ซูยอน จะกลับแล้วเหรอจ๊ะ แทยอน เพื่อนสนิทของซูยอนหรือเจสสิก้าถาม จ่ะ ฉันจะกลับแล้ว ทำไมเหรอ ทำไมรีบกลับจังหล่ะ ไม่อยู่ฉลองสอบเสร็จกับเพื่อน ๆ ก่อนหรอ ไม่ดีกว่าจ่ะ พอดีวันนี้ต้องกลับไปกินข้าวกับเฮียหน่ะ ตอบแค่นั้นเธอก็หันหลังให้เพื่อนสาวคนสนิทก่อนที่จะโดนซักอะไรไปมากกว่านี้ ใช่แล้วหล่ะ วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของการเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ของเธอ ซึ่งเพื่อน ๆ ต่างก็ดีใจที่จะได้พักเสียทีหลังจากที่เรียนมาอย่างหนักทั้งภาคเรียน แต่วันนี้มันเป็นวันเกิดของพี่ชายเธอนี่นา ก็คุณชาย ชอง ยุนโฮ นั่นแหละ ขืนเธอกลับช้าเธอได้โดนเค้างอนเอาแน่ ๆ ............................................................................................... อ้าว พี่ชินดง ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอฮะ เสียงน้องเล็กสุดของกลุ่มถาม ยังกลับไม่ได้หรอก คยู พอดีมีงานเร่งส่งอาจารย์หนะ ชินดงตอบน้องเล็กอย่างเอ็นดู อ้าว อย่างนี้พี่ไปรับน้องสาวแล้วเหรอฮะ เฮ้ย ลืมไปเลย ป่านนี้หนูซอคงรอพี่แย่แล้วมั้งเนี่ย เอาไงดีอ่า วันนี้วันดูผลสอบซะด้วย ผลสอบเหรอฮะ เด็กหนุ่มถามด้วยความสงสัย ก็วันนี้ประกาศผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยอ่ะดิ พี่สัญญากับหนูซอไว้แล้วด้วยว่าจะพาไป งั้นเดี๋ยวผมไปรับให้มั้ยพี่ น้องเล็กเสนอตัว เอางั้นก็ได้ ฝากขอโทษหนูซอด้วยนะ ขอบใจมากคยูฮยอน หลังจากนั้น เจ้าน้องเล็กตัวดีก็เดินออกมาพร้อมพาหนะคู่ใจ ซึ่งก็คือ รถสปอร์ตคันหรูนั่นเอง ลืมบอกไป คน ๆ นี้คือ คยูฮยอน เป็นรุ่นน้องในคณะที่ค่อนข้างสนิทกับชินดง ทั้งสองคนเรียนคณะบริหารธุรกิจเหมือนกัน ซึ่งคยูฮยอนก็หล่อและรวยติดอันดับต้น ๆ ของมหาวิทยาลัยเลย ............................................................................................. กลับมาแล้วเหรอ เจสสิก้า ไม่มาแล้วจะเห็นเหรอเฮีย ถามแปลก ๆ ทุกครั้งที่อยู่กับพี่ชายเธอจะเป็นน้องสาวที่ทั้งน่ารักน่าตีที่สุด สำหรับชอง ยุนโฮ พี่ชายของเธอเท่านั้น สุขสันต์วันเกิดค่ะเฮีย ซูยอนพูดพร้อมกับกระโดดกอดคอพี่ชายของเธอ ทำตัวเป็นเด็กไปได้นะเรา อุตส่าห์เรียนหมอ ก็นึกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้น คนที่เธอเรียกว่าเฮียอดล้อน้องไม่ได้ นี่ค่ะเฮีย เจสตั้งใจถักให้เองเลยน้า ไม่พูดเปล่า ซูยอนเอาผ้าพันคอที่เธอถักให้ไปคล้องคอพี่ชายเธอ เพราะเหลือกันอยู่สองคนพี่น้อง ทั้งสองคนเลยรักกันมาก ต่อหน้าคนอื่น ซูยอนจะดูเป็นผู้หญิงแกร่ง มั่น และดูเย็นชากับคนทั่วไป แต่กับเฮียของเธอ เธอเป็นเด็กน้อยน่ารักเสมอ และเธอจะแทนตัวเองว่าเจสสิก้าเฉพาะเวลาอยู่กับเฮียเท่านั้น นี่ตกลงจะอยู่กันแค่สองคนพี่น้องใช่มั้ยเนี่ย เสียงของผู้ที่มาเยือนนานแล้วทั้งสองคนกล่าวขึ้น คน ๆ นั้ก็คือ ชเว ซีวอน และ คิม คิบอม เพื่อนของยุนโฮ อ้าว พวกพี่ก็อยู่ด้วยเหรอคะ และแล้วเธอก็เข้าสู่โหมดไอซ์ ปริ้นเซส อีกครั้ง ก็ยุนมันเป็นเพื่อนพี่นี่ พี่สองคนจะไม่มาได้ยังไงหล่ะ คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เค้าไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าทำไมผู้หญิงที่ความจริงแล้วอ่อนหวานอย่างเจสสิก้าจะต้อง ทำตัวเย็นชาด้วย ยิ่งกับตัวเค้า ทั้งที่รู้จักกันมาตั้งแต่เธออยู่ชั้น ป. 3 จนตอนนี้เธออยู่ปี 1 แล้ว เธอก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่ งั้นเดี๋ยวซูยอนขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ เธอตัดบทแล้วเดินขึ้นช้างบนไปทันที ชั้นเห็นใจแกนะ คิบอม ชั้นรู้ว่าแกคิดยังไงกับซูยอน ยุนโฮปลอบใจเพื่อน ใช่ เค้ารู้ดีว่าคิบอมหลงรักซูยอนมาตั้งนานแล้ว อาจจะเป็นตั้งแต่แรกพบแล้วด้วยซ้ำ แต่น้องสาวของเค้าเองนั่นแหละที่ใจแข็งไม่ยอมอ่อนให้คิบอมซักที แต่บางทีเค้าเองก็รู้สึกว่า ซูยอนเองก็กำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ชั้นว่า แกน่าจะบอกซูยอนนะ ว่าแกรู้สึกยังไงกับเค้าหน่ะ ซีวอนแนะนำคิบอมอย่างคนรู้ดี แกก็รู้ว่า ชั้นไม่กล้า คิบอมบอก เพราะเค้าไม่เคยกล้าที่จะบอกมันมาตลอด เรื่องมันเลยเป็นอย่างนี้ ชั้นว่า แกอย่าเพิ่งบอกเลย ลองแสดงออกให้มากกว่านี้อีกหน่อยดีกว่า ยุนโฮเตือนเพราะ เค้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ............................................................................................... ทำไมพี่ไม่มาซะทีนะ เสียงบ่นเล็ก ๆ ของหญิงสาวดังขึ้น หลังจากนั่งรอพี่ชายมาชั่วโมงกว่าแล้ว ปี้น ปี้น ทันใดนั้นก็มีเสียงแตรของรถสปอร์ตคันหรูดังขึ้นและจอดอยู่ตรงหน้าเธอ พร้อมกับคนที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้เจอ หวัดดี หนูซอ พี่ชินดงให้พี่มารับแทนอ่ะ พี่ชอนดงทีงานที่ต้องเร่งส่งหน่ะ คยูฮยอนรีบกล่าวธุระของตน ไหนพี่สัญญาแล้วไง ว่าจะมารับชั้นเองอ่ะ แล้วอีกอย่างนอกจากพี่อย่าเรียกชั้นว่าหนูซอ เด็ดขาด ซอฮยอนไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน รู้จักกันมาได้ปีกว่า แต่คยูฮยอนไม่เคยทำให้เธอไม่ขัดใจเลยซักครั้ง มีเหตุผลหน่อยสิ พี่เค้ามีงานด่วนหน่ะ ชายหนุ่มพูดกวนประสาท นี่นายหาว่าชั้นไม่มีเหตุผลเหรอ เปล่าซะหน่อย อย่าร้อนตัวสิ รีบขึ้นรถดีกว่า วันนี้ดูผลสอบไม่ใช่เหรอ ชั้นไปของชั้นเองได้ ไม่ต้องไปกับนายหรอก ซอฮยอนเดินหันหลังให้ชายหนุ่ม เธอไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ตอนนี้ขอบตามันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว สงสัยว่าอีกไม่นานน้ำตามันต้องไหลแน่ ๆ แล้วเธอก็ไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าผู้ชายคนนี้ด้วย คยูฮยอนตกใจไม่แพ้กันที่อยู่ ๆ หนูซอของเค้าเดินหนีไปดื้อ ๆ อย่างนี้ ตั้งแต่รู้จักกันมาก็มีครั้งนี้นี่แหละ ที่เธอเดินหนีแทนที่จะสู้ต่อ เดี๋ยวสิ หนูซอ จะไปไหนน่ะ บอกแล้วไง ว่าอย่าเรียกชั้นแบบนั้น สำเนียงที่ฟังแปลกไป ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิดปกติ เสียงของซอฮยอนไม่ได้ฟังดูอวดดีเหมือนทุกครั้ง แต่มันกลับสั่นเครือเหมือนร้องไห้อยู่ต่างหาก หันหน้ามานี่ซิ เมื่อประชิดตัว คยูฮยอนจึงเอามือทั้งสองจับไหล่และหมุนตัวเธอกลับมามองหน้าเค้า ร้องไห้ทำไม คราวนี้เป็นซอฮยอนที่แปลกใจ เสียงของคยูฮยอนไม่วางอำนาจแต่กลับอ่อนโยนจนเธอแปลกใจ เปล่าซะหน่อย ว่าแล้วปัดชายหนุ่มออกแต่ยังไม่ทันไร เค้าก็ดึงตัวเธอเข้าไปซบกับอกของเค้าซะแล้ว ด้วยความไม่เคยผสมตกใจซอฮยอนจึงขัดขืน แต่พอเค้ายิ่งกระชับอ้อมกอดเข้าอีก ซอฮยอนก็หมดแรงต่อต้าน ปล่อยโฮในอ้อมกอดของคยูฮยอน ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ สวัสดีค่ะ พี่ซูยอน ซอฮยอนผละออกจากคยูฮยอนทันทีที่เสียงโทรศัพท์ดัง ค่ะ วันนี้แหละค่ะ ซอฮยอนเงยหน้าขึ้นมองคยูฮยอนแต่ก็ต้องหลบสายตาของเค้าทันที งั้นเดี๋ยวหนูซอรออยู่ที่...นะคะ ทันทีที่ซอฮยอนรับคำ คยูฮยอนก็มองหน้าซอฮยอน มองหน้าชั้นทำไม ซอฮยอนถาม ทั้งที่ยังมีแววเขินอายอยู่ พี่เธอให้ชั้นมารับ แล้วเธอจะไปกับคนอื่นงั้นเหรอ เค้าไม่ใช่คนอื่นนะ เค้าเป็นรุ่นพี่ที่น่ารักมาก ๆ เลยหล่ะ แล้วไง นี่เธอยังไม่เข้าใจชั้นจริง ๆ ใช่มั้ยเนี่ย คยูฮยอนพูดอย่างมีน้ำโห แล้วทำไมต้องโมโหด้วยเล่า ชั้นไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย พูดไปอย่างนั้น แต่ก็แอบหน้าแดง ความจริงแล้วคยูฮยอนก็ไม่ได้โมโหมากนัก เพียงแต่ไม่เข้าใจว่าเค้าทำกับเธอถึงขนาดนั้นแล้ว เธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าจริง ๆ แล้วเค้าคิดยังไงกับเธอกันแน่ ยัยบ้าเอ้ย แล้วยิ่งมาเห็นหน้าตอนนี้จากโมโห ตอนนี้มันเริ่มอยากแกล้งขึ้นมาแล้ว ขอโทษด้วยแล้วกัน ที่ต้องเสียเวลา นายกลับเลยก็ได้ เดี๋ยวพี่ซูยอนก็มารับแล้ว ได้ไงหล่ะ เป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว นี่ก็หกโมงเย็นแล้ว หรือว่าอยากจะโดนหะ ถ้างั้นลองกับชั้นดีกว่ามั้ย ไม่พูดเปล่า ยิ่งพูดก็ยิ่งเดินเข้ามาใกล้ซอฮยอน ใกล้จนอีกนิดเดียวคยูฮยอนก็จะควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วถ้าไม่มีเสียงดังขึ้นก่อน ปี้น ปี้น ทั้งคยูฮยอนและซอฮยอนผละออกจากกัน เหมือนแม่เหล็กต่างขั้วผลักกัน นายทำอะไรน้องชั้นอ่ะ ทันทีที่ลงจากรถ ซูยอนก็แหวใส่คยูฮยอนทันที เปล่านะคะพี่ เค้าเป็นเพื่อนพี่ชินดงน่ะคะ เค้ามาอยู่เป็นเพื่อนอ่ะคะ ซอฮยอนแก้ตัว ครับ ผม โจ คยูฮยอน ครับ ปี 1 คณะบริหารธุรกิจครับ ถ้าจำไม่ผิด คุณคงจะเป็น ชอง ซูยอนใช่มั้ยครับ คยูฮยอนพูดร่ายยาว ไม่แปลกที่เค้าจะรู้ดี เพราะเรื่องพวกนี้ ถึงเค้าไม่อยากรู้ ก็มีคนเอามากรอกหูเค้าอยู่ดี คุณรู้จักชั้นด้วยเหรอคะ ซูยอนถามอย่างสังสัย ทำไมจะไม่รู้จัก ดาวคณะแพทย์ที่ทั้งสวยทั้งเก่ง ใครก็รู้จักครับ ไปกันเถอะคะพี่ หนูซออยากรู้ผลจะแย่ พูดแบบนี้ซูยอนรู้ทันทีว่าซอฮยอนต้องมีอะไรไม่พอใจ ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ใช่ตัวเธอแน่ แต่มันเกี่ยวกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่นี่ต่างหากล่ะ ...................................................................................
The Eyes of Devil. 8 ต.ค. 2551 10:37 น. - ID 9647 
2331
2
0
29 มิถุนายน 2552 19:11 น. - comment id 105736
สนุกดีค่ะ มาแต่งอีกซิค่ะ รออยู่น้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ