มะลิดอกนี้..ชื่อมาลี
มิสเตอร์M
มะลิ..ดอกนี้ชื่อมาลี
คำทักทายจากผู้เขียน
สมัยที่ผมยังเป็นเด็ก ในวันแม่12สิงหา ที่โรงเรียนจะเปิดเพลงค่าน้ำนมหน้าเสาธง จนผมต้องร้องไห้โฮออกมาทุกทีเพราะมันแทงใจดำของผม พอเข้าไปในห้องเรียน คุณครูประจำชั้นก็ให้พวกเราทำรายงานส่งโดยให้เขียนเรียงความวันแม่ ซึ่งตอนนั้นผมก็เขียนบรรยายไปตามเรื่องตามราว ว่าแม่เลี้ยงดูเรามาอย่างไร แม่รักเราแค่ไหน ทุกวันแม่ทำอะไร ให้เราบ้าง พร้อมทั้งคัดลอกเพลงใครหนอรักเราเท่าชีวีมาประกอบเรียงความให้ดูซาบซึ้งกินใจขึ้น ผลงานของผมได้รับรางวัลเรียงความความดีเด่นจากโรงเรียน แต่ความรู้สึกในใจของผมในตอนนั้น มันไม่ได้เศษเสี้ยวความรักที่ผมมีให้แม่ในตอนนี้เลย
หลายต่อหลายครั้งที่ลูกไม่เอาไหนคนนี้ พบกับปัญหามากแค่ไหน จะล้มลุกคลุกคลานยังไง แต่แม่ก็เป็นกำลังใจและอยู่เคียงข้างลูกเสมอ แม่ให้ความรักกับลูกตั้งแต่วินาทีแรกที่ลูกเกิดมาจนถึงวันสุดท้ายที่แม่จากเราไป บุญคุณของแม่ทั้งชีวิตลูกก็ตอบแทนไม่หมด ถ้าย้อนเวลากลับมาได้ผมอยากให้แม่กลับมาหาผมอีกสักครั้ง ผมอยากพูดอยากกอดและบอกกับท่านว่าผมรักแม่มากแค่ไหน แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะแม่ได้จากผมไปแล้ว ทำไมตอนนี้ผมถึงอยากบอกรักแม่ทุกๆวัน และตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ผมไปทำอะไรอยู่ที่ไหน ทำไมผมถึงไม่ยอมบอกรักท่าน ทำไมผมถึงไม่ดูแลเอาใจใส่ท่าน..ให้ความรักและความสุขแก่ท่านให้มากๆ
ขอเป็นกระจกเงาที่จะสะท้อนให้เห็นถึงช่วงเวลาหนึ่งที่ลูกคนนี้เคยหลงลืมและทอดทิ้งแม่ที่มีพระคุณอย่างใหญ่หลวงไป ผู้เขียนหวังว่า เรื่องราวชีวิตในอดีตที่ผ่านมาจะเป็นอุทาหรณ์ให้แก่ท่านผู้อ่านได้บ้าง วันเวลาในอดีตไม่สามารถย้อนคืนกลับมาได้ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด รักและดูแลเอาใจแม่ของเราให้มาก อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง เพราะวันหนึ่งเมื่อแม่ได้จากเราไป เราจะมาเรียกร้องขอโอกาสอีกคงไม่ได้ ช่วยกันสร้างความสุข รอยยิ้ม ความทรงจำที่ดีงามให้กับคนที่เรารักมากที่สุดในชีวิต.ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกปกป้องคุ้มครองให้คุณแม่ทุกๆท่านมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงและมีความสุขสดชื่นสมหวัง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลานไปนานๆ
รักแม่
มิสเตอร์M