ม่านหมอกเหมือนสายใยที่กั้นความเป็นมิตรภาพไว้ในใจของคนเรา คล้ายกับว่ายังไม่เปิดใจให้กันและกัน ยามสาย ตะวันเริ่มทอแสง แผ่รัศมีความร้อน หลอมละลายทะเลหมอก ให้เหือดหายไป ไออุ่นแห่งไมตรีจิตเริ่มก่อตัวเป็นมิตรภาพ งอกงาม ทำให้เราได้รู้จักกันและกันมากขึ้น เหมือนกับต้องใช้กาลเวลา เผาผลาญภูเขาน้ำแข็งที่เกิดขึ้น ระหว่างกลางใจของเราให้เปลี่ยนสภาพเป็นน้ำทิพย์ หล่อเลี้ยงหัวใจให้ชุ่มฉ่ำ ด้วยคำว่าไมตรีจิต และมิตรภาพ ..........ธรรมชาติให้แง่คิดที่ลงตัวแก่เราเสมอ.............
9 กรกฎาคม 2551 00:22 น. - comment id 79689
หมอกจางๆและควัน ความมืดสีขาว
7 กรกฎาคม 2551 13:24 น. - comment id 79699
..........ธรรมชาติให้แง่คิดที่ลงตัวแก่เราเสมอ............. ชอบจังค่ะ
4 กรกฎาคม 2551 14:52 น. - comment id 83149
โห เรื่องสั้นคุณไหมแก้วฯ สั้นจริงๆ ครับ มาแซวเล่นตามประสา คนคุ้นเคยอย่าถือสาครับ
4 กรกฎาคม 2551 15:52 น. - comment id 83150
อย่างน้อย หมอก ก็งดงาม ก็ควัน เนาะ แม้จะดู มืดๆมัวๆพอกัน แต่ให้รสสัมผัสต่างกัน....งั่มๆ หย่อย... เจ๊ย...หิวแล้ว ดูอะไรก้น่ากินไปหมด แม้แต่ไหมแก้ว ก็นึกไปถึง ขนมสายไหมรสบลูเบอรี่ ที่ได้กินตอนไปเที่ยวเกาะเกร็ดอาทิตย์ที่แล้ว...
4 กรกฎาคม 2551 15:53 น. - comment id 83151
"อย่างน้อย หมอก ก็งดงามกว่า ควันเนาะ" ^ ^ แก้คำผิดค่า...
4 กรกฎาคม 2551 19:43 น. - comment id 83152
แด่ คุณไร้อันดับ ความจริงจะเขียนให้ยาว แต่เคยโพสต์อยู่หลายครั้ง ไม่ได้ค่ะ เลยเขียนสั้นแค่นั้นก่อน ไม่ใช่เรื่องสั้นค่ะ แค่บ่นงึมงำ
4 กรกฎาคม 2551 19:47 น. - comment id 83153
แด่ คุณโคลอน คิดถึงตังเมสายไหมเหมือนกันค่ะ แต่คนที่บ้านบอกว่า ไหมแก้ว.... หรือ ห..มอยแก้ว (จะถูกเซ็นเซ่อร์มั๊ยนี่) กันแน่......
4 กรกฎาคม 2551 22:25 น. - comment id 83155
ถูกจับแล้ว .. ยกมือขึ้น ..