บังเอิญ

หนอนใบชาzzz

บังเอิญ
 "ยูมิน..ลูก ตื่นได้แล้วค่า.. จะนอนเอาโล่หรือไงจ๊า"คุณแม่ของฉันปลุกอีกแล้ว
"ค๊า...5นาทีได้มั้ยอะแม่"ฉันพูด
"ไม่ได้จ้ะ...รีบๆลุกเลยนะ"แม่ฉันเริ่มทำเสียงดุ ฉันลุกทันที
พอฉันอาบน้ำเสร็จก็ลงไปข้างล่าง บ้านฉันเป็นคนรวยมากพ่อฉันเป็นเจ้าของบริษัท ส่วนแม่เป็นคุณนายนั่งอยู่แต่ในบ้าน- -*
"ทานข้าวค่ะ"คนใช้ยกสำรับอาหารมาที่โต๊ะ
ฉันกินไปได้สักพักก็วางช้อนใว้ขอบจาน
"อิ่มแล้วเหรอลูก"พ่อหันมาถามฉัน
"ค่ะ...หนูอิ่มแล้ว"ฉันพูด
"ฉันว่าลูกยูมินยิ่งโตยิ่งสวยนะคุณ" พ่อพูดกับแม่ ว๊ายยย พ่อก็หนูเขินนะ
"ฉันก้คิดเหมือนคุณแหละค่ะ"แม่ฉันพูด....แม่ก็เป็นไปกับพ่อด้วย(ภูมิใจลึกๆ)
บรื๊นน.นน
ตอนนี้ฉันนั่งรถเพื่อจะไปโรงเรียน บรรยากาศในรถค่อนข้างเงียบ เมื่อถึงร.ร. ฉันก็ไหว้คนขับรถ ถึงเขาจะเป็นลูกน้องของพ่อ แต่เขาแก่กว่าเรายังไงก็ต้องไหว้
"เฮ้...ยูมินทางเน้"โห เพื่อนฉันอยู่กันครบถ้วนเลยแฮะ- -*(เพื่อนฉันมันตั้งชื่อกลุ่มว่า "มะยมดอง" หุหุ ดังสุดในร.ร.)
ฉันกำลังวิ่งไปหาเพื่อน
พลั่กก
โอ๊ย...ใครบังอาจชนฉันเนี่ย
"อ้าว...ยัยต๊องตอนนั้นนี่ เป็นอะไรหรือเปล่า"ฉันมองหน้าคนตรงข้าม
"นายเหล็กดัดฟัน"ฉันยิ้มกลับเมื่อเห็นซองมินเรียกฉันว่ายัยต๊อง
"บังเอิญจังนะ"เขายิ้มให้ฉัน
"อื้ม...^^"
"เฮ้ย.. ยูมินเจ็บเปล่าอะ ล้มจับกบเชียว"ไอ้ฟูจิเพื่อนสนิทฉันวิ่งมาหาเมื่อเห็นฉันล้ม
"ไม่เป็นไร"ฉันยิ้มให้ฟูจิ
"ล้มขนาดนี้ยังจะมายิ้มอีก  นายทำอะไรยูมินน่ะ " เมื่อฟูจิพูดเส็ดก็ลากชั้นให้ลุกขึ้น พร้อมกับจ้องหน้าไปที่ ชาย ตรงข้าม
" ไอ้ฟูจิ แกก้อเห็นว่าเขาเดินชนยูมิน  ยังจะไปถามอีก " จูจังพูดเมื่อได้ยิมฟูจิถามชายตรงหน้า
"กวนมาก แต่มันก้อจิงอะ "- -*
"ยูมิน แกทานข้าวยังน่ะ"ฟูจิถามชั้นด้วยความเป็นห่วง
"เรียบร้อยแล้ว" *-*
"ยัยต๊อง  ชั้นไปก่อนนะ" ซองมิน พูดขึ้น
" อื้ม บะบาย" *-*
"ยูมิน แกไปรู้จักเขาตั้งแต่เมื่อไหร? " จูจังถามชั้นขึ้นเมื่อเงียบไปนาน
" เมื่อวานนี้อะ เปนอะไรหรอ" 5 o 5
" แกรู้รึป่าวว่าเขาเปนหนุ่มฮอตของโรงเรียนเรานะ" จูจังพูด
"งั้นหรอ...ฮะ อะไรนะ" ชั้นทำตาโตอย่างไม่น่าเชื่อว่านายเหล็กดัดฟันจะเป็นหนุ่มฮอต
" ใช่  " -.-
"ทำไมนายเหล็กดัดฟันไม่บอกเรานะ" ฉันพูดขึ้นอย่างผิดหวัง 
" ก้อแกไม่ถามเขาอะ "ฟูจิพูดขึ้น
" จิงวะ "  - -*
"ขึ้นห้องเถอะ"ฟูจิพูดขึ้น
" อือ"(_ _) (- -)