Promise. Chapter 1

The Eyes of Devil.

 ซูยอน จะกลับแล้วเหรอจ๊ะ   แทยอน  เพื่อนสนิทของซูยอนหรือเจสสิก้าถาม
	 จ่ะ  ฉันจะกลับแล้ว ทำไมเหรอ  
	 ทำไมรีบกลับจังหล่ะ  ไม่อยู่ฉลองสอบเสร็จกับเพื่อน ๆ ก่อนหรอ  
	 ไม่ดีกว่าจ่ะ  พอดีวันนี้ต้องกลับไปกินข้าวกับเฮียหน่ะ  ตอบแค่นั้นเธอก็หันหลังให้เพื่อนสาวคนสนิทก่อนที่จะโดนซักอะไรไปมากกว่านี้
	ใช่แล้วหล่ะ  วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของการเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ของเธอ  ซึ่งเพื่อน ๆ ต่างก็ดีใจที่จะได้พักเสียทีหลังจากที่เรียนมาอย่างหนักทั้งภาคเรียน  แต่วันนี้มันเป็นวันเกิดของพี่ชายเธอนี่นา  ก็คุณชาย ชอง  ยุนโฮ  นั่นแหละ  ขืนเธอกลับช้าเธอได้โดนเค้างอนเอาแน่ ๆ 
...............................................................................................
	 อ้าว พี่ชินดง ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอฮะ  เสียงน้องเล็กสุดของกลุ่มถาม
	 ยังกลับไม่ได้หรอก คยู  พอดีมีงานเร่งส่งอาจารย์หนะ  ชินดงตอบน้องเล็กอย่างเอ็นดู
	 อ้าว อย่างนี้พี่ไปรับน้องสาวแล้วเหรอฮะ  
	 เฮ้ย  ลืมไปเลย  ป่านนี้หนูซอคงรอพี่แย่แล้วมั้งเนี่ย  เอาไงดีอ่า  วันนี้วันดูผลสอบซะด้วย 
	 ผลสอบเหรอฮะ  เด็กหนุ่มถามด้วยความสงสัย
	 ก็วันนี้ประกาศผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยอ่ะดิ  พี่สัญญากับหนูซอไว้แล้วด้วยว่าจะพาไป  
	 งั้นเดี๋ยวผมไปรับให้มั้ยพี่   น้องเล็กเสนอตัว
	 เอางั้นก็ได้  ฝากขอโทษหนูซอด้วยนะ  ขอบใจมากคยูฮยอน 
	หลังจากนั้น  เจ้าน้องเล็กตัวดีก็เดินออกมาพร้อมพาหนะคู่ใจ  ซึ่งก็คือ  รถสปอร์ตคันหรูนั่นเอง  ลืมบอกไป  คน ๆ นี้คือ คยูฮยอน  เป็นรุ่นน้องในคณะที่ค่อนข้างสนิทกับชินดง  ทั้งสองคนเรียนคณะบริหารธุรกิจเหมือนกัน  ซึ่งคยูฮยอนก็หล่อและรวยติดอันดับต้น ๆ ของมหาวิทยาลัยเลย  	
.............................................................................................
	 กลับมาแล้วเหรอ  เจสสิก้า   
	 ไม่มาแล้วจะเห็นเหรอเฮีย  ถามแปลก ๆ   ทุกครั้งที่อยู่กับพี่ชายเธอจะเป็นน้องสาวที่ทั้งน่ารักน่าตีที่สุด  สำหรับชอง  ยุนโฮ  พี่ชายของเธอเท่านั้น
	 สุขสันต์วันเกิดค่ะเฮีย  ซูยอนพูดพร้อมกับกระโดดกอดคอพี่ชายของเธอ
	 ทำตัวเป็นเด็กไปได้นะเรา  อุตส่าห์เรียนหมอ  ก็นึกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้น  คนที่เธอเรียกว่าเฮียอดล้อน้องไม่ได้
	 นี่ค่ะเฮีย  เจสตั้งใจถักให้เองเลยน้า  ไม่พูดเปล่า  ซูยอนเอาผ้าพันคอที่เธอถักให้ไปคล้องคอพี่ชายเธอ  เพราะเหลือกันอยู่สองคนพี่น้อง  ทั้งสองคนเลยรักกันมาก  ต่อหน้าคนอื่น  ซูยอนจะดูเป็นผู้หญิงแกร่ง  มั่น  และดูเย็นชากับคนทั่วไป  แต่กับเฮียของเธอ  เธอเป็นเด็กน้อยน่ารักเสมอ และเธอจะแทนตัวเองว่าเจสสิก้าเฉพาะเวลาอยู่กับเฮียเท่านั้น
	 นี่ตกลงจะอยู่กันแค่สองคนพี่น้องใช่มั้ยเนี่ย  เสียงของผู้ที่มาเยือนนานแล้วทั้งสองคนกล่าวขึ้น
	คน ๆ นั้ก็คือ ชเว  ซีวอน และ คิม  คิบอม  เพื่อนของยุนโฮ  
	 อ้าว  พวกพี่ก็อยู่ด้วยเหรอคะ  และแล้วเธอก็เข้าสู่โหมดไอซ์ ปริ้นเซส อีกครั้ง
	 ก็ยุนมันเป็นเพื่อนพี่นี่  พี่สองคนจะไม่มาได้ยังไงหล่ะ  คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ  เค้าไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าทำไมผู้หญิงที่ความจริงแล้วอ่อนหวานอย่างเจสสิก้าจะต้อง  ทำตัวเย็นชาด้วย  ยิ่งกับตัวเค้า  ทั้งที่รู้จักกันมาตั้งแต่เธออยู่ชั้น ป. 3 จนตอนนี้เธออยู่ปี 1 แล้ว เธอก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่
	 งั้นเดี๋ยวซูยอนขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ  เธอตัดบทแล้วเดินขึ้นช้างบนไปทันที
	 ชั้นเห็นใจแกนะ คิบอม  ชั้นรู้ว่าแกคิดยังไงกับซูยอน  ยุนโฮปลอบใจเพื่อน  ใช่  เค้ารู้ดีว่าคิบอมหลงรักซูยอนมาตั้งนานแล้ว  อาจจะเป็นตั้งแต่แรกพบแล้วด้วยซ้ำ  แต่น้องสาวของเค้าเองนั่นแหละที่ใจแข็งไม่ยอมอ่อนให้คิบอมซักที  แต่บางทีเค้าเองก็รู้สึกว่า  ซูยอนเองก็กำลังรออะไรบางอย่างอยู่
	 ชั้นว่า  แกน่าจะบอกซูยอนนะ  ว่าแกรู้สึกยังไงกับเค้าหน่ะ  ซีวอนแนะนำคิบอมอย่างคนรู้ดี	
	 แกก็รู้ว่า  ชั้นไม่กล้า  คิบอมบอก  เพราะเค้าไม่เคยกล้าที่จะบอกมันมาตลอด  เรื่องมันเลยเป็นอย่างนี้
	 ชั้นว่า  แกอย่าเพิ่งบอกเลย  ลองแสดงออกให้มากกว่านี้อีกหน่อยดีกว่า  ยุนโฮเตือนเพราะ  เค้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
...............................................................................................
	 ทำไมพี่ไม่มาซะทีนะ  เสียงบ่นเล็ก ๆ ของหญิงสาวดังขึ้น  หลังจากนั่งรอพี่ชายมาชั่วโมงกว่าแล้ว
	ปี้น  ปี้น 
 	ทันใดนั้นก็มีเสียงแตรของรถสปอร์ตคันหรูดังขึ้นและจอดอยู่ตรงหน้าเธอ  พร้อมกับคนที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้เจอ
	 หวัดดี  หนูซอ พี่ชินดงให้พี่มารับแทนอ่ะ  พี่ชอนดงทีงานที่ต้องเร่งส่งหน่ะ  คยูฮยอนรีบกล่าวธุระของตน
	 ไหนพี่สัญญาแล้วไง  ว่าจะมารับชั้นเองอ่ะ  แล้วอีกอย่างนอกจากพี่อย่าเรียกชั้นว่าหนูซอ เด็ดขาด  ซอฮยอนไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน  รู้จักกันมาได้ปีกว่า  แต่คยูฮยอนไม่เคยทำให้เธอไม่ขัดใจเลยซักครั้ง
	 มีเหตุผลหน่อยสิ  พี่เค้ามีงานด่วนหน่ะ  ชายหนุ่มพูดกวนประสาท
	 นี่นายหาว่าชั้นไม่มีเหตุผลเหรอ  
	 เปล่าซะหน่อย  อย่าร้อนตัวสิ  รีบขึ้นรถดีกว่า  วันนี้ดูผลสอบไม่ใช่เหรอ 
	 ชั้นไปของชั้นเองได้  ไม่ต้องไปกับนายหรอก  ซอฮยอนเดินหันหลังให้ชายหนุ่ม  เธอไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม  แต่ตอนนี้ขอบตามันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว  สงสัยว่าอีกไม่นานน้ำตามันต้องไหลแน่ ๆ แล้วเธอก็ไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าผู้ชายคนนี้ด้วย
	คยูฮยอนตกใจไม่แพ้กันที่อยู่ ๆ หนูซอของเค้าเดินหนีไปดื้อ ๆ อย่างนี้  ตั้งแต่รู้จักกันมาก็มีครั้งนี้นี่แหละ ที่เธอเดินหนีแทนที่จะสู้ต่อ
	 เดี๋ยวสิ  หนูซอ  จะไปไหนน่ะ  
	 บอกแล้วไง  ว่าอย่าเรียกชั้นแบบนั้น  สำเนียงที่ฟังแปลกไป  ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิดปกติ  เสียงของซอฮยอนไม่ได้ฟังดูอวดดีเหมือนทุกครั้ง  แต่มันกลับสั่นเครือเหมือนร้องไห้อยู่ต่างหาก
	 หันหน้ามานี่ซิ   เมื่อประชิดตัว  คยูฮยอนจึงเอามือทั้งสองจับไหล่และหมุนตัวเธอกลับมามองหน้าเค้า
	 ร้องไห้ทำไม  คราวนี้เป็นซอฮยอนที่แปลกใจ  เสียงของคยูฮยอนไม่วางอำนาจแต่กลับอ่อนโยนจนเธอแปลกใจ
	 เปล่าซะหน่อย  ว่าแล้วปัดชายหนุ่มออกแต่ยังไม่ทันไร  เค้าก็ดึงตัวเธอเข้าไปซบกับอกของเค้าซะแล้ว  ด้วยความไม่เคยผสมตกใจซอฮยอนจึงขัดขืน  แต่พอเค้ายิ่งกระชับอ้อมกอดเข้าอีก  ซอฮยอนก็หมดแรงต่อต้าน  ปล่อยโฮในอ้อมกอดของคยูฮยอน
	ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ
	 สวัสดีค่ะ  พี่ซูยอน  ซอฮยอนผละออกจากคยูฮยอนทันทีที่เสียงโทรศัพท์ดัง
	 ค่ะ  วันนี้แหละค่ะ   ซอฮยอนเงยหน้าขึ้นมองคยูฮยอนแต่ก็ต้องหลบสายตาของเค้าทันที
	 งั้นเดี๋ยวหนูซอรออยู่ที่...นะคะ  ทันทีที่ซอฮยอนรับคำ  คยูฮยอนก็มองหน้าซอฮยอน
	 มองหน้าชั้นทำไม  ซอฮยอนถาม  ทั้งที่ยังมีแววเขินอายอยู่
	 พี่เธอให้ชั้นมารับ  แล้วเธอจะไปกับคนอื่นงั้นเหรอ  
	 เค้าไม่ใช่คนอื่นนะ  เค้าเป็นรุ่นพี่ที่น่ารักมาก ๆ เลยหล่ะ   
	 แล้วไง  นี่เธอยังไม่เข้าใจชั้นจริง ๆ ใช่มั้ยเนี่ย  คยูฮยอนพูดอย่างมีน้ำโห
	 แล้วทำไมต้องโมโหด้วยเล่า  ชั้นไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย  พูดไปอย่างนั้น  แต่ก็แอบหน้าแดง
	ความจริงแล้วคยูฮยอนก็ไม่ได้โมโหมากนัก  เพียงแต่ไม่เข้าใจว่าเค้าทำกับเธอถึงขนาดนั้นแล้ว  เธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าจริง ๆ แล้วเค้าคิดยังไงกับเธอกันแน่  ยัยบ้าเอ้ย  แล้วยิ่งมาเห็นหน้าตอนนี้จากโมโห  ตอนนี้มันเริ่มอยากแกล้งขึ้นมาแล้ว
	 ขอโทษด้วยแล้วกัน  ที่ต้องเสียเวลา  นายกลับเลยก็ได้  เดี๋ยวพี่ซูยอนก็มารับแล้ว 
	 ได้ไงหล่ะ  เป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว  นี่ก็หกโมงเย็นแล้ว  หรือว่าอยากจะโดนหะ  ถ้างั้นลองกับชั้นดีกว่ามั้ย  ไม่พูดเปล่า  ยิ่งพูดก็ยิ่งเดินเข้ามาใกล้ซอฮยอน  ใกล้จนอีกนิดเดียวคยูฮยอนก็จะควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วถ้าไม่มีเสียงดังขึ้นก่อน
	ปี้น  ปี้น
	ทั้งคยูฮยอนและซอฮยอนผละออกจากกัน  เหมือนแม่เหล็กต่างขั้วผลักกัน
	 นายทำอะไรน้องชั้นอ่ะ  ทันทีที่ลงจากรถ  ซูยอนก็แหวใส่คยูฮยอนทันที
	 เปล่านะคะพี่  เค้าเป็นเพื่อนพี่ชินดงน่ะคะ  เค้ามาอยู่เป็นเพื่อนอ่ะคะ  ซอฮยอนแก้ตัว
	 ครับ  ผม โจ  คยูฮยอน  ครับ  ปี 1 คณะบริหารธุรกิจครับ  ถ้าจำไม่ผิด  คุณคงจะเป็น  ชอง  ซูยอนใช่มั้ยครับ  คยูฮยอนพูดร่ายยาว  ไม่แปลกที่เค้าจะรู้ดี  เพราะเรื่องพวกนี้ ถึงเค้าไม่อยากรู้  ก็มีคนเอามากรอกหูเค้าอยู่ดี
	 คุณรู้จักชั้นด้วยเหรอคะ  ซูยอนถามอย่างสังสัย
	 ทำไมจะไม่รู้จัก  ดาวคณะแพทย์ที่ทั้งสวยทั้งเก่ง  ใครก็รู้จักครับ  
	 ไปกันเถอะคะพี่  หนูซออยากรู้ผลจะแย่  พูดแบบนี้ซูยอนรู้ทันทีว่าซอฮยอนต้องมีอะไรไม่พอใจ  ซึ่งแน่นอนว่า  ไม่ใช่ตัวเธอแน่  แต่มันเกี่ยวกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่นี่ต่างหากล่ะ
...................................................................................