ไอ้เตือน ชีวิตเด็กช่างกล

sonax0651

ไอ้เตือนเป็นเพื่อนในกลุ่มเรา  แต่อยู่คนละโรงเรียน   แต่บ้านมันอยู่ใกล้กับบ้านเจ้าอุ๊ที่นครชัยศรี  บ้านไอ้เตือนส่วนมากรับราชการ  แต่มันเลือกเรียนช่างไฟฟ้ากำ
ลัง  ไอ้เตือนถูกเลี้ยงมาอย่างดี  มีพี่เป็นตำรวจ  พ่อเป็นครู  แม่เป็นแม่ศรีเรือน
ทุกวันมันก็นั่งรถมาโรงเรียนตอนเช้า   ตอนบ่ายเลิกเรียนมันก็นั่งรถกลับบ้านที่
นครชัยศรีอย่างนี้ทุกวัน   จนกระทั้งปี3 พวกเราในกลุ่มมีเจ้าเม้ง  เจ้าอุ๊  เจ้ายา
และเราก็ไปทำงานส่งอาจารย์ที่บ้านเจ้าอุ๊เพราะมันสงบดี    ในบ้านสวนแม่เจ้าอุ๊ใจ
ดีทำกับข้าวเลี้ยงทุกครั้ง   แม่จะทำน้ำพริกไว้รอเราเสมอ   ถ้ารู้ว่าเราจะไปทำงานกัน   ช่วงนี้ใกล้สอบปิดภาคเรียนที่2 ปี3แล้ว   งานก็ต้องส่งอาจารย์มีเยอะ ทั้งเขียน
แบบ  งานไม้  งานโครงสร้างฯลฯ  พวกเราในกลุ่มถึงเวลาเรียนเป็นเรียน   เที่ยวเป็น
เที่ยว  ก็เลยไม่ค่อยมีผู้ใหญ่บ้านไหนเป็นห่วงนัก   เพราะพวกเรารู้จักหน้าที่กันดี
บ้างที่พวกเราก็จะโบกรถไปเที่ยวต่างจัวหวัดบ้าง   หัวหินเอย  กาญจนบุรี   ราชบุรี 
พอถึงเวลาทำงานก็จะมุมานะช่วยกันทำ   มีอยู่ครั้งหนึ่งเราไปกับเจ้าอุ๊  เจ้าเม้ง
กัน3คน ไปบ้านเจ้าอุ๊ไปถึงประมาณ2ทุ่มกว่าๆ   ก็หิวข้าวเลยแวะร้านยายสำอางค์
แถวๆปากซอยวัดปรีดาราม   เผอิญมีโต๊ะเขานั่งกินเหล้าอยู่ประมาณ7-10คน
พวกเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก   พอเราเข้าไปในร้านเขา2-3คนก็มาปิดประตูเหล็ก
ยืด  ให้เหลือแค่คนลอดได้แค่นั้น   พวกเราก็ตกใจซิครับเรามาแค่3คนเอง
ก็ทำใจดีสู้เสือจนกินข้าวเสร็จ  จ่ายตังค์แล้วเดินออกมาจากร้าน   โดยระวังตัวอยู่เหมือนกัน  แต่ก็ไม่มีอะไรครับ   แต่พอเดินเลยมาสัก10ก้าวเท่านั้นละครับขวดโซดา แก้วน้ำ  ฯลฯขว้างใส่พวกเราใหญ่เลย  ก็วิ่งซิครับวื่งมาจนถึงหน้าบ้านไอ้เตือน  ก็หันมามองหน้ากันแล้วเจ้าเม้งก็พูดขึ้นว่า"มันทำอย่างนี้ได้ยังไงวะ"เท่านั้น
ละครับเรา3คนก็หาไม้เท่าที่หาได้เดินกลับไปที่โต๊ะพวกนั้น  พวกเขาคงคิดว่า3คนแค่นี้จะทำอะไรได้   พวกเขาคิดถูกแล้วครับเพราะหลังจากนั้น  ในตอนเช้าได้ข่าวว่าพวกเขา3คนต้องนอนโรงพยาบาล  ส่วนที่เหลือก็เจ็บกันไปตามระเบียบ  นี่ละครับวีรกรรมเด็กช่างกล   แต่พวกเราไม่รังแกใครก่อนนะครับ   ที่นี่ก็ต้องย้ายไปทำงานที่บ้านเจ้ายาที่คลองบางไผ่  ทุกเย็นเพื่อนๆก็เลยไปรวมตัวกันที่นั้น  บ้านเจ้ายาอยู่ติดคลองภาษีเจริญสนุกครับ  ก็มีไอ้เตือนไปด้วยทุกวัน  มันกลัวลูกหลงจากเหตูการณ์วันนั้น  เย็นวันหนึ่งไอ้เตือนก็ยืนอยู่หน้าประตูบ้านพร้อมพวกเรา  ทันใดนั้นเจ้าเม้งก็บอกไอ้เตือนว่า"ไอ้เตือนรีบหนีเร็วรถเขาจะมาจับมึงแล้ว"ไอ้เตือนตกใจวิ่งแบบชนอะไรต่อมิอะไรเข้าไปในบ้าน  พวกเราก็หัวเราะกันเพราะรถคันนั้นมันเป็นรถ "รถดูดส้วม"
(ไอ้เตือนมันถูกเลี้ยงมาอย่างดีมันเลยไม่รู้จักนะครับ)