อีกสักครั้ง

ผู้หญิงช่างฝัน

การพบคุณเป็นเรื่องยาก.. แต่การบอกรักคุณเป็นเรื่องยากเสียยิ่งกว่า 
คุณเหมือนท้องฟ้าสวยงาม เป็นความอบอุ่นเมื่อได้มอง..
ความโอบเอื้อของคุณไม่จำกัดอยู่แค่ใคร เพราะคุณเป็นอย่างนี้กับทุกคน 
จึงบอกไม่ได้ว่า แท้จริงแล้วคุณรู้สึกอย่างไร กับใคร แค่ไหน 
และกับใครแค่ไหนของคุณนั้น  ก็ให้อดคิดไม่ได้ว่า 
ถ้าได้เป็นใครคนหนึ่งในนั้นในใจคุณ จะเป็นความโชคดีสักแค่ไหน...
ความรู้สึกในน้ำเสียงอ่อนหวานของคุณ-เป็นเหมือนกำลังใจให้ทุกครั้ง 
และทุกครั้งที่โทรหา แม้คุณจะยุ่งสักแค่ไหน แต่ถ้อยคำอ่อนโยนของคุณ 
ก็ทำให้รู้สึกเหมือนว่าลอยได้ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
คุณเหมือนความวิเศษเมื่อได้พบ เป็นความดี..
ที่เพียงแค่เข้าใกล้ก็รู้สึกถึงพลังอันมากมาย
จนเหมือนกับว่าตัวเองเป็นความบาป 
ที่แค่เพียงใกล้คุณ ความรู้สึกก็แบ่งแยกได้ทันที
ไม่อาจจะบอกได้ว่า รู้สึกกับคุณนั้นแค่ไหน 
เพราะคุณห่างไกลเกินใฝ่ฝัน 
รู้แต่ว่าเมื่อได้รู้จักคุณ สิ่งดีดีเหมือนจะซึมซ่านกระเซ็นเข้ามาหา
..ในหัวใจ.. ในความรู้สึก..
ตั้งใจเหลือเกินว่า... จะทำความดีให้มากกว่านี้ มากกว่าที่ทำอยู่ 
เพียงเพื่อว่า.. อาจจะได้พบคุณอีก หวังจะได้พบคุณอีก..สักครั้ง
				

รู้สึกกับคุณมากเกินไปหรือเปล่า.. 
แค่ที่คุณดีด้วย ก็คิดกับคุณเกินเลยไปถึงขนาดนี้ 
กลัวเหลือเกินจะไม่อาจดึงใจกลับเมื่อเวลาผันผ่านไป
กลัวการฝังลึกอยู่กับความเป็นคุณ กลัวในวันข้างหน้าไม่อาจทำใจได้
อยากให้คุณพูดอะไรสักคำ ที่เป็นการตัดเยื่อใยแน่นหนาอันนั้น 
ใจหนึ่งอยากให้คุณพูดออกมา  แต่ใจหนึ่งกลัวจะรับไม่ได้...
โลกคงโหดร้ายน่าดู ถ้าเพียงแต่คุณพูด... 

โลกฝันบางทีก็สวยงาม แต่เปราะบางเกินไป 
สำหรับจะใช้ในการดำเนินชีวิต
จึงไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับความรู้สึกที่มีต่อคุณในตอนนี้...
เพราะไม่เคยมีสักประโยค ที่คุณจะพูดแบบตัดรอน 
มีแต่ให้กำลังใจ เอาใจ ตามใจ และไม่เคยขัดใจ

คุณเป็นตัวคุณอย่างนี้ แม้จะทำให้ชีวิตนี้สวยงามขึ้น.. 
แต่ยิ่งสวยงามมากขึ้นแค่ไหน..  
ก็กลัววันข้างหน้าที่จะมาถึงมากแค่นั้น...  

จะห้ามได้อย่างไรเล่านะ  เมื่อวันเวลายังคงเดินไปตามปกติ

ห้ า ม ไ ม่ ใ ห้ มี วั น พ รุ่ ง นี้ ไ ด้ อ ย่ า ง ไ ร  

นอกจากห้ามหัวใจตัวเอง

ที่ ก็ ไ ม่ เ ค ย ห้ า ม ไ ด้