เรื่องนี้ ผิดที่ใคร

ฉางน้อย

เช้าวันอาทิตย์ อากาศแจ่มใสพวกเราสามคนพี่น้องมีความตั้งใจจะไปปล่อยนกปล่อยปลาที่วัดแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
เจ่เจ๊พี่คนโตขับรถไปเอง โดยมีเฮียสืบนั่งเสนอหน้าเป็นตุ๊กตาหน้ารถ 
ส่วนหมวยเล็กนั่งกินขนมอย่างสบายอารมณ์ที่เบาะหลังเพียงคนเดียว
จนเฮียสืบทนไม่ได้ ว่าน้องนุ่ง นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นแหลก  อิอิ
เอาล่ะคะ รถมาจอดเทียบริมฟุตบาธ 
"  เจ๊ๆ หมวยเล็กปวดฉิ๊งฉ่องอ่ะ ห้องน้ำไปทางไหน หู๊ย ปวดเฉ่น๊า บอกเร็วๆ "
หมวยเล็กหาเรื่องให้เจ่เจ๊ปวดหัวเล่นอีกแล้วคะ อิอิ
" เดินตรงไป เลี้ยวซ้าย 500 เมตรนะ ไปทางขวาอีก 350 เมตร เดินวกเข้าไปข้างในอีกราวๆหนึ่งป้ายรถเมล์ แล้วเจอใครก็ถามเขาวา  พี่ๆ ห้องน้ำไปทางไหนอ่ะ 5555  " เจ่เจ๊ พูดแนะนำแบบหน้าตาซื่อๆมากเลยคะ  ฝากไว้ก่องน๊า
"  พอเลยๆ เจ๊ไม่ต้องแระ หมวยเล็กไปนั่งยองๆริมคลองยังจะเร็วกว่าอีกนะเนี่ยะ   ไปถามเองก็ได้ ไม่ง้อหร๊อก "
 หมวยเล็กพูดจบ ก็วิ่งจู๊ดออกไปอย่างไว  5555 สงสัยปวดมาก  อิอิ
ทางด้านฝ่ายเจ่เจ๊อยู่กับเฮียสืบสองคน เป็นเรื่องคะ ......
เจ่เจ๊   " ตี๋น้อย เดี๋ยวเจ๊จะถอยรถนะ ช่วยดูหลังให้หน่อย "
" ฮ่อๆ .. ล่ายๆ หังหลังมา อั๊วลูให้ " เฮียสืบรีบรับปากมั่นเหมาะ
" บ้าซิ เจ๊บอกว่า ให้ช่วยดูทางให้หน่อย ไม่ใช่ให้มาดูหลังชั้นเว้ย .. "  เจ๊ พูดพลางเท้าสะเอว ปากก็แว๊ดๆๆ 
" ฮ่อ.. เข้าใจเลี้ยวๆ คิกว่า ลูหลังเจ๊ดิ  "  เฮียสืบพูดพลางเกาหัวแกรกๆอย่างไม่เกรงใจว่า รังแคจะร่วงหล่นมาหรือไม่ อิอิ
      เจ่เจ๊ย้ำบอก ดูหลังดีๆละ ว่าแล้วเจ๊ก็สตาร์ทรถเดินหน้า ถอยหลังอย่างผู้ชำนาญการซะเต็มประดา(น้ำ)
"  เอ้า..โถยมาๆ โถยมาอีกนิก ๆ อีกโหน่ยๆ  พอเลี้ยวๆ ม่ายต้องโถยเลี้ยว พอๆๆ  "
"  เอาไงแน่ฟ่ะ ถอย หรือ  ให้เลี้ยว งง เฟ้ย  "  เจ๊เริ่มบ่นนิดๆ
"  พอๆ ไม่ต้องโถย แต่ ห่าง  มา ห่างมา ลาวัง ห่าง น่อ  " เฮียสืบของเรายังคงทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม  อิอิ
" อะไรนะ ยังห่าง ไปอีกเหรอ  ต้องถอยหลังอีกเหรอฟร่ะ "  เจ๊เราบ่นไปตามประสา ปากก็บ่นๆ  แต่เจ๊ก็ถอยหลังซะเต็มที่ ปรื๊ด พร้อมๆกับเสียงป๊าบบ ตามด้วยเสียงแปร่ดดดดด
เฮียสืบตาเหลือกทันทีกับภาพที่เห็นตรงหน้า 
"  ไอ๊หย๋า ..มังซี้แหล่ว มังซี้แหง๋แก๋เลี้ยว อั๋วบอกว่า ห่างๆ ห่างมาๆๆ "
"  อะไร เป็นอะไร ร้องโวยวายไปได้  ก็ถอยแล้วไง  "  เจ่เจ๊พูดพลางเดินลงจากรถ เพื่อดูผลงานการถอยรถอันน่าภาคภูมิใจของตนเอง 
พลันสะดุ้งสุดตัวเมื่อเห็นเหยื่อโชเฟอร์ตีนผีตัวน้อยนอนใต้ล้อรถของเธอ
เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายรายนี้ เป็น .. ห่าน .. ค่ะ  เจ้าห่านตัวน้อยนอนตายตาเหลือก ขี้แตกขี้แตนอยู่กับพื้นริมฟุตบาธ
"  ว๊าย ตายแล้ว  ก็ไหนบอกว่า ห่างๆๆ ไง  เจ๊ก็ถอยเต็มที่ซิ  ทำไม ไม่บอกว่า มีห่านมา "
"   อั๊วก็บอกเลี้ยว ว่า ห่างมาๆๆ  ห่างๆๆ "เฮียสืบยืนยันคำเดิม ว่า ห่างมาๆๆ 
"   ก็เพราะลื้อบอกว่า ห่างๆ น่ะซิ ใครจะไปคิดว่า ห่านที่ว่ายน้ำ  "
"  แต่อั๊วก็บอกลื้อนา ว่า ห่าง ห่างมาๆๆ "   เฮียสืบก็ไม่ยอมแพ้ อิอิ 
"   เออ.. ห่าง ก็ ห่าง ฟระ "   เจ่เจ๊กุมขมับ เมื่อถึงบางอ้อ  อิอิ 
"  สงสัยนอกจากปล่อยนก ปล่อยปลาแล้วคงต้องหาซื้อ ห่าง เอ๊ย ซื้อห่านไปปล่อยด้วยอีกสักตัวอีกละมั้ง เวงกำ จริงๆ "     เจ่เจ๊ บ่น ไม่เลิก หุหุ
"  เย้ๆๆ หมวยเล็กจะซื้อ ห่าง เอ๊ย ห่านไปปล่อย เนอะ เฮียเนอะ  กรวดน้ำอุทิศแผ่ส่วนบุญให้ตัวเมื่อกี้อ่ะ  . ป่ะๆ ไปซื้อ ห่าง กัง ..."  หมวยเล็กพูดจบก็วิ่งจู๊ดนำหน้าคนทั้งสอง เพราะต้องการหลบฝ่าเท้าอรหันต์ของเฮียสืบ อีกทั้งหลบฝ่ามือพิฆาตของเจ๊ด้วย   
        จบดีกว่า คะ ง่วงนอนแระ  555  อย่าฝันถึง  ห่าง กันนะคะ อิอิ 
ปล. คุณผู้อ่าน อ่านแล้วคิดว่า เรื่องนี้ผิดที่ใครคะ อิอิ  อ่านกันเล่นๆค่ะ