ผมเกลียดมัน..... คุณเคยเกลียดสิ่งใดสักอย่างหนึ่งไหมครับ เกลียดและขยะแขยงมัน ชนิดไม่ต้องเห็นมัน ไม่อยากจะใช้ลมหายใจเดียวกับมัน หรือแม้แต่จะได้ยินเสียงมัน ...แม้แต่จะเอ่ยชื่อมัน ผมก็ไม่อยากพูดถึง มันเคยทำอะไรให้ผมหรือ ...เปล่าหรอกครับ... แต่คุณเคยเกลียดอะไรมากๆ บ้างล่ะครับ ที่เข้าเรียกว่า เกลียดเข้ากระดูกดำ... มันไม่ทำอะไรผมโดยตรง แต่มันจ้องจะทำลายผมทางอ้อม ...ผมรู้ มันทำร้ายผมทางจิตใจ มันอาจจะเป็นศัตรูของผมมาตั้งแต่อดีตชาติ เราอาจจะเคยล้างผลาญกันมาอย่างรุนแรง แต่...ชาตินี้ขอเป็นชาติสุดท้ายเถอะ มันก็รูว่าผมเกลียดมัน มันจะออกมายืนมองดูผมเงียบๆ ส่งสายตาเย็นชา มันอาจจะเยาะเย้ยผม ผมรู้สึกตัวชา ขนลุกซู่ไปทั้งตัวทุกครั้งที่เผชิญหน้ากัน ผมยอมรับอย่างลูกผู้ชาย....ผมกลัวมัน มัน...ราวกับเป็นเงาของปีศาจที่ตามจองล้างผม คุณเชื่อไหม....บางครั้ง...บ่อยครั้ง....มันปรากฎตัวอย่างประชิดตัวผม ผมได้แต่ตะลึง ผมไม่คิดว่ามันจะกล้าถึงขนาดนี้ มันจะสัมผัสตัวผม ผมสะบัดตัวหนีอย่างรังเกียจ ผมอสดงให้มันเห็นว่าผมรังเกียจ ผมขยะแขยง สะอิดสะเอียนมัน มันได้แต่มองดูผมอย่างสะใจก่อนที่จะเดินไปเงียบๆ เหมือนตอนที่มันมา คุณรู้ไหม ถึงแม้ผมจะระวังตัวแค่ไหน แต่มันก็จะมาปรากฎตัวต่อผมเสมอ มันต้องมีกรรมอาฆาตกับผมมาแน่นอน ผมนึกไม่ออกว่าผมเคยทำกรรมใดไว้กับมัน หรือมัน...มันเป็นวิญญาณพยาบาท ท่ามกลางความมืดยามค่ำคืน กลางดึกที่เงียบสงัดคืนหนึ่ง ผมต้องสะดุ้งตื่นด้วยเสียงๆ หนึ่ง ใช่...เสียงที่ผมไม่คิดมาก่อนว่าจะได้ยินมันในห้องนอนผมเอง เสียงลากเท้าที่แผ่วเบา ผมได้ยินเสียงมัน มันเข้ามาในห้องผมได้ด้วยหรีออย่างไร ผมนอนนิ่ง ตัวแข็งอยู่บนที่นอน ใจผมนึกอยากดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ แต่มือผมชาไปหมด โอ้...ความหวาดกลัวช่างรุนแรงเหลือเกิน ทำไม...ทำไมผมต้องกลัวมัน มันบุกรุกห้องผม มันเป็นปีศาจ!!!! มันเข้ามาใกล้ผมทีละนิด ผมได้ยินเสียงมัน... มันใกล้เข้ามา.....
25 มิถุนายน 2551 18:54 น. - comment id 87684
อิๆๆๆๆ รัน คอยติดตามล่ะกาน เหอๆๆๆๆๆ งานนี้เละแบบเลือดสาด ไส้กระจายอ่ะ จะเขียนต่อแต่ลืมรหัส ไว้กลับไปแต่งต่อที่บ้านค่ะ
25 มิถุนายน 2551 09:14 น. - comment id 87692
ตุ๊กแกในใจหรอพี่รัน อิอิ รันก็ไม่อยากมีลมหายใจเดียวกับตุ๊กแกอ่ะ มันน่ากลัวเหอๆๆ
7 สิงหาคม 2551 14:06 น. - comment id 100825
มัน...ราวกับเป็นเงาของปีศาจที่ตามจองล้างผม คุณเชื่อไหม....บางครั้ง...บ่อยครั้ง....มันปรากฎตัวอย่างประชิดตัวผม ผมได้แต่ตะลึง ผมไม่คิดว่ามันจะกล้าถึงขนาดนี้ มันจะสัมผัสตัวผม ผมสะบัดตัวหนีอย่างรังเกียจ *****ผมอสดง*****ให้มันเห็นว่าผมรังเกียจ ผมขยะแขยง สะอิดสะเอียนมัน มันได้แต่มองดูผมอย่างสะใจก่อนที่จะเดินไปเงียบๆ เหมือนตอนที่มันมา ****ผมอสดง*******แก้ไขด้วย