พัฒนาตน อบจนเปื่อย

กันนาเทวี

นักสู้ครูไทย (อบจนเปื่อย)
ย้อนอดีต
วันที่ 7 กุมภาพันธุ์ 2550 ขณะกำลังยุ่งกับงานศพมารดาที่
เคารพรัก ก็ได้รับโทรศัพท์ด่วนจากเพื่อนนักสู้ครูไทยเจ้า
เดิมแจ้งว่าทางกระทรวง เปิดโอกาสให้คนที่เคยส่งผลงาน
อาจารย์สามเชิงประจักษ์ไปให้เขาตรวจถ้าคนไหนที่ตรวจ
แล้วไม่ได้รับการอนุมัติ หรือคนที่ไม่ได้ตรวจสักที ขี้เกียจ
จะรอ รอ รอ อีกต่อไป ก็ให้บันทึกเสนอยกเลิกผลงานอัน
เก่าแล้ว สมัครเข้ารับการอบรมพัฒนาตนเอง เราอยู่ในข่าย
ที่ 2 งานนอนรอคนตรวจมาห้าปีแล้ว เพราะเด็กนักเรียนที่
ทดลองใช้แผนที่ทำขึ้นตอนนั้นอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 
ตอนนี้จะขึ้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 แล้ว เป็นอันว่าเราตัดสินใจ
สมัคร ก็เป็นไปตามขบวนการขั้นตอน สมัครใจยกเลิกให้
เขาอ่านมิใช่ไม่มั่นใจในผลงานนะ แต่ว่านั่นมันผ่านมาตั้ง
นานแล้ว จนเดี๋ยวนี้หลักสูตรเปลี่ยนไปงานเกษตรที่ทำ
หนังสือเด็ก ปลูกผัก ปุ๋ยหมัก ผักพื้นบ้าน 3 เล่มนั้น ไม่เอื้อ
กะหลักสูตรแล้ว อย่ากะนั้นเลยสมัครเข้าอบรมใหม่เปลี่ยน
แผนเป็นครูผู้ชำนาญการด้านภาษาไทยดีกว่า 13 วัน แห่ง
การอบรม เป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก ถึงแม้จะผ่าน
หรือไม่ผ่านสำหรับคะแนน แต่ได้รับอะไรดีดี มากมายคง
หาดูหาชมได้ยากมากในการอบรมแบบนี้ ทุกคนยอมสละ
แล้วทุกอย่างมาร่วมอบรมและตั้งใจทำกันสุดฤทธิ์สุดเดช 
จนบางคนแทบเป็นลมเป็นแล้ง คลื่นเหียนอาเจียนเวียนหัว 
มีสารพัดที่สนุกสนานกว่านั้น เราทดสอบฝึกสอนกันเอง 
ทั้งๆที่เป็นครูมายี่สิบ สามสิบปีบางคนสั่นจนสอนไม่ได้ 
ออกอาการกันเกือบทุกคน วันสุดท้ายเรามานั่งสอบเหมือน
จะเข้าบรรจุครูอีกครั้งสอบความรู้ทั่วไปและวิชาเอกที่ตน
ถนัด นี่เหมือนสอบโอเนต เอเนต จนผ่านพ้น
ไป 13 วันเพื่อเป็นบทพิสูจน์ความอดทน ความเข้มแข็ง
พร้อมที่จะสู้กับงานหนักแห่งการเป็นครูผู้ให้ต่อไป คงไม่มี
คำตอบที่พอใจให้กับครูทุกคนที่เข้ารับการอบรมแน่ แต่เรา
ก็มั่นใจว่า กองทัพ นักสู้ครูไทยเรานี้พร้อมที่จะเดินหน้าต่อ
ไปแม้จะมีอุปสรรคขวากหนามมากมายอย่างไรก็ตาม 
เพราะแต่ละคนได้รับการอบจนเปื่อยแล้ว เหอๆๆๆ