เจ็บปวดรวดร้าวกับรัก

สะพั่งสะท้านไมภพ

ผมไม่ทราบว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมรับสายโทรศัพท์ของผม ทำไมน้องชายของเธอจึงบอกให้ผมอย่าโทรมาอีก เพียงแค่ผมแกล้งเอาจดหมายที่เขียนถึงคนอื่นใส่เข้าไปในซองจดหมายถึงเธอ ...ก็แค่นั้นเอง...
   เวลาผ่านไปรวดเร็วยิ่ง.....คำตอบอยู่ในใจ....สะพั่ง สะท้านไมภพ...หัวเราะเคี๊ยกๆๆๆๆ แล้วก็ชื่นชมตัวเองว่าบ้าคิดได้ยังไงอย่างนี้
   ในท่ามกลางเสียงเพลงลูกกรุงย้อนไปในอดีต สะพั่ง นั่งฟังเพลงแล้วนึกถึงวันหนึ่งที่สะพั่งอกหัก
   วงชาตรี ได้ร้องเพลงฮิตมาท่อนหนึ่งว่า....อกหักดีกว่ารักไม่เป็น.....บ๊ะ นราธิป..สุดยอด 
   ที่ประตูน้ำ....ร้านบอนนี่เอ็มคาเฟ.....ผมสะพั่ง พร้อมสหายปีศาจสุราอีกสามท่าน.....พกเหล้าแม่โขงแบนเหน็บหลังเข้าไปสองแบน...จ่ายตังค์คนละห้าสิบ...สั่งแม่โขงในนั้นหนึ่งแบน จำไม่ได้แล้วว่าเข้าไปกินเหล้าและทำอะไรอีก 
   ที่ไลน์ไล้คาเฟ.......อินทรา.......ในคาเฟนั้นได้เจอสาวๆมากมายและจีบจีบ....ก็เป็นไปตามเพลง.....
   และที่ไนท์คลับ .....เพื่อนมันบอกจะพามาเที่ยว....ปรากฏว่ามันมานั่งกินเหล้าที่หน้าไนท์คลับไม่ใช่ในไนท์คลับ........
   ผมเมาผมก็เดินเซไปเซมาเข้าไปตามที่ต่างๆ
   บ้างก็อยู่ในอ้อมกอด
   บ้างก็ติดตามดูความพิสดารของชีวิตตนเองว่าจะได้สักกี่น้ำ
   บ้างก็เจอกับความหลอกลวง
   บ้างก็เจอแต่ไร้ซึ่งความจริงใจ
   สะพั่ง สะท้านไมภพ พริ้มตาหลับลงแล้วปล่อยความคิด
   ....ถ้าเป็นเขา ผมก็คงต้องทำอย่างนั้น....
   สะพั่ง สะท้านไมภพ จีบคนหนึ่งเพื่อจีบอีกคนหนึ่ง
    หลอกลวงหญิงสาวโดยใช้หมอดูบังหน้า
   ล้วงและควักพาตท์เนอร์อย่างบ้าตัญหา
   โดนนักร้องหิ้วไปโดยเสน่หา
   โดนเด็กเสริฟหิ้วไปเพราะรักในความบ้า
   โดนแม่หม้ายบอกรัก
   สะพั่ง บางอย่างก็ไม่อยากจะคิดได้ขึ้นมาอีก
   เรื่องราวของความสดชื่นหอมหวานของความรัก ได้ผ่านไปแล้ว
   ในตอนหลังๆของทุกเรื่องราวทำไมจึงแปลกแยกแตกต่าง 
   บ้างก็ดี บ้างก็ไม่ดี
   จากเสียงหวานๆ ค๊ะ ขา กลายมาเป็นเสียงแหบ ทุ้ม และเกรี้ยวกราด
   สะพั่งนั่งคิดเตลิดไปเรื่อยๆว่า มันจริงๆแล้วเป็นอย่างนี้แล้วทำไม
   ธรรมชาติ
   มีสักกี่คนที่จะต้านทานพลังอำนาจของธรรมชาติได้
   มีแต่เพียงพวกอวดอ้างต่อหน้าสาธารณชนว่าตนเองประเสริฐพวกเดียวแหละที่ทำลงคอไปได้
   แต่ผมสะพั่ง สะท้านไมภพไม่ใช่
   ผมจำความอบอุ่นของความรักในอดีตได้
   เพราะมันอบอุ่นในหัวใจจากตอนนั้นมาถึงตอนนี้
   แม้ว่าจะเลิกร้างห่างไกลหรือตายจาก
  สะพั่ง สะท้านไมภพ จะไม่มีวันลืมสิ่งดีดีที่เข้ามาในชีวิต แต่ทว่ามันกลับจดจำได้ยากยิ่ง
ส่วนสิ่งไม่ดีนั้น แม้จะพยายามลืม แต่ก็ลืมไม่ลง
.................................................................................