เขียนเรื่องสั้น วันเผาศพ.....เป็นวันที่ทุกคนรู้สึกหดหู่และเศร้าหมองมากเพราะได้ยินแต่ผู้คน ร่ำไห้เสียใจกับผู้ที่จากไปแต่ก็มีบางพวกที่กลับดีใจฉลองกันใหญ่ ผมชอบไปดูติดขอบเมรุเผาศพที่มีไฟรุกโชติช่วงมันสวยงามดี มันเห็นอะไรหลายๆอย่างที่ในโลก นี้เขามองไม่เห็นแต่บางครั้งก็เบื่อเหมือนกันเพราะไม่มีอะไรใหม่นัก วันนี้ก็เป็น อีกวันหนึ่งที่ผมต้องมางานเผาศพ แต่เธอเป็นผู้ที่จากไปและเขาผู้ที่มีความสุขเหลือเกินในขณะที่น้ำตาจอมปลอมของเขาหลั่งออกมา ผมอ่านใจเขาได้ครับ ความคิดในใจของเขามันแสดงออกอย่างเปิดเผย เขาดีใจต่างหากที่เมียเขาตาย เพราะเขาจะได้สมบัติทั้งหมด และเป็นอิสระในชีวิตที่เขาเคยถูกเมียคุมตลอดเว ลาที่ยังมีชีวิตอยู่ ถ้าถามว่าเมียเขารู้ไหมที่คิดเช่นนี้หรื่อรู้ความจริงเช่นนี้ถ้ารู้ก็คงเสียใจมาก ก่อนตายคงทรมานจิตใจ แต่ยังดีที่เธอตายก่อนรู้ อ้อ ! แล้ววิญญาณ เมียเขาจะรู้ไหมเนี่ย ! มันไม่สำคัญหรอกผมว่าที่วิญญาณเมียเขาจะรู้หรือไม่รู้ เพราะเขาได้ลาจากโลกไปแล้วในขณะที่ไปอย่างสงบมากกว่า จิตที่ดีและสงบ วิญญาณก็ไปดีไม่ต้องสนว่าข้างหลังในโลกจะเป็นอย่างไร งานนี้มีผู้คนหลายคน หลายกลุ่มที่เข้ามามีส่วนในการรับความสุขจากผู้เสีย ชีวิต มันเป็นกรรมของผู้เสียชีวิตจริงๆนะ ทำให้กลุ่มคนข้างหลังตั้งแต่ญาติพี่น้อง และโดยเฉพาะสามีเธอเองได้รับผลประโยชน์เต็มๆแถมยังแก่งแย่งทรัพย์สมบัติ น่าสนใจหรือกลัวไหมครับ ที่หน้าที่ผมต้องคอยรับวิญญาณผู้คนเหล่านี้และต้องรับรู้อะไรมากมายก่อนการจากไปของมนุษย์ที่ยมฑูตอย่างผมก็เบื่อเหมือนกันนะ ครับ แล้วคุณล่ะจะไปแบบไหน ? ผมจะรอดู
9 กันยายน 2550 13:06 น. - comment id 97502
ถ้าฉันเป็นคนที่ต้องจากไป.... คงจะยินดีที่หลีกพ้นความหลอกลวง หลุดพ้นเสียที...ดีใจที่เกิดมา... แม้ก่อนตายยังทำให้อีกหลายๆ... ชีวิตมีความสุข..และขอให้.. เขามีชีวิตนิจนิรันดร์......... เสพสุขกับสิ่งที่โหยหา...... มาทั้งชีวิต...พระคุ้มครอง...
10 กันยายน 2550 09:43 น. - comment id 97514
ต้องขออภัยมากๆนะเรื่องสั้นเรื่องนี้ข้อความมันหายไปอ่ะ ยังไงก็ลองเข้าไปอ่านใหม่ที่ รอ (ฉบับสมบูรณ์) นะ ขอบคุณที่เข้ามาชมค่ะ