อีแอบ

ผู้หญิงช่างฝัน

 นางทาส    
 ละครอะไรก็ไม่รู้..   คนใกล้ชิดฉันชอบบ่นปนค่อนขอด
เมื่อยามที่เห็นฉันใจจดใจจ่อ นั่งเฝ้าหน้าจอโทรทัศน์ 
ไม่กระดิกกระเดี้ยไปไหน....
เราถกกันว่าละครเรื่องนี้ ให้อะไรคนดู..
เขาว่า..  ละครประเภทนี้ดูบ่อย ๆ  ระวังมันจะซึมเข้าจิตใต้สำนึก
ทั้งเนื้อหาและพฤติกรรม
แต่ฉันว่า.. ละครเรื่องนี้ให้อะไรฉันหลายอย่าง และมีมุมมองที่หลากหลาย
และเชื่อว่าผู้ชมสามารถแยกแยะได้ว่าจะเลือกเสพสิ่งใด
สำหรับฉัน
ฉันทึ่งในความมีเมตตา ความนิ่ง เย็น และความอดทน  ของคุณหญิงแย้ม..
พาให้คิดได้ว่า หากฉันนิ่งและเย็นได้แม้สักน้อยของคุณหญิงแย้ม
ฉันคงเป็นสุขได้มากกว่าที่เป็นอยู่  และคนรอบข้างฉันก็คงรู้สึกไปด้วยเช่นกัน
ฉันนับถือในความกตัญญูรู้คุณ ความเสียสละของนังเย็น  
เพราะฉันศรัทธาและชื่นชมผู้ที่มีความกตัญญูยิ่งนัก   
เรื่องราวของความกตัญญูที่เคยถูกถ่ายทอดผ่านสื่อต่าง ๆ 
สามารถทำให้คนขวางโลก หัวดื้อ  และแข็งกระด้างอย่างฉัน  
ลำคอตีบตัน ด้วยความตื้นตัน จนต้องหลั่งน้ำตาออกมาเป็นเผาเต่า 
(จนเต่าตายไปหลายตัว)
ราวกับว่าตัวเองเป็นนางเอกละครหรือนางงามอะไรสักอย่าง
ที่แสนจะอ่อนไหว จิตใจดี  น่าทนุถนอม  (คลื่นไส้ตัวเองนะเนี่ย)
และฉันอยากเห็นทุกคนให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก ๆ  จัง
ฉันรู้สึกยินดีกับบ่าวไพร่ของคุณหญิงแย้ม ที่มีเจ้านายมีเมตตา
ทำให้บรรยากาศเป็นไปด้วยความสนุกสนาน  มีความสุขกันไปตามอัตภาพ 
และขณะเดียวกันก็รู้สึกเห็นใจบ่าวไพร่ในฝั่งของคุณสาลี่และคุณบุญมี
ที่ต้องเจอกับความเกรี้ยวกราด โมโหร้ายของเจ้านาย..
คำของ อีป่วน  เจ้าของคำฮิตติดปาก แต่ก็มิได้นำพา   
ที่ตอบคุณบุญมี..ผู้เป็นนายว่า..
 อยากไปเป็นบ่าวเรือนคุณหญิงแย้มเหมือนกัน  แต่ไม่มีวาสนา...
นึกถึงว่าหากตัวเองเป็นคุณบุญมี  คงสะอึกในคำตอบนั้นเหมือนกันนะ
ที่ปูมาทั้งหมดนี้ ยังไม่ใช่ประเด็นที่ฉันต้องการจะกล่าวถึง
เรื่องที่ฉันรู้สึกประทับใจและทำให้อยากเขียนถึงละครเรื่องนี้
คือความผูกพันและจงรักภักดีของ อีแอบ บ่าวของคุณสาลี่ต่างหาก
				

อีแอบ  ผู้มีคุณสมบัติ ของคำว่า บ่างช่างยุ..  นายว่าขี้ข้าพลอย..  
ประจบสอพลอ..   และสารพัดความไม่ดีของบ่าวอยู่เต็มเปี่ยม  
เท่าที่ดูมา ฉันแทบจะไม่เห็นเลยว่าคุณสาลี่ ทำดีกับ อีแอบ  ตรงไหน
แต่ อีแอบ ก็ยังคงซื่อสัตย์และจงรักภักดีต่อเจ้านายตัวเอง
ราวกับพยาธิใบไม้ที่ซื่อสัตย์ต่อตับก็ไม่ปาน 
(อันนี้จำมาจากหนังสือเล่มหนึ่ง ขออภัยที่จำชื่อหนังสือและผู้แต่งมิได้)

ฉันมองไม่เห็นเหตุผลอันใดเลย ที่  อีแอบ จะต้องซื่อสัตย์ต่อคุณสาลี่ถึงเพียงนี้
เหตุผลเดียวที่พอจะมีคือ อีแอบ เป็นบ่าว  และ คุณสาลี่ เป็นนาย
หลาย ๆ  ฉากที่แสดงถึงความเป็นห่วงเป็นใย  คอยดูแลและปกป้องผู้เป็นนาย 
ทั้ง ๆ  ที่ตามความน่าจะเป็น.. 
หรือตามทฤษฎีของบ่าวประเภทประจบสอพลอทั่ว ๆ  ไป
น่าจะพยายามเอาตัวรอดในยามที่เจ้านายตกต่ำ หมดอำนาจวาสนา 
(ไม่เกี่ยวกับการเมืองนะ)     แต่ อีแอบ   ไม่...    

แม้สุดท้ายคุณสาลี่จะต้องชดใช้กรรมที่ตัวเองก่ออย่างสาสม  
ที่แม้แต่สามีสุดที่รักอย่างท่านเจ้าคุณก็ยังมิได้นำพา 
อันเป็นปกติของละครทั่วไปที่สอนให้ท่านผู้ชมรู้ว่า 
ทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว  
ก็เห็นจะมีแต่ อีแอบ  บ่าวผู้จงรักภักดีนี่แหละ 
ที่คอยดูแล เป็นห่วงเป็นใย ไม่คิดที่จะทอดทิ้ง ยอมตกระกำลำบาก
เคียงข้างผู้เป็นนายจนเฮือกสุดท้าย..  

คำโบราณที่ว่า 
คบคนพาล พาลพาไปหาผิด  คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล  
ยังคงเป็นจริงและใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย  
แต่คำคมสมัยใหม่ที่ฉันฟังแล้วอดที่จะยอมรับและเห็นจริงด้วยไม่ได้
นั่นคือ   คบคนพาลถ้าจริงใจ ก็ไม่ผิด คบบัณฑิตไม่จริงใจ  ก็ไร้ผล

เอวัง..  ด้วยประการฉะนี้แล