ชีวิตที่เหลืออยู่

เจ้าแก้ว

ชีวตที่เหลืออยู่...........
         ในการใช้ชีวิตประจำวันของแต่ละคนมีบทบาทหน้าที่ที่แตกต่างกันไป ดังนั้นความรู้สึกที่มีให้กับคนรอบข้างย่อมต่างกันไปด้วยอย่างไม่น่าแปลก รวมถึงการที่คนเราแต่ละคนมีความรู้สึกที่ดีหรือไม่ดีให้ใครสักคนย่อมไม่ได้อยู่กับองค์ประกอบใดๆเลย หากแต่ขึ้นอยู่กับคนทั้งสองคนว่ามีความเข้าใจกันมากแค่ไหนและจะสามารถจูงมือกันก้าวผ่านอุปสรรคที่เข้ามาในชีวิตนั้นได้อย่าไร เท่านั้นเอง
             สังคมในปัจจุบันการใช้ชีวิตประจำวันมักเกี่ยวกับเรื่องงาน หรือไม่ก็เรื่องที่เกี่ยวกับเงินหรือผลประโยชน์ โดยบุคคลเหล่าลืมคิดไปว่ายังมีคนที่เค้ารอเวลาอันน้อยนิดที่มีเพื่อต้องการความเอาใจใส่จากคนที่เรียกได้ว่า เป็นที่รัก
       ดังนั้นเพื่อให้คนทุกคนทุกเพศทุกวัยได้เข้าใจ ว่าความรู้สึกที่ดีไม่ใช่เกิดขึ้นแล้วหายไป  แต่ มันเกิดขึ้นแล้วมันสามารถที่จะเพิ่มมากขึ้นจนเป็นความผูกพันที่ได้ไมสามารบเรือนได้หรืออีกมุมอาจลดลงกลายเป็นแค่คนรู้จักกันเฉยๆ หรืออาจไม่กล้าที่จะ
เผชิญหน้ากันเลยก็มี หรือบางคู่บางคนอาจถึงขั้นเกลียดกันอยู่ร่มโลกกันไม่ได้ก็มี แต่ว่าในทุกๆกรณีที่กล่าวมานี้เราสามารถเป็นผู้กำหนดมันได้เพราะความรู้สึกที่เรารู้สึกนั้นมันเกิดขึ้นอยู่ที่คนสองคนและจบลงที่คนทั้งสองคน ดังนั้นทุกสิ่งทุกอย่างหรือปัญหาอุปสรรคใดๆก็มิอาจมาทำให้ความสัมพันธ์อันดี ของคนทั้งสองเปลี่ยนไปในทิศทางใดได้เลย หากคนทั้งสองใช้ชีวิตทุกวันด้วยความ เข้าใจกัน .
                                                                                      เจ้าแก้ว.
				
comments powered by Disqus
  • เราจะอยู่อีกเพียง28ปี

    5 กันยายน 2551 22:01 น. - comment id 101435

    การพยายามจะทำความเข้าใจกันอยู่ที่
    ทั้งสองฝ่าย  ถ้าคนหนึ่งพยายามปรับ
    ความเข้าใจในขณะที่อีกคนไม่ยินดีจะรับฟัง
    แม้ครั้งที่1........2.......3..............
    และ...ครั้งแล้วครั้งเล่า  กลับได้แต่การตอบกลับที่ปรามาสเยาะหยัน  ก่อให้เกิดความรู้สึกที่ตกต่ำย่ำยีจิตใจ
    จนกระทั่งรับไม่ได้อีกแล้ว....ชีวิตที่เหลืออยู่
    จึงถอดใจเสียแล้ว ว่าเราคงสร้างกรรมไว้ในอดีตมากมาย  กรรมใดหนอจึงทำให้เรา
    ต้องมาเสียใจกับคนที่เรามีแต่ให้มีแต่ปรารถนาดี...........แม้ตายไปในชาตินี้
    เราจักไม่เสียดายชีวิตเราจักม่งสร้างแต่กรรมดีเราจะช่วยเหลือโดยที่เขาไม่รู้
    หากเป็นการใช้กรรมเรายินดีใช้เขา
    จนหมดกรรม
  • P.doney

    5 กันยายน 2551 23:35 น. - comment id 101436

    การเข้าใจใครต่อใครที่เรารู้จักหรือไม่รู้จักนั้นเป็นสิ่งที่ควรกระทำ แต่เราจะไม่มีวันเข้าใจคนคนอื่นได้อย่างลึกซึ้งตราบใดที่แม้แต่ตัวเราก็ยังไร้ซึ่งความเข้าใจตนเอง
  • ฉางน้อย

    6 กันยายน 2551 00:46 น. - comment id 101441

    คุณคงเคยได้ยินที่เขาพูดไหมคะ...
    
    รักกันวันนี้ดีกว่า เผื่อวันพรุ่งนี้มีอันเป็นไป
    
    ค่ะ คิดดี พูดดี ทำดี ..ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ 
    
    แวะทักทายยามดึกค่ะ 46.gif65.gif74.gif
  • แจ้นเอง

    6 กันยายน 2551 11:20 น. - comment id 101446

    36.gif
    
    เพียงเราปล่อยวางและค่อยๆทำความเข้าใจความเป็นไปของชีวิต  "ชีวิตที่เหลืออยู่"ก็จะดำเนินต่อไปอย่างมีความสุข
    
    ติงนิดนึงนะคะ พิมพ์ผิดและตกหล่นหลายที่ ทำให้อ่านแล้วไม่ลื่นไหล  รักนะ
  • เพื่อนคนหนึ่ง

    6 กันยายน 2551 12:26 น. - comment id 101450

    ตัวเราเองยังมิเข้าใจตัวเอง
    แล้วจะเข้าใจคนอื่นได้อย่างถ่องแท้อย่างไร
    
    รักกัน เข้าใจกัน ช่วยได้แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น
    
    สำคัญที่ เห็นอกเห็นใจกัน อดทน+อภัยให้กัน
    ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น
    
    สองคนช่วยกัน ปัญหาและอุปสรรคย่อมผ่านพ้นไปได้ 
    
     แต่ถ้าไม่ช่วยกัน ก็คงจะจบลงอย่างที่คนอื่นไม่อยากให้เป็น
  • ราชสีห์

    20 ตุลาคม 2551 18:13 น. - comment id 102061

    41.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน