ลองค้นใจ....ตัวเอง

มาดามมด

เราคิดว่า  ทักคนเกิดมา  ต่างก็ไขว่คว้าหาประโยชน์ใส่ตัวให้ได้มากที่สุด  เริ่มต้นของการมีชีวิตรอดและเติบโต  เพื่อจะก้าวเข้าสู่วัยที่สูงขึ้น  ก็ต้องเอาอาหารเข้าปากเราเองก่อน  จริงไหม  หลังจากนั้น  ต่างคนก็ต่างขวนขวาย หาความรู้ใส่ตัวเอง ให้ได้มากที่สุด  ทั้งในห้องเรียน  และนอกห้องเรียน  ไม่มีใครไม่อยากเก่งกว่าคนอื่นหรอก  ลองนึกดูดี ๆ ว่าส่วนลึก ๆ แล้ว ก็ต้องมีสักเรื่อง  ที่เธอคิดว่าเธอเก่งกว่าคนอื่น  เช่น  กินเก่ง  หรือว่า  ขับรถเก่งกว่าคนอื่น  อะไรประมาณนี้  จริงไหม  ต่อมา ก็  แข่งกัน ว่าใครจะเอาตัวรอด  และสร้างเนื้อสร้างตัวได้ไกลและดีกว่ากัน  แข่งขันกันทุกอย่าง  แต่บางคนอาจไม่รู้ตัว  ว่าตัวเองกำลังแข่งอยู่
    
      ทุกอย่าง ล้วนเป็นการใช้ทรัพยากรที่มีบนโลกใบนี้  ทั้งสิ้น  ไม่ว่าจะเป็นด้านไหน  บางคนก็เข้าข้างตัวเอง ว่านั่นของ ๆ ฉัน  ฉันจะใช้ยังไง ก็ได้  แต่เธอลืมไปหรือเปล่า  ว่าของเหล่านั้น  แลกมาด้วยอะไร  แล้วสิ่งที่เอาไปแลก  เริ่มต้นมาจากไหน  จากทรัพยากรบนโลกใบนี้หรือเปล่า   จากพ่อแม่  พี่น้อง เพื่อน คนใกล้ชิด  จากสังคม  ที่เราเติบโตมา  ใช่หรือไม่  
    
     แล้วเธอตอบแทน โลกใบนี้  และพวกเขาเหล่านั้นที่  หล่อหลอมให้เธอเป็นอย่างที่เธอเป็นเช่นทุกวันนี้  บ้างแล้วหรือยัง  หรือว่ายังไม่ได้คิดอะไรเลย  จะเริ่มเมื่อไหร่.............ดีล่ะ
ปล. สำหรับวัยรุ่น  ที่ประสบการณ์ด้านความคิดยังน้อยอยู่  อยากฝากไว้ 2 เรื่องนะ
   1.  บุญคุณต้องทนแทน   การที่เธอจะทนแทนบุญคุณนั้นกับใคร  ต้องดูด้วยนะ ว่าการตอบแทนนั้น  ทำให้ใครเดือนร้อนหรือไม่ (รวมทั้งตัวเองด้วยนะ)  ทำลายอะไรไปบ้างหรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้น  คงไม่ดีแน่  
   2. สำหรับผู้หญิง  ถ้าการที่ต้องใช้ร่างกาย  ตอบแทน  เพื่อคนที่เธอคิดว่าเธอรัก ที่สุดแล้วในชั่วขณะเวลานี้  
       อยากให้ ลองคิดว่า  เวลาที่เธออยากซื้ออะไรที่ถูกใจเธอมาก ๆ แล้วเธอมีเงินมากพอที่จะซื้อมันได้ทันที  เธอจะใช้เวลาอยู่กับมันนานแค่ไหน  ก่อนที่เธอจะเบื่อมัน (เราคิดว่าคงไม่นาน)  เที่ยบกับของที่เธออยากได้มาก ๆ แลละหมายตาเอาไว้ว่าจะต้องได้  แล้วเธอต้องอดทน  เก็บเงินเพื่อให้ได้มันมา  เมื่อเธอได้มันมาแล้ว  เธอก็จะเอาไปอวดกับคนอื่นว่าเธอได้พยายามด้วยตัวเอง เพื่อให้ได้มันมา  เธอจะถนอมมัน  เก็บมันไว้  รักษาและดูแลมันอย่างดี เพราะว่ากว่าจะได้มาครอบครองมันยาก    
       สำหรับผู้ชายของเธอ  เขาก็คิดไม่ต่างกันกับเวลาที่เธออยากได้ของสิ่งนั้นหรอก  ทีนี้มันก็ขึ้นอยู่กับเธอแล้วว่า  เธออยากเป็นแค่ของเล่นชั่วคราว  หรือว่าอยากเป็นของมีค่าที่สุดของเขา  เพื่อเขาจะได้ถนุถนอม ดูแลรักษาเป็นอย่างดีตลอดชีวิต
      สุดท้าย  คนเราทุกคนก็ย่อมอยากได้รับการปฏิบัติที่ดีจากผู้อื่น  แต่ก่อนที่เราจะเรียกร้องสิ่งนั้น  เราควรทำตัวเองให้ปฏิบัติดีกับผู้อื่นก่อนดีกว่าไหม  แต่ก็ต้องระวังตัวด้วยนะ  นานาจิตตัง  คนเราไม่ได้เป็นมิตรหมดทุกคน  บางทีความหวังดีอาจฆ่าเธอได้ด้วย  ใช้วิจารณญาณเอาเอง