คุณเคยรู้จักใครสักคนไหม ?... ใครบางคน...ที่บางครั้งทำตัวเหมือนเพื่อนหยอกล้อพูดคุยกัน แต่ในบางเวลา..ชอบทำสายตาดุ ชี้แนะสิ่งถูกผิด..ราวกับพี่ชายที่แสนดี ใครสักคน...ที่เคยฝันพร้อมฉัน...นอนดูดาวด้วยกัน...ใต้แสงจันทร์สว่างใส หลากหลายเรื่องราว...ที่เราสองร่วมคิดร่วมฝัน. ใครสักคน...ที่เราได้พูดคุยเรื่องไร้สาระ...บ้าๆบอๆด้วยกันมา ใครบางคน...เคยคุยกับฉันว่า...เขาเบื่อ...เบื่อที่ต้องอยู่ในกรอบ... เบื่อที่ต้องอยู่ในกฎระเบียบที่วางไว้ ...เขาเลยลองออกมานอกกรอบดูบ้าง ใครบางคน...ที่บ่นๆว่าเบื่อๆ...เบื่อที่ต้องมีชีวิตที่ซ้ำๆซากๆจำเจๆทุกวันๆ ใครบางคน...ที่บ่นว่า เหนื่อย...ท้อ...ในเรื่องราวหลากหลาย...ที่ผ่านเข้ามา ฉันคนนี้...ทำได้แค่...เป็นผู้รับฟัง...และนั่งอยู่เคียงข้าง...ยามเขาท้อ ฉันคนนี้...อาจเป็นผู้รับฟังที่ดี...แต่ไม่ใช่ผู้ที่แก้ปัญหาได้ดีนัก แต่แล้ว...ณ.ช่วงเวลาหนึ่ง...ใครคนนั้นของฉัน.. ได้ห่างหายไปตามกาลเวลา...ไม่ได้เข้ามาทักทาย...พูดคุยเหมือนเก่า อย่าเลยนะ...อย่าให้สองเรา...กลายเป็นคนแปลกหน้า...ของกันและกันเลย วันนี้...ใครคนนั้นของฉัน...อยุ่ที่ไหน...ทำอะไรอยู่... ? เขาจะคิดถึงฉัน...เหมือนอย่างที่...เราเคยคิดถึงกันไหมหนา ? ใครคนนั้นของฉัน...เราไม่ได้เจอกันนาน...เท่าไหร่แล้ว นานแค่ไหน...ที่ไม่ได้พูดคุย...หยอกล้อด้วยกัน นานแค่ไหน...ที่เขา..ไม่ได้นั่งกินข้าวพร้อมฉัน นานแค่ไหน...ที่เราไม่ได้เดินดูหนังสือด้วยกัน นานแค่ไหน...ที่เราไม่ได้สานสายใยสัมพันธ์..ความฝันนั่น จะให้ฉันรออีกนานไหม...อะไรที่เปลี่ยนไป ใจเขา...เปลี่ยนไป...หรือ...อะไร...ที่เปลี่ยนแปลง สังคมรอบกายเขา...เปลี่ยนไป...หรือ...หัวใจใครกัน...ที่เปลี่ยนแปลง หรือว่า...ความสัมพันธ์ของเรา...เริ่มเก่าลง ตกลงว่า...เขาเปลี่ยนไป...หรือ..ใครกันแน่...ที่เปลี่ยนแปลง ฉันอยากถามเขา...ว่าเราสอง...ยังเหมือนเดิมไหม ? ใจฉัน...จะเป็นอย่างไร...หากใจเขา...นั้นเปลี่ยนไป แล้วเขาล่ะ...อยากถามฉันบ้างไหม...ว่าฉันยังเหมือนเดิมหรือเปล่า หรือว่า...ใจฉันเปลี่ยนแปลง...ไปบ้างไหมหนา ถามซิ...ฉันอยากตอบ...ฉันชอบ...ให้เขาถาม... ฉันอยากเผย...เอ่ยความ...หลากหลายคำถาม...ที่เกิดขึ้นในใจ อะไรกันแน่...ที่ทำให้เขาห่างหาย...ลางเลือน...เหมือนตายจากกัน บางครั้ง...ฉันอยากคิดว่า..." ช่างเขาซิ...ช่างเขา...เราไม่เกี่ยว " แต่ใจฉัน...ไม่เด็ดเดี่ยวพอ ฉันไม่อยากให้เธออ้างว้าง ไม่อยากให้เธอ...เป็น " คนไร้ร่าง " อีกต่อไป เขา...ยังมีฉัน...เป็นกำลังใจ แล้วใคร...จะเป็นกำลังใจ...ให้ฉัน อยากจะขอ...กำลังใจ...ให้กันและกัน มาเถอะ...คนไร้ร่าง ...ของฉัน มาสานสัมพันธ์...มาสานฝันด้วยกัน...ในวัน...ของสองเรา .......... .......... .......... .......... .......... ( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
ฉางน้อย 6 ก.ย. 2551 22:49 น. - ID 9559 
1214
6
0
6 กันยายน 2551 23:27 น. - comment id 101455
เคยเป็นอย่างนี้บ้างไหม? เก็บอะไรไว้ตั้งน๊าน นาน นานสองนาน ร้อยวันพันปีไม่เคยหยิบมาดู....... แล้วจู่ๆวันหนึ่ง เกิดรู้สึกว่า เกะกะจัง ทิ้งไปดีกว่า.... แต่ส่วนหนึ่งของใจลังเล คิดว่า เอ...เก็บไว้ก่อนเหอะน่าเผื่อต้องใช้ สุดท้ายอำนาจปีกขวาทรงพลังกว่า ตัดสินใจเด็ดขาด ทิ้งไปเล้ย....ฮ่า ฮ่า และแล้ว.....จริงอย่างที่อำนาจปีกซ้ายคิด ดันต้องใช้สิ่งนั้นขึ้นมา....จำเป็นมั่กๆเลย อ๊าว...ทำไงดีล่ะทีนี้ ทิ้งไปแล้วอ่ะ แง แง ความเสียดายทวีความรุนแรงขึ้นสองเท่า โกรธความคิดตัวเอง แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งพิมพ์อยู่นี่ไงจ๊ะ อยากตาย.... ( ใจร้ายจังอำนาจปีกขวา ) แง แง ไม่อยากบอกเลยว่า วันนี้ทิ้งสิ่งสำคัญไปแย้ว พรุ่งนี้คงต้องใช้สมองปั่นขึ้นมาใหม่ เฮ้อ.....กรรมจริงๆเล้ย ฉางน้อยของพี่ ยืมหัวมาเขกหน่อยสิจ๊ะ
6 กันยายน 2551 23:35 น. - comment id 101457
1.....เจ่เจ๊คะ อยากบอกว่า... ...ทิ้งอะไรทิ้งได้ อย่าทิ้งฉางน้อยต้อยตีวิด ใครทิ้งน้องขอให้โดนควายขวิด ..... แหง่มๆๆๆ...ไปดีก่า หุหุ...
ปล.. อยากบอกว่า ตัดทิ้งไปเลยคะ อำนาจไหนที่ใจร้าย มือไวด่วนทิ้งของรัก 5555 แวะแซวเด้อคะ
7 กันยายน 2551 01:59 น. - comment id 101461
บางที บางคน... ก็มีเหตุผลของเขา อยากจะให้ทุกอย่างเป็นดั่งใจ แต่ก็มีบางอย่างให้หยุดเอาไว้ แต่ถ้าหาก..บางใครที่ไร้ร่าง จะรู้สึกเหมือนอย่างบางคนไว้ บางที.....บางใครอาจเข้าใจ ว่ามีบางคน...บางใครให้..เข้าใจสักที (5555 ยิ่งพูดยิ่งงงกับบางคนบางใคร) อย่าไปสงสัยเลย ปล่อยให้มันเป็นไป ตามเงื่อนไข... โอ้ย โย๋ มั่วโม้รายเนี่ย อิอิ ตามแบบฉบับคนเมา ไม่ว่ากันนะ..จุฟๆๆๆ รัก รัก รัก ................
7 กันยายน 2551 05:22 น. - comment id 101462
3.....อรุณสวัสดิ์ยามเช้าจ้า คุณยาแก้ปวด แกฟา เอ๊ย กาแฟสักแก้วไหมคะ....โห เก่งจังนะแม่คุณสหายยาแก้ปวด ตี 2 ม่ายหลับ ม่ายนอน ขอบคุณที่แวะทักทายยามดึกๆดื่นๆ ฉางน้อยก็ตื่นมาอรุณสวัสดิ์คุณแระกัน อิอิ
7 กันยายน 2551 08:29 น. - comment id 101465
ใครสักคน ใครคนนั้นที่ให้กำลังใจ ใครคนนั้นที่มองมาอย่างเข้าใจ ใครคนนั้นที่ถักทอสายใยอันเบาบาง ใครคนนั้นที่ยอมรับฟังในวันที่ฉันไม่มีใคร แล้ววันหนึ่ง วันที่ใครคนนั้นเริ่มห่างหาย สิ่งที่เหลืออยู่คงมีแต่ความเดียวดาย ต่อไปนี้ข้างกายคงไม่มีใครคนนั้น การสูญเสียเป็นเรื่องที่เราต้องยอมรับ แล้วให้เตือนตัวเองว่า เราจะไม่อาจ หลีกเลี่ยงกับการสูญเสียพลัดพราก ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของโลก " เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป " เอวัง ด้วยประการ ฉะนี้
7 กันยายน 2551 09:37 น. - comment id 101466
7 กันยายน 2551 10:40 น. - comment id 101467
นานแค่ไหน...ที่ไม่ได้พูดคุย...หยอกล้อด้วยกัน นานแค่ไหน...ที่เขา..ไม่ได้นั่งกินข้าวพร้อมฉัน คำตอบคือ มะรู้อ่ะ........ รู้แต่ว่าตอนนี้มี ข้าวสวยร้อน ๆ น้ำพริกกะปิรสแสบซู๊ดดดดด ปลาอินทรีย์ทอดกรอบ ๆ บีมมะนาว หอมซอย พริกขี้หนูซอยละเอียดยิบ เผ็ดสะจายเลย อะ แกงจืดวุ้นเส้น กับ ผักกาดขาว เอาไว้ลวก เอ๊ย ล้างคอ อิ อิ สนมั๊ยจ๊ะ มา ม๊ะ รีบ เร็วเข้า ไม่งั้น เพลนี้ พี่ศรีฯ ฉัน คนเดียวน๊ะ
7 กันยายน 2551 10:49 น. - comment id 101468
หวังว่า..เขาคงคืนมานะ.. เคียงทะเล..ที่ไร้คลื่น.. สุขอย่าได้สร่าง
7 กันยายน 2551 16:50 น. - comment id 101474
7........ห๊าๆๆ .. พี่ศรีวิฯ มาได้ไงคะเนี่ยะ ตกใจๆหมดเลย อิอิ
7 กันยายน 2551 16:53 น. - comment id 101475
8.....
8 กันยายน 2551 06:50 น. - comment id 101491
อ้าว เดี๋ยวบ่น หา บางเธอ เดี๋ยวร้องหาบางใคร ฉางน้อยจ๋ามีฟามรักรึเปล่าเรา จะว่าไปก็จริงนะ ไอ้จะทิ้งก็เสียดาย ไอ้จะเก็บก็รก วันหยุดเลยให้แม่บ้านมารื้อไปขายซะ อืมได้มาหลายกะตังค์ งานเขียนกระท่อนกระแท่นน่ะ อิอิ
8 กันยายน 2551 14:29 น. - comment id 101495
แหะ..แหะ.. สวัสดีค่ะคุณแจ้น
8 กันยายน 2551 15:57 น. - comment id 101502
ขอให้คนไร้ร่างได้มาอ่านหน่อยเถอะนะ... นานๆจะเห็น ฉางน้อยซึ้งเป็นกะเค้าก็ด้วยคิดถึงนะจ๊ะ
8 กันยายน 2551 22:47 น. - comment id 101510
13.....ฮั่นแน่ะ ๆๆ...คุณโคลอนมาตอนไหนเอ่ย ไม่เห็นๆ โทษทีคะ ฉางน้อยเห็นเงาคุณไร้ร่างแว่บๆคะ แอบหลังคุณโคลอนแหละ พี่เค้าเข้ามาแอบอ่านอยุ่มั้งคะ 55555 ขอบคุณที่แวะทักทายคะ คุณโคลอนบายดีป่าว หายไปนานเลยนะคะเนี่ยะ ฝากความคิดถึงยัง คุณฝนเองจ้า คุณป.ปราณรวีด้วยนะคะ คิดถึงจากใจค่ะ รวมทั้งเพื่อนๆทุกคนที่เคยทักทายกันค่ะ
9 กันยายน 2551 09:01 น. - comment id 101520
ขอเป็นเพียงแต่แสงไฟสว่างงามในยามมืดหม่น งามในใจของใครสักคนที่อ่อนแอและเจ็บร้าว ขอเป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่งคอยปลอบใจในยามเธอทุกข์เศร้า เป็นบทเพลงบรรเลงแผ่วเบา ขับกล่อมเธอให้หลับใหล ก็อยากให้เธอจดจำฝังใจ ในยามใดเธอสิ้นไร้พลัง ยามที่เธออับจนหนทาง อย่า...อย่าสิ้นหวัง เธอยังมีฉัน (เพลงของ แก้ว ลายทองครับ)
10 กันยายน 2551 02:51 น. - comment id 101537
15.....
11 กันยายน 2551 12:31 น. - comment id 101543
ท้องฟ้า กว้างใหญ่สุ ดหล้าเพียงใด ก็ไม่พอสำหรับกำลังใจที่มีให้เธอ เป็นกำลังใจให้เธอเสมอและจะเป็นตลอดไป
11 กันยายน 2551 19:49 น. - comment id 101553
17.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
