตกมันก็เลยชวนเพื่อนๆมาเล่นน้ำฝนเพราะพอน้ำปรอยลงมามันก็กระทบใบไม้ ใบไม้ก็กระเพื่อมรับและรับต่อกันเป็นทอดๆ ณ บรรยากาศแบบนี้เราก็เลยรู้สึกว่าต้น ใบไม้ มันยิ้ม ซึ่งก็ทำเอาเราคลายร้อนไปด้วยเพราะแอบเอาน้ำมาลูบหน้า ลูบตา แขน ขา และก็เปียกพอๆกับต้นไม้แหละก็รดน้ำทั้งคนทั้งต้นไม้ไง ต้นไม้มันคงมีความสนุขนะ เพราะเราเหมือนเห็นมันยิ้มให้กันคงยิ้มให้กับเราด้วยคงถูกใจล่ะ ใครยิ้มให้เราเรายังรู้สึกอิ่มใจเลยโดยเฉพาะกับคนที่เราถูกใจมากๆ อิอิ ก็เลยเหมารวมเอาว่าใบไม้มันคงจะยิ้ม หึหึ คงถูกหลอกอ่านละซิ เห็นทำท่าอยากเลาะฟันเราอีกคนแล้ว จบแล้วขอรับกระผม
21 พฤศจิกายน 2551 11:03 น. - comment id 102550
เอี๊ยดดดดด โครม..เย้.. ที่ 1 เด๋วทำงานก่องคะ เด๋วกลับมาเม้นค่ะ
21 พฤศจิกายน 2551 11:36 น. - comment id 102551
พี่แจ้นคะ หนูเห็นพี่นั่งยิ้มให้ใบไม้นั่งนานแล้วคะ เข้าบ้านก่อนคะพี่ แดดร้อนจะแย่อยู่แล้วค่า พี่แจ้นพูดถึงต้นไม้ของพ่อแล้ว ทำให้แบมคิดถึงต้นกระเพาที่พ่อปลูกไว้ให้แบม พ่อรู้ว่าหนูชอบผัดกระเพาแดงมาก ท่านจะโรยเม็ดทิ้งไว้รอบบ้าน เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา แบมกลับไปเยี่ยมแม่ เห็นต้นกระเพาแล้วก็อดไม่ได้ที่จะ น้ำตาคลอ แต่มันเป็นน้ำตาแห่งความสุข รอบๆบ้าน มีต้นไม้ทุกชนิดที่พ่อปลูกไว้ให้ลูกๆไว้ดูต่างหน้า แบมมองต้นไม้ทุกต้นด้วยความสุข เหมือนกับพี่แจ้นกำลังยิ้มให้ต้นไม้ของพ่อตอนนี้เช่นกันคะพี่แจ้น เรามีพ่อหัวใจเดียวกันคะพี่แจ้น รักพี่มากคะ ปล.อย่าลืมเปิดเป็นเพลงแขกให้ต้นไม้เต้นระบำด้วยคะ อิอิ ไปแระ ทำงานต่อคะ
21 พฤศจิกายน 2551 18:12 น. - comment id 102555
ขยันรดน้ำบ่อยๆละกัน อิ อิ
21 พฤศจิกายน 2551 19:33 น. - comment id 102559
มาอ่านยิ้มของใบไม้ ทำให้คนอ่านยิ้มได้นะเนี่ยะ อิอิ .....
21 พฤศจิกายน 2551 20:42 น. - comment id 102560
อยากกินผัดกระเพรามั่งอ่ะ เห็นฝีมือน้ำพริกวันก่อนล่ะ หย่อย คิดถึงพ่อเน๊าะ ทำไงก็ให้รู้สึกว่าไม่ถึงครึ่งของพ่อซักที รักนะ
21 พฤศจิกายน 2551 20:47 น. - comment id 102561
อ้าวนี่น้องเราเองแอบมาเข้าบ้านกลอน อ่านแล้วคิดถึงพ่อล่ะดิ จะขยันเยอะขึ้นละกัน 555 คุยกะน้องนกทาง hi5 เห็นกำลังทำ ทีซีส ส่ง คงเหนื่อยล่ะ บายดีกันรึป่าวอ่ะ
21 พฤศจิกายน 2551 20:50 น. - comment id 102562
เอ้า มาแอบยิ้มอยู่นี่เอง แหมเวลาฉางน้อยยิ้มเนี่ย น่ารักมากเลยรู้มั้ย ยิ้มบ่อยๆนะ
21 พฤศจิกายน 2551 22:53 น. - comment id 102564
แอบไปนั่งยองๆจี่ แถวใต้ต้นไม้บ่อยๆ ไม่รู้ต้นไม้จะยิ้มป่าว
22 พฤศจิกายน 2551 09:15 น. - comment id 102567
คุณยา อาหารของต้นไม้เชียวนะนั่น พ่อทำประจำเลย อันนี้ใบไม้ไม่ยิ้มหรอก แต่มันคงปล่อยก๊ากแน่ๆเลย
24 พฤศจิกายน 2551 08:44 น. - comment id 102577
เรื่องสนุกมากเลยครับ เขียนเรื่องใหม่ต่อนะครับ จะเปิดอ่านทุกฉบับเลยครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ ฟางอี้ ครับ
24 พฤศจิกายน 2551 12:29 น. - comment id 102578
ขอบคุณครับน้องฟางอี้ อ่านจริงๆน๊า