.เลิกร้องไห้ได้แล้วนะซี.....ภูฟื้นแล้ว ซีรู้แล้วน่า.... ซีพูดอย่างอายๆ ก็ซีตื้นตันใจ.......ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก ..ฮิฮิ ซีพูดพร้อมกับยิ้ม ภูเป็นยังงัยบ้าง แล้วตอนนี้ภูรู้สึกเจ็บตรงไหนอีกรึเปล่า ฟ้าถามภู อืม..... ก็ยังปวดๆที่หัวตรงแลที่หมอผ่าตัด แล้วก็รู้สึกแขนซ้ายมันล้าๆ พูดจบ ภูก็ลองยกแขนซ้ายขึ้นลงขึ้นลง แล้วบิดไปบิดมา สงสัยเป็นเพราะแขนมันไม่ได้ขยับมานานมั้งมันก็เลยรู้สึกล้าๆเหมือนไม่มีแรง แต่ว่าขาซ้ายของภูยังขยับไม่ได้อะ ฮิฮิ แค่นี้มันก็ปฎิหาริย์มากๆแล้วหละภู ซีดีใจมากๆเลยนะ แล้วซีก็โผลเข้ากอดภูอย่างอบอุ่น...... อืม...... ซี ทำไมถึง ยอมให้ภูกอดฟ้า.... ซียิ้มให้ภูก่อนตอบว่า สิ่งที่เห็น และเป็นอยู่ คือสิ่งที่เราต้องจดจำกับความรู้สึกดีดีที่มอบให้กัน การเปิดใจคือสิ่งที่เห็น การยอมรับคือสิ่งที่เป็น จากนั้นคือความเข้าใจ จากความเข้าใจ คือความรู้สึกดี และความรู้สึกดีนี่เอง ที่เรียกว่า....รัก.... ซีรักภูยังงัยหละ เพราะฟ้า ปฎิหาริย์มันก็เลยเกิด ภูตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เพราะฟ้า ซีก็เชื่อในพรหมลิขิตเหมือนกันนะ ตอนนี้ซีเชื่อแล้วจริงๆ ว่า ภูกับฟ้าเป็นเนื้อคู่กัน ซีกับดีใจซักอีก ที่ทำให้เนื้อคู่ ที่พรากจากกันมาเจอกันอีกครั้ง ภูกับฟ้าต่างรู้สึกแปลกๆ ที่ซีพูดแบบนี้ออกมา เป็นอะไร !? ทั้งคู่เลย .ฮิฮิ ก็ซีพูดจริงๆนี่นา ไม่ได้หึงอะไรซักหน่อย ซีอยากจะบอกว่า ซีรักภู แล้วก็รู้สึกว่าซีอะ จะรักฟ้ามากเลย ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนแรกซีก็หึงอยู่ แต่มันตื้นตันใจมากอะ ยิ่งเห็นภูกับฟ้านะ มัน...ตื้นตันจริงๆ แต่ตอนนี้นะรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูกเลย ฟ้า ถ้าเราจะเป็นเพื่อนสนิทกัน....... ฟ้ามองซีพร้อมกับยิ้ม ได้สิซี ฮิฮิ ฟ้าสัญญากับซีแล้วก็ภูฟ้าจะมาดูแลภูด้วยกันกับซีทุกวันเลย ซีจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมากยังงัยหละ ซียิ้มให้ฟ้าด้วยความดึใจ แล้วโผเข้าไปกอดฟ้าทันที ขอบคุณนะฟ้า ฮิฮิ....หอมซะเลย อุ๊ย ! ซีเนี่ยะ นี่ฟ้านะ ไม่ใช่ภู ฮะฮะ ก็ซีดีใจนี่นาฟ้า ส่วนภูก็นอนมองสาวๆทั้ง 2มีความสุข ก็ให้คิดถึงตอนที่เจอกับซีครั้งแรก และก็หวนไปคิดถึงตอนที่เจอกับ ฟ้าครั้งแรกด้วยเช่นกัน เราไม่นึกเลยระว่าจะมีวันนี้ เรากับซีคบกัน....ฮะฮะ แล้วเราก็มาเจอฟ้าอีกครั้ง แล้วอยู่ๆตอนนี้เรา 3คนก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน..ฮ่า ฮ่า ..ทำไมถึงคิดว่าคนที่ใช่กลับไม่ใช่ เพราะบางทีมันยังไม่ถึงเวลาที่เราจะคบกัน บางครั้งโชคชะตาก็เล่นตลก ทำให้เราต้องแยกจาก แต่มันอาจจะเป็นการดีถ้าการแยกจากกัน ทำให้เรากลับมาคบกัน แค่นี้เราก็มีความสุขมากแล้วหละ........ ยิ้มอะไรคนเดียว..... ฟ้าเอื้อมมือไปหยิกแก้มภูเบาๆ อ้อ.... เปล่า ก็ คิดอะไรเพลินๆ .เอ..... อ้าว!? แล้วซีหละฟ้า.... ซีไปบอกหมอว่าภูฟื้นแล้ว ให้หมอมาตรวจภูด้วยงัย ซีหนะห่วงภูมากเลยนะ ฟ้าพูดพร้อมกับยิ้ม ภูก็ยิ้มตอบให้ฟ้าเช่นกัน อืม... ภูว่าจะถามซีเมื่อกี้ แต่....ถามฟ้าก็ได้ ...ฟ้ารู้ได้งัยว่าภูเป็นอย่างนี้ แล้วนอนอยู่โรงพยาบาลอะ? ซีเขียนตอบมาในเมลฟ้า ฟ้าก็เลยรู้ว่าซีเกิดอุบัติเหตุแล้วก็นอนอยู่โรงพยาบาล แล้วอีกอย่าง ช่วงนี้ฟ้างานไม่ค่อยยุ่ง ก็เลยรีบมาหาภูเลย ฮิฮิ.... ฟ้าก็ไม่นึกนะว่าเราจะกลับมาเจอกันอีกครั้งได้ ฟ้าพูดกับภู และมองภูด้วยความรู้สึกที่อบอุ่น อยากกอดเหรอ ภูพูดพร้อมกับยิ้มด้วยแววตาที่ทำให้ฟ้าสึกอบอุ่น ส่วนฟ้าก็พยักหน้าตอบรับอย่างเขินๆ แล้วฟ้าก็โน้มตัวโอบกอดภูทันที พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา ฟ้ารักภู.... ไม่รู้เพราะอะไร และหลังจากที่เห็นซีกับภูแล้ว ฟ้าก็รู้แล้วว่าทำไม ฟ้าเห็นซีครั้งแรก ฮิฮิ.....ทรมานยังงัยไม่รู้ แต่ตอนนี้ ฟ้า หนะรู้สึกดีและอบอุ่นมากๆ ที่ได้อยู่ใกล้ชิดภูแล้วก็ซี ฮิฮิ นี่ตกลงจะร้องไห้หรือจะหัวเราะ นางฟ้า ฮิฮิ ทั้ง 2อย่างเลย แล้วภูก็เอามือลูบไปที่หัวฟ้าเบาและอ่อนโยน...... .....ก๊อก......ก๊อก.....ก๊อก....... เป็นงัยๆ หมอมาแล้วนะ อ้า! คุณภูวเนศ ยินดีต้อนรับกลับนะครับ.....เอ่อ.....หมอบกตรงๆ คิดว่าคุณจะหลับไปตลอดชีวิต เหมือนนิยายจริงๆ เจ้าชายนิทรา เดี๋ยวหมอคงต้องขอตรวจคุณภูวเนศอย่างละเอียดอีกครั้งนะครับคุณมณฑิวา ว่าคุณภูวเนศจะมีโรคแทรกหรือติดเชื้ออะไรรึเปล่า แล้วหมอจะตรวจดูด้วยว่าอาการเค้ากระเตื้องมากน้อยขนาดไหนแล้วหนะครับ อ้อ ค่ะคุณ หมอ แล้วซีก็หันมามองภู งั้น เดี๋ยวซีออกไปเดินเล่น แล้วก็หาอะไรกินก่อนนะภู...เดี๋ยวซื้อขนมมาฝาก ฮิฮิ แล้วซีก็จุ๊บไปที่หน้าผากภูด้วยความเอ็นดู ไปฟ้า เราไปหาอะไรกินกันดีกว่านะ แล้วซีก็จูงมือฟ้าออกไป ระหว่างเดินไปด้วยกันกับซี ฟ้าก็ยิ่งรู้สึกดีและอบอุ่น รู้สึกเหมือนกับซีนั้น เป็นแม่ของตัวเองยังงัยอย่างนั้น ซี ฟ้ารู้สึกอบอุ่นมากๆเลย ฟ้าหันมายิ้มให้ซี อบอุ่น? ซีทำหน้างง ก็เห็นภูกับซีแล้ว ฟ้ารู้สึกอบอุ่นมากเลยนะ ฮิฮิ ซีก็รู้สึกเหมือนฟ้านะ การที่เรารู้สึกอบอุ่นกับใครซักคนมันไม่ใช่เรื่องแปลก รู้ไหมว่าความรู้สึกที่เรียกว่ารักแท้ ที่จริงแล้วมันก็คือ ความอบอุ่นที่เราได้รับจากคนที่เรารู้สึกดีด้วย.......ฮิฮิ แล้วทั้งคู่ก็มานั่งคุยกันในร้านอาหารที่อยู่ใกล้กับโรงพยาบาล ทั้งคู่ต่างก็พูดคุยกันถึงเรื่องราวต่างๆทีทั้งคู่ได้เจอ และก็พูดถึงภู ซีเล่าเรื่องราวต่างที่เกิดขึ้นกับภูในช่วง 2ปีที่ผ่านมาให้ฟ้าฟัง ซีเชื่อในพรหมลิขิตเหมือนกับทั้งภูและฟ้านะ ซีคิดว่าการที่เรา 3คนมาเจอกันก็เพราะ พรหมลิขิตนะ ซีว่าภูเป็นคนยังงัย อื่ม.....แบบว่า....ซีรักภูตรงไหน..... ฮิฮิ ก็ ไม่รู้ คงเหมือนฟ้าเมื่อชาติที่แล้วมั้ง ฮิฮิ ฟ้าไม่ค่อยเข้าใจ ซีหมายถึง ก็ซีหมายถึงว่า ไม่มีเหตุผล แต่เหตุผลเดียวก็คือ ซีอยู่กับภูแล้วรู้สึกสบายใจ ซีชอบที่ภูเป็นภู คือ จะว่าไปซีก็รับในสิ่งที่ภูเป็นได้ ถึงตอนนี้ภูจะเป็นอัมพาต ยังเดินไม่ได้ มันก็ไม่สำคัญ ซีว่าสิ่งสำคัญที่ทำให้ซีรักภูก็เพราะ ความอบอุ่น และความรู้สึกดีที่ภูให้กับซี จนถึงเวลานี้ความรู้สึกดีมันก็มากขึ้น แล้วตอนนี้ก็กลายเป็นความผูกพันที่ดีและมากขึ้น แล้วความผูกพันที่ดี พอนึกถึงแล้วมันก็เป็นอดีตที่น่าจดจำ ฟ้าฟังซีพูดแล้วก็ยิ้มให้ซีเหมือนกับว่าตัวเองรู้สึกมีความสุขมาก ยิ้มอะไรเหรอฟ้า? ซีมองหน้าฟ้า และถามอย่างงง ถ้าชาติหน้ามีจริง ฟ้าก็อยากเกิดอยู่ในครอบครัวภูกับซี หือ!? ฟ้า! นี่พูดอะไร เหมือนจะจากไปไหนแหน่ะ! ฮิฮิ....เปล่าหรอก ฟ้าก็รู้สึกดีมีความสุข แล้วก็อบอุ่นยังงัยบอกไม่ถูก เวลาอยู่กับซี และยิ่งถ้าได้อยู่ด้วยกันทั้งซีและภูด้วยนะ รู้สึกอบอุ่นและมีความสุขมากๆเลยหละ....จริงๆนะ ซียิ้มแล้วก็ไม่ได้พูดอะไร .. หลังจากนั้นทั้งคู่เมื่อทานข้าวเสร็จ ก็ออกไปหาซื้อของใช้ต่างๆให้ภู แล้วก็ซื้อของกินที่ภูพอกินได้ไปฝากภูด้วย อืม....ซี รู้อะไรเปล่า บางครั้งนะยิ่งคนที่ได้อยู่ด้วยกันนานๆหนะจะยิ่งหน้าคล้ายกัน เชื่อไหม.. ซีคิดอยู่ครู่นึง อืม...... ไม่รู้สิ? ฮิฮิ.....เนื้อคู่งัยซี ก็ถ้าชาติหน้าเราเกิดมาใหม่ คนที่เรารักและดีกับเราและทำบุญร่วมกันมาก่อนหนะ ชาติหน้าเราก็จะได้อยู่ด้วยกันอีก รู้มั้ยว่าซีก็หน้าคล้ายกับภูเข้าไปทุกวันเลย ไม่เชื่อลองส่องกระจกดูสิ ฮะฮะฮะ.... ไม่เหมือนซักหน่อย ..ฮิฮิ ถ้าซีเป็นผู้ชายอะนะ ซีก็ต้องหล่อกว่าภู ฮะฮะ. ฟ้ายิ้ม แล้วก็หัวเราะไปพร้อมกับซี แล้วทั้ง /ต่างช่วยกันเลือกซื้ออาหารที่จะซื้อไปฝากภู ซี ฟ้าว่า แค่นี้ก็พอแล้วเน้อะ อืม...อืม...... ซีนิ่งคิดอยู่ครู่นึง ก็ได้ งั้นเรากลับไปหาภูกันเถอะ อื้ม..... ฟ้ายิ้มตอบรับ แล้วทั้งคู่ก็พากันกลับไปหาภู ภู....ซีกับฟ้ากลับมาแล้ว....อุ๊บ......ขอโทษค่ะ อ้า! หนูซี สวัสดีค่ะ พ่อกับแม่ภู ฟ้าฟ้า นี่พ่อกับแม่ภู ซีพูดด้วยความตกใจและรนลาน เพราะไม่คาดคิดว่าจะเจอพ่อกับแม่ของภู สวัสดีค่ะ สวัสดีจ้า นี่เพื่อนภูด้วยเหรอจ้าซี ค่ะแม่..... ซีตอบแทนฟ้า แต่.... หนูชื่อ ฟ้า ค่ะ ฟ้าก็รีบพูดชิงแนะนำตัวซะก่อน แม่ของภูจ้องหน้าฟ้าด้วยความสงสัย แล้วก็หันมามองหน้าซีด้วยความสงสัยเช่นกัน เอ่อ.... แม่คะ มีอะไรเหรอคะ หน้าหนูกับ..... ซีสงสัยที่แม่ของภูจ้องหน้าตัวเองกับฟ้าเขมง อ้อ...ขอโทษจ้า คือ แม่คิดว่าหนูฟ้า กับหนูซี หน้าคล้ายภูจังเลย แม่ของภูพูดพร้อมกับยิ้มให้ทั้ง 2 เอ.... แต่แม่คงคิดไปเองหละมั้ง เออ...แม่จ๊ะ พ่อว่าเรา 2คนก็มานานพอสมควรแล้ว พ่อว่าเรา 2คนปล่อยให้เด็กๆเค้าคุยกันบ้างนะแม่ พ่อของภูพยายามพูดเพื่อชวนแม่ของภูกลับ จ้า พ่อ งั้น... แม่กับพ่อฝากภูด้วยนะหนูซีกับหนูฟ้า ค่ะ ซีกับฟ้าตอบพร้อมกัน แล้วแม่กับพ่อของภูก็เดินออกจากห้องไป แม่กับพ่อภูน่ารักจังนะ ฟ้าหันมามองหน้าซี ใช่ ซีเห็นแม่กับพ่อภูทีไรท่านทั้ง 2ก็เป็นอย่างนี้แหละ พ่อกับแม่น่ารัก แต่ดูลูกซิ น่าชังจริงๆ ฮิฮิ ซีพูดพร้อมกับหยิกไปที่แก้มภูเบาๆ ตรวจเสร็จนานรึยังภู ฟ้าพูด นานแล้วหละ หมอเค้าตรวจไม่ถึงชั่วโมงเลย ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ ตอนนี้รอผลตรวจอยู่หละ นี่นี่ ซีกับฟ้าซื้อของมาฝากภูด้วย ฮิฮิ ....แต่ไม่รู้ว่าคุณหมอจะให้ภูกินอะไรได้บ้าง.. .ก๊อก.....ก๊อก.....ก๊อก.... ขอโทษนะครับ อ๊ะ....หมอมาและ ซีปรี่เดินเข้าไปคุยกับหมอทันทีเมื่อเห็นหมอกำลังจะเดินเข้ามาที่เตียงภู ครับคุณมณฑิวา หมอได้ตรวจอย่างละเอียด แล้วก็เอ็กซเรย์ดูแล้วนะครับ เส้นเลือดในสมองที่ฉีก นั้นไม่มีปัญหาอะไรแล้วนะครับ ส่วนแผลข้างนอกที่ผ่าตัดก็เริ่มแห้งแล้ว แต่ด้านในยังไม่แห้ง คงใช้เวลาอยู่ซัก 2-3เดือน ยังงัยก็พยายามอย่าให้เค้าเจอเรื่องเครียดๆอะไรนะครับ พยายามคุยกับเค้าให้มากๆ แต่ถ้าคุณมณฑิวาทำให้เค้าหัวเราะได้ซักวันละ 80ครั้งต่อวันก็จะดีมากเลยทีเดียวหละครับ ส่วนหมอนลองกระดูกเค้าก็ดีขึ้นมาก หมอจะห่วงก็แต่ขาซ้ายเค้า เพราะมันอาจจะเกิดอาการข้างเคียงอะไรขึ้นมาอีกหมอยังไม่แน่ใจ เนื่องจากเส้นประสาทขาซ้ายเค้ายังไม่รับรู้ความรู้สึก กลัวมันจะมีผลกระทบกับเส้นประสาทที่หลังด้วย หมอต้องปรึกษากับนักกายภาพบำบัดอีกที ต้องให้เค้านอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลก่อน อีกซัก 2เดือน หมอคิดว่าอาการเค้าน่าจะดีขึ้น ถึงเวลานั้นก็คงกลับไปพักฟื้นที่บ้านได้หนะครับ หมอคะ แล้วโอกาสที่เค้าจะกลับมาเดินได้ สูงไหมคะ ซีถามหมอด้วยสีหน้าที่ออกอาการกังวล เอ่อ....จากประสบการณ์หมอ คิดว่ากลับมาเดินได้อีกครั้งแค่ 5% แต่ จากที่หมอ เอ่อ.. ขอโทษนะครับคุณมณฑิวา ผมว่าแรงใจเป็นสิ่งสำคัญ เพราะฉะนั้นผมเชื่อว่าโอกาสที่คุณภูวเนศจะกลับมาเดินได้ ผมให้ถึง 50%เลยหละครับ ซีได้ฟังดังนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย ขอบคุณค่ะ แต่ เอ่อ.....หมอเห็นหนุกับฟ้ากอดภูด้วยเหรอ? ซีพูโอย่างอายๆ เอ่อ....พยาบาลเห็นหนะครับ อุ๊บ! ขอโทษครับ ....งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ แล้วหมอก็เดินออกไป เอ.....ตอนนั้นเรากับฟ้าก็มัวแต่ดีใจที่เห็นภูฟื้น สงสัยพยาบาลคงแอบดูแน่เลบ ฮิฮิ....ช่างเหอะ แล้วซีก็เดินเข้าไปหาภูกับฟ้า ซีคุยกับหมอว่ายังงัยบ้าง ฟ้าถามซีด้วยความอยากรู้ หมอบอกว่าอาการของภูดีขึ้นมาก แต่ยังต้องนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลอีก 2เดือนโดยประมาณ หมอว่าอาการของภูโดยรวมดีหมด ก็ยกเว้นแต่ขาซ้ายของภู แต่หมอบอกว่าโอกาสหาย 50% พูดจบซีก็โน้มตัวลงไปหอมที่แก้มภูอย่างคนขี้เล่น แล้วหมอก็บอกว่า ถ้าทำให้ภูได้หัวเราะวันละ 80ครั้งต่อวัน ภูก็จะไม่เครียด เมื่อภูไม่เครียดภูก็ไม่คิดมาก เมื่อไม่คิดมากก็จะยิ่งทำให้เส้นเลือดที่ผ่าตัดนั้นหายสนิทด้วย เหรอ งั้นเรา 2คนก็มาช่วยกัน ทำให้ภูหัวเราะทุกวันเลยเน้อะ ฮิฮิ ฟ้าพูดด้วยอาการคึกคัก ฮะฮะฮะ แค่ภูเห็นซีกับฟ้ามีความสุข ภูก็ยิ้มแล้วก็หัวเราะได้แล้ว ถ้าทำให้ภูได้หัวเราะ ภูคงหัวเราะไม่หยุดเลยทั้งวันแน่ ฮะฮะฮะ นี่นี่นี่ ช่างพูดดีนักนะ ภูวเนศ ซีใช้นิ้วหยิกแก้มภูด้วยความหมั่นไส้ อืม.. ฟ้า ซีว่านะเรา 2คนผลัดกันมาดูภูกันดีกว่าเน้อะ ....ฟ้าว่างัย อืม ได้ เพราะฟ้าก็อยากช่วยซีเหมือนกัน ขอบใจนะฟ้า แล้วจะผลัดกันมายังงัยดีหละซี ฟ้าว่างกี่โมง ฟ้าเข้างานเที่ยง ก็เลิก 3ทุ่ม แล้วซีหละ ซีเข้า 9โมง เลิก 5โมงเย็น งั้นเดี๋ยวตอนเช้า ฟ้าจะมาดูภูเอง อืม...งั้นพอซีเลิกงาน 5โมง ก็จะมาหาภูเลยทันที เพราะพ่อกับแม่ภูมักจะแวะมาดูภูตอนเที่ยงๆบ่ายๆ อืม วันหยุดฟ้า ถ้าหากฟ้าไม่ไปไหนก็จะมาค้างเป็นเพื่อนภูด้วยแหละ.... ฟ้าหยุดวันไหนเหรอ ฟ้าหยุดวันอาทิตย์ เหรองั้นก็ดี เพราะซีหยุดเสาร์อาทิตย์เอ....?แล้วฟ้าทำงานอะไรเหรอ ถึงหยุดวันอาทิตย์วันเดียว ฟ้าทำงานโรงแรม แต่อยู่ในส่วนของออฟฟิศ ก็เลยได้หยุดวันอาทิตย์ ภูมองดูฟ้ากับซียืนคุยกันว่าใครจะมาดูแลตัวเองก็ฉุกให้คิดอยู่ใจในว่าต้องสู้กับร่างกาย เพื่อให้กลับมาเดินเหินได้เป็นปกติอย่างเดิม ขอบคุณนะ ทั้ง 2คนเลย ภูเห็นซีกับฟ้าใส่ใจภูขนาดนี้ แค่นี้ภูก็มีกำลังใจมากๆแล้ว หืม....หมั่นเคี้ยวนัก! ซีเอามือไปหยิกที่แก้มภูด้วยความหมั่นไส้อีกครั้ง โอ๊ย อ่าอิกอีอี (โอ๊ย อย่าหยิกดิซี) กูภูอะ หน้าหมั่นเคี้ยว ฮิฮิ พอแล้วซี แก้มภูโดนหยิกจนแดงไปหมดแล้ว ฮะฮะฮะ แล้วทั้ง 3ก็หัวเราะกันอย่างมีความสุขด้วยกัน......... ...........วันเวลาก็ผ่านไป......... ทุกๆวัน ฟ้ากับซีจะผลัดกันมาคอยดูแลภูอย่างสม่ำเสมอทุกวัน และก็ไม่มีวันไหนเลยที่ทั้งคู่จะไม่มาดูแลภู ซึ่งนั่น ก็ทำให้ภูรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ภู....... ซีเดินเข้ามาในห้อง เอ.....อ้าว!? หลับหรอกเหรอ ฮิฮิ หอมซะเลย ระหว่างที่ซีก้มหน้าจะหอมภู ภูกลับลืมตาขึ้นและรีบชิงหอมซีซะก่อน อุ๊ย! อีตาบ้าหนิ ซีนึกว่าภูหลับอยู่ ฮะฮะฮะ โดนขโมยหอม เมื่อเช้าฟ้าเอาอะไรมาฝากบ้าง ก็ เหมือนเดิมแหละ โจ๊กมาให้แล้วก็ผลไม้... แล้วก็อร่อยเหมือนเดิม ภูพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ภู เมื่อเช้าเช็ดตัวยัง ยังเลยอะ ฟ้าบอกว่าให้ซีเช็ดให้ อ้าว ฟ้าเนี่ยะ ขี้เกรียจจริงๆ ไม่เช็ดตัวให้ภูอีกและ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้านะจะให้ฟ้าเช็ดตัวให้ด้วยนะภู ...ฮิฮิ ซีพูดไปยิ้มไป ฟ้ากลัวซีจะหึงมั้ง.. ภูพูดจบ ซีก็เอามือเขกไปที่หน้าผากภูเบาๆ นี่แหนะ ซีหนะ ไม่มีทางหึงฟ้าหรอก ยิ่งเห็นฟ้าอยู่กับภู ซีรู้สึกมีความสุขยังงัยก็ไม่รู้ ฮิฮิ ชาติที่แล้วเราคงเป็นครอบครัวเดียวกัน.....มั้ง ภูมองหน้าซีแล้วก็ยิ้ม งั้นตั้งแต่วันนั้นมา ซีไม่หึงเลยจริงๆเหรอ ไม่เลย ซีกับรู้สึกมีความสุขจริงๆนะ เหมือนฟ้าหละ ฟ้าก็บอกว่า เวลาเห็นซีกับภูอยู่ด้วยกันฟ้ารู้สึกอบอุ่น ภูไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้มให้ซีด้วยใบหน้าที่มีความสุข เอ? แล้วฟ้าไม่เช็ดตัวให้ภูทำไมซีต้องบังคับฟ้าด้วยหละ ก็ซีบอกฟ้าเองแหละ ให้ช่วยเช็ดตัวให้ภูด้วย ถ้าฟ้ามาถึงตอนเช้าภูยังนอนอยู่ก็ปล่อยให้ภูนอนไปก่อนจนกว่าภูจะตื่น พอภูตื่นก็ค่อยพาภูไปเช็ดตัวล้างหน้าแปรงฟัน แล้วก็ทานข้าว อ้อ อย่างนี้เองเหรอ ฮะฮะ แต่ฟ้าก็ดูแลภูหมดเลยนะ ยกเว้น....เช็ดตัว เอาหละ งั้นวันนี้ไม่ต้องเช็ดตัวและ พรุ่งนี้ให้ฟ้าเช็ด... เฮ้ย! ซีอ้า..... ฮิฮิ....ล้อเล่นน่า ที่รัก ฮิฮิ แกล้งภูสนุกจะตาย แล้วซีก็ช่วยประคองภูลงมาจากเตียง แล้วพาภูไปเช็ดตัวในห้องน้ำ ภู รู้มั้ยถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นมาทำอย่างนี้ มายุ่งกับภู มาจับไม้จับมือ....หละก็ ซีหนะจะหึงและโกรธมากๆๆๆเลยด้วย แล้วซีก็เช็ดตัว ถูตัวให้ภูอย่างอารมณ์ดี ภู ซีว่านะ ฟ้าหน้าเมหือนภูมากเลย แต่ว่า ฟ้าก็บอกซีนะว่า เรา 2คนก็หน้าเหมือนกันเข้าไปทุกวัน ภูเชื่อมั้ย เชื่อสิ แต่ถ้าซีเป็นผู้ชายนะยังงัยภูก็หล่อกว่า ฮะฮะ แหวะ....หมั่นไส้ นี่แหนะ ฮิฮิ ซีพูดพร้อมกับหยิกแก้มภู ด้วยความหมั่นไส้ นี่ แล้วฟ้าเล่าอะไรให้ซีฟังอีกบ้าง หือ.... ภูถามซีด้วยท่าทางที่อยากรู้ ก็ หมดเลยตั้งแต่เจอกับภู แล้วก็ความรู้สึกต่างๆที่มีต่อภู อ้า ...แล้วแฟนของฟ้า..... ก็ห่างๆกัน ไม่ได้เจอกันเลย ฟ้าบอกนะว่าไม่งั้นคงมาหาภูทุกวันไม่ได้ ซีดูฟ้าเหมือนกับว่าอยากมาหาภูทุกวันมากกว่าที่อยากจะเจอกับแฟนซะอีก จริงเหรอ ซีคิดไปเองมั้ง ไม่หรอก เพราะถ้าซีเป็นฟ้า ซีก็คงทำอย่างนี้แหละ ภูหนะ ห้ามรักใครอีกแล้วนะ นอกจากซีกับฟ้า เอ่อ.....ตอนนี้ภู..... ฮิฮิ ซีหมายถึงว่า ให้ภูรักฟ้าด้วย ซีทำหน้าตายิ้มแย้มใสภูไม่หยุด เอ่อ.... ภูรู้สึกพูดไม่ออก และงงกับคำพูดที่ซีพูด โธ่เอ๊ย! ภูอะ เพื่อนรักงัย ซีหนะ อยากให้ฟ้าเป็นเพื่อนสนิทของเรา 2คนนะ เข้าใจมั้ย ฮิฮิ ภูพูดจบก็จ้องหน้าซีแล้วก็ยิ้มแบบขรึม..... ยิ้มอยู่นั่นแหละซี พลันสิ้นเสียงเรียกซี ภูก็สวมกอดซีทันที ซีเข้าใจภูจริงๆ ......แสดงว่าซีรู้ว่าภู น้ำตาภูเริ้มไหลออกมาด้วยความตื้นตันใจ เพราะซีเข้าใจในความรู้สึกภู ซีกอดภูและลูบหัวภูอย่างอ่อนโยน เรารักกันทำไมจะไม่รู้ ยิ่งมาเจอฟ้าจริงๆซีถึงรู้ว่าความรักเป็นยังงัย แต่ถึงยังงัย การที่ภูจะคบกับฟ้าแบบที่ภูคบกับซีนี้ มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ฮิฮิ ก็เพราะอย่างนี้งัยซีถึงอยากให้เรา 2คนคบกับฟ้าแบบเพื่อนสนิทที่รักกันมากยังงัยหละ ให้ความสำคัญกับคำคำนี้ไม่ยากเลยหนิใช่มั้ยจ้า ที่รัก แล้วซีก็หยิกแก้มภูแบบเบาๆ ซียิ่งทำอย่างนี้ ภูก็ยิ่งรู้สึกผูกพันธ์กับซีมากกว่าเดิมเลย ซีก็เหมือนกัน ตั้งแต่เจอกับฟ้าซีก็ยิ่งรักภูมากกว่าเดิม รู้เลยหละว่าค่าของคำว่ารักมันคืออะไร ฮิฮิ หลังจากที่ซีเช็ดตัวให้ภูเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็นั่งคุยกันอยู่ซักพัก.... อืม....ดึกแล้วหละภู ซีต้องกลับบ้านแล้วหละ ว้า....กลับแล้วเหรอ ภูหันไปมองนาฬิกาที่วางอยู่ข้างเตียง อ้า จะ3ทุ่มแล้วนี่ แล้วซีก็ลุกขึ้นจ้องหน้าภู แต่แววตานั้นบ่งบอกว่ายังไม่ค่อยอยากจะกลับบ้านนัก กลับบ้านดีดี ภูเป็นห่วงซีนะ จ้า งั้นพรุ่งนี้เจอกัน พรุ่งนี้ซีหยุดด้วย อ้า..! ฟ้าก็หยุดนี่นา แต่พรุ่งนี้เช้าซีว่าต้องไปตักบาตรกับแม่ก่อน แล้วเดี๋ยวซีจะมาบ่ายๆนะ อ้อ! มาค้างด้วยแหละ ฮิฮิ จ้า ที่รัก มาหอมทีซิ แล้วซีก็ค่อยๆยิ้ม แต่ซียิ้มด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์...... แล้วซีก็ค่อยๆยื่นแก้มเข้าไปให้ภูหอม แต่ทว่า หอม ฮิฮิ ....ซีได้หอมภูก่อนหละ หนอย มานี่เลย ในที่สุดความเจ้าเล่ห์ของซีก็ทำให้ซีได้หอมแก้มภูจนได้ อืม นี่ปุ่มกดเรียกพยาบาลนะ มีอะไรก็กดเรียกพยาบาลตอนดึกๆได้นะ และถ้าภูเกิดเป็นอะไรกะทันหันต้องรีบกดมือถือโทรมาหาซีทันทีเลยนะ จ้า....ที่รัก พูดจนภูท่องจำได้คร่องแล้วนะ ภูอะ.... ก็ซีเป็นห่วงภูนี่นา ภูเอื้อมมือไปกุมมือซีไว้ กลับบ้านดีดีนะที่รัก จ้า........... --เช้าวันรุ่งขึ้น ฟ้ามาถึงห้องภูแต่เช้า พร้อมกับโจ๊กที่ซื้อมาให้ภู ฟ้าวางข้าวของไว้ แล้วก็เดินมานั่งข้างเตียงภู ฟ้ายิ้มและมองหน้าภู แล้วฟ้าก็กระซิบไปที่ข้างๆหูภู ตื่นได้แล้วภู ฟ้ามาแล้วนะ รู้แล้วน่า..... ตื่นแล้ว อรุณสวัสดิ์ อรุณสวัสดิ์ ฟ้ามานานยัง มาได้ซักพัก แล้วก็จ้องหน้าภูอยู่นานแล้วหละ แล้ว วันนี้ภูเป็นยังงัยบ้าง ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย อืม วันนี้หมอจะมาตรวจภูหละ.. นี่เดือนนึงแล้วนะ เหรอ อ้อช่ายเน้อะ แล้วหมอจะมาตรวจกี่โมงจ้า อืม.....บ่ายๆ มั้ง เหรอ แต่วันนี้ฟ้านอนค้างน้าอยู่ลืม จ้ารู้แล้ว ซีบอกแล้วหละ เดี๋ยวซีจะมาตอนบ่ายๆ งั้นเดี๋ยววันนี้ฟ้าจะเช็ดตัวให้ภูเอง เอ๋!? .....จะดีเหรอ เมื่อวานภูก็........ นี่งัย สงสัยซีห่วงภูมากเลยนะ เขียนกระดาษทิ้งไว้ให้ฟ้า --ฟ้า ฝากเช็ดตัวให้ภูด้วยนะ แล้วก็ฝากป้อนข้าวให้ภูด้วย ซื้อโจ๊กมาอีกหละสิท่าไม่ขำเลยนะ ฮิฮิ...มุกน่า แล้วฝากเช็ดตัวให้ภูด้วยนะ แล้วพาภูออกไปข้างนอกด้วย ที่สวนหย่อมอากาศตอนเช้าๆบริสุทธิ์ อ้อแล้วฟ้าก็กินข้าวด้วยนะ เดี๋ยวบ่ายๆเจอกัน......ซี...... ป.ล. ซีแอบวางไว้บนหัวนอน แต่ภูคงไม่เห็นหรอก ฮิฮิ ฟ้าอ่านจบภูก็ยิ้มอย่างสบายใจ ขอบใจมากนะฟ้า ถ้าฟ้าไม่มาดูแลภูอย่างนี้ ซีก็คงเหนื่อยน่าดู ภูก็อาจจะคิดมากก็ได้ มาๆค่อยๆลุกนะ เดี๋ยวฟ้าช่วยประคอง แล้วฟ้าก็พาภูเข้ามาเช็ดตัวในห้องน้ำ..... ภู รู้มั้ยว่าฟ้าดีใจมากๆเลยที่ได้เจอกับภูอีก ไม่นึกเลยนะว่าเราจะกลับมาเจอกัน แล้วครั้งแรกที่ฟ้าเห็นซีนะ ฟ้ารู้สึกอบอุ่นยังงัยไม่รู้บอกไม่ถูก อืม......มันความรู้สึกคล้ายๆกับที่รู้สึกกับภูด้วยนะ บางครั้ง และยิ่งเวลาที่ฟ้าได้อยู่ใกล้ทั้งซีและภู ฟ้ารู้สึกดีและอบอุ่นมากเลย ฮิฮิ ภู ภู สัญญากับฟ้าได้มั้ย.... สัญญาอะไรเหรอ? ฟ้าอยากให้ภูรักซี และห่วงใยซีอย่าได้เป็นเหมือนเราเมื่อชาติก่อนที่เราเคยทำกรรมร่วมกันมา....จำได้ใช่เปล่าที่เราเคยไปดูหมอดูกัน อืม...จำได้ไม่เคยลืมเลยหละ ที่แม่เฒ่าหมอดูคนนั้นทำให้เรา 2คนระลึกชาติได้ สัญญานะ ฟ้ายื่นนิ้วก้อยให้ภู แล้วภูก็ยื่นนิ้วก้อยเกี่ยวที่นิ้วก้อยซีไว้แน่น อย่าทำให้ฟ้าผิดหวังนะ ภูสัญญา ภูจะรักซี เหมือนที่ภูเคยรักฟ้าเมื่อชาติก่อน หลังจากนั้นเมื่อฟ้าเช็ดตัวให้ภูเสร็จแล้ว ก็ป้อนข้าวให้ภู และพาภูลงไปสูดอากาศบริสุทธิ์ที่สวนหย่อมที่อยู่ด้านหน้าของโรงพยาบาลเหมือนทุกวัน ทั้ง2คุยกันอย่างสนุกสนาน ขณะที่ทั้ง 2คุยกัน ฟ้าก็เหลือบไปเห็นคุณยายคนหนึ่งกำลังจะข้ามถนน ตรงด้านหน้าสวนหย่อม ภู ภู รอฟ้าตรงนี้เป๊ปนะ ไปไหนเหรอฟ้า? ก็ดูคุณยายคนนั้นสิภู มีคนยืนอยู่ใกล้ๆตั้งเยอะไม่เห็นมีใคร จูงแกข้ามถนนเลย แล้วคุณยายก็แก่แล้วก็ถือไม่เท้าด้วย ฟ้าสงสารแกหนะภู อืม ฟ้าจะจูงคุณยายข้ามถนนใช่มั้ย งั้นเข็นภูไปรอใกล้ๆตรงที่คุณยายแกยืนอยู่ก็ได้ แล้วฟ้าก็เข็นรถภูมาตรงที่คุณยายคนนั้นยืนอยู่ พอจอดรถเข็นภูเสร็จฟ้าก็หันมาหายาย พร้อมกับจูงมือยายข้ามถนน คุณยายคะ.....อา.....คุณยายตาบอกด้วยเหรอคะ คุณยายจะข้ามถนนใช่มั้ยคะ เดี๋ยวหนูช่วยคุณยายพาข้ามให้ค่ะ โอ้....ขอบคุณมากจ๊ะแม่หลานสาว ฟ้ายืนดูรถซักพัก พอเห็นไม่มีรถแล้ว ฟ้าก็เดินจูงมือคุณยายข้ามถนนอย่างระมัดระวัง ตรงถนนที่ฟ้าพาคุณยายข้ามนั้น เป็นช่วงทางโค้งพอดี จึงอันตรายพอสมควรในการข้ามถนน อ๊ะ!? แม่หนู ไม้เท้ายาย.... ระหว่างที่ฟ้าพาคุณยายข้ามถนนนั้น ไม้เท้าของคุณยายคนนั้นเกิดหลุดมือหล่นไปกลางถนน แต่ฟ้าก็พาคุณยายคนนั้นข้ามถนนมาถึงอีกฝั่งได้อย่างปลอดภัย ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูกลับไปเก็บให้ค่ะ แล้วฟ้าก็รีบเดินไปหยิบไม้เท้าของคุณยายที่ตกอยู่กลางถนน ......แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้น อยู่ดีๆก็มีรถคันหนึ่งวิ่งมาอย่างเร็ว บวกกับที่ฟ้าไม่ทันระวังเพราะรีบจะไปหยิบไม้เท้าให้คุณยาย ----เอี๊ยด----เอี๊ยด----เอี๊ยด---- ตุบ....ตุบ........ ฟ้า..! ฟ้า..! ภูร้องเรียกฟ้าด้วยความตกใจสุดขีด.....................................................................................................
ป๊ากเก้อร์ 24 พ.ค. 2551 09:15 น. - ID 9287 
810
1
0
24 พฤษภาคม 2551 09:20 น. - comment id 100297
เรื่องพรหมลิขิต นี้สำหรับใครที่ยังไม่ได้อ่าน -ตั้งแต่ตอนแรก http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9021.html นี่เลยครับยกมาให้แล้ว อันนี้คือตอนแรก http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9046.html นี่คือตอนที่ 2 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9085.html นี่คือตอนที่ 3 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9125.html นี่คือตอนที่ 4 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story1981.html นี่คือตอนที่ 5 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9219.html นี่คือตอนที่ 6 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9232.html นี่คือตอนที่ 7 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9245.html นี่คือตอนที่ 8 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9260.html นี่คือตอนที่ 9 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9274.html นี่คือตอนที่ 10 ใครสนใจ ที่จะอ่านตั้งแต่แรกผมยกมาให้แล้วนะครับ คลิ๊กเข้าไปอ่านได้เลยไม่ต้องหา ชอบไม่ชอบยังงัยช่วยวิจารณ์ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ และขอขอบคุณท่านผู้อ่านที่ได้ติดตามผลงานมาตั้งแต่ตอนแรกด้วยครับ หมายเหตุ :ช่วงตอนหนึ่งถึงตอนที่ 1-3นั้นผมได้ลดตัวละครที่เป็นเพื่อนในกลุ่ม ภูออกไปนะครับ แต่ว่ายังไม่ได้แก้ และเปลี่ยนตัวละครที่ชื่อแนท เปลี่ยนชื่อเป็น แนนครับ ต้องขออภัยด้วยนะครับที่ไม่ได้แก้ (สำหรับผู้ที่ติดตามตั้งแต่แรกทุกคน) ขอบคุณครับ .....ป๊ากเก้อร์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ