ด้วยรักและชิงชัง (1)
ผู้ชายสีคราม
....เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ มีเค้าโครงบางส่วนจากเรื่องจริง
แต่เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ยังเป็นเรื่องแต่งนะครับ...
เพื่อนผมชื่อ "สิน" มันเป็นผู้ชายแสนดีครับ
ดีมาก...ดีสุดลิ่มทิ่มประตูก็ว่าได้ ผมเองไม่เคยเชื่อว่ามันจะดีขนาดนั้น
เพราะลึกๆ ผมก็เชื่อว่า ไอ่สิน มันก็มนุษย์เดินดินกินลูกชิ้นปิ้ง เหมือนกันกับเราๆมันจะไปดีขนาดนั้นได้ยังไง
จนเกิดเรื่องท้าพิสูจน์ความดีของมันขึ้น...
ผมและเพื่อนๆ เรียนอยู่คณะเกษตรฯ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ส่วนต้นเรื่องท้าพิสูจน์นั้น เธอเป็นสาวรุ่นน้องเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน
แต่เธออยู่คณะอักษรศาสตร์... เธอชื่อ จุ๊บแจง...
ผมไม่รู้ว่า น้องจุ๊บกับไอ่สินเพื่อนผมมันไปรู้จักมักจี่กันแต่เมื่อไหร่
เอาเป็นว่า รู้อีกทีก็เห็นไอ่สินกับน้องจุ๊บไปไหนมาไหนด้วยกันแล้ว
แรกๆ ความรักข้ามคณะก็ทำท่าจะผลิบานออกดอกออกผลงอกงามดีหรอก
แต่ในเวลาไม่กี่เดือนต่อมาก็เกิดเรื่อง....
อยู่มาวันหนึ่ง ไอ่สินก็ทำหน้าซื่อๆ เซื่องๆ ประสามัน
เดินเข้าคณะมา ไม่ได้มีท่าทางเบื่อโลกอะไร แต่มันก็ถอนใจดังเฮือก.....
เพื่อนๆ ในโต๊ะด้วยความเป็นผู้ชาย คงไม่มีใครคิดไต่ถามสารทุกข์สุกดิบมันหรอก
ยกเว้นก็แต่ เตยหอม ผู้หญิงไม่กี่คนในคณะที่พอจะทนๆ พวกผมได้
"เป็น - อะไรไปไอ่สิน" แน่ล่ะครับ ถามแบบนี้ก็มั่นใจได้เลย
เตยหอมคงไม่คิดพิเรนทร์กันไอ่สินแน่
มันก็ถามไปตามมารยาทที่ผู้หญิงเขาพึงกระทำกันน่ะล่ะ
"กุบอกเลิกกะน้องจุ๊บละ"
ประโยคเดียวซัดเอาทั้งวงเงียบกริบในพริบตา
มันพูดแค่นั้นแล้วมันก็ลุกไป ไม่รอให้ใครถามอะไรต่อ
ถ้าเรื่องมันจบแค่นั้นก็ดีสิครับ....
วันต่อมา... น้องจุ๊บสาวอักษรฯ
สู้อุตส่าห์ถ่อสังขารมาดักรอที่โต๊ะกลุ่มพวกผม
เธอมาหว่านล้อมให้พวกผมเห็นใจครับ
ที่ผมใช้คำว่า หว่านล้อม เพราะอย่างที่รู้
เรื่องพวกนี้ ผู้ชายไม่สนใจหรอกครับ
อาจจะรับฟัง ปรึกษาได้ แต่ไม่อยากแส่มือเข้าไปยุ่ง
เรื่องคนสองคนหรอกครับ
หลังจากเพียรหว่านล้อมอยู่นาน น้องจุ๊บก็ไม่ประสบความสำเร็จ
พวกผมได้แต่บอกว่ามันเป็นการตัดสินใจของไอ่สิน
มันเป็นเรื่องของคู่รัก พวกผมจะไปเสือ กอ อะไรได้เล่า
น้องจุ๊บฟังแล้วนิ่ง ไม่พูดอะไรลุกเดินกระบึงกระบอนจากไป
แต่การไม่พูด ไม่ได้หมายความว่าเลิกรา น้องจุ๊บยังคงวุ่นวายอยู่กับการ
ตามง้อไอ่สิน ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอะไรนักหนา
น้องจุ๊บก็ใช่ว่าขี้ริ้ว เรียนรึก็อยู่คณะสาวงาม
ส่วนไอ่สิน โอเค หน้าตามันไปวัดได้ แต่อะไรทั่วๆ ไปก็แค่อยู่ตามเกณฑ์เฉลี่ย
ผมก็เลยไม่รู้ว่า ใครบ้าใครบอกันแน่นะงานนี้
อาทิตย์ต่อมา ผมไปกินข้าวที่โรงอาหารกลาง
แล้วเพื่อนรุ่นเดียวกันคณะอักษรฯ เหมือนน้องจุ๊บน่ะล่ะ ก็เดินมาถาม
"เนศ... ฉันได้ข่าวเรื่องน้องจุ๊บกับสิน... เขาว่าพวกเธอทำให้เขาเลิกกันเหรอ"
อึ้งสิครับ... ผมได้แต่เง็งว่า พวกผมไปเกี่ยวอะไรกับเรื่องรักของไอ่สินกับจุ๊บ
"อะไรวะ จอย... พวกกุไปเกี่ยวอะไรด้วย"
"ฉันก็ไม่รู้นะเนศ แต่ที่เธอกับเพื่อนๆ ทำเนี่ย เลวมากเลย"
เอาล่ะสิครับ ผมงงยิ่งกว่าปลาโดนทุบหัวเตรียมขอดเกล็ดขายที่ตลาดซะอีก
"เฮ้ย พวกกุทำอะไร ... ไหนเล่ามาดิ๊จอย เคลียร์ๆ อย่ามามั่ว"
"เอ้า พวกเธอรู้อยู่แก่ใจยังต้องเล่าอีกเหรอ เขารู้กันทั้งตึกอักษรฯ แหล่ะว่าพวกเพื่อนสินน่ะ
ยุให้สินเลิกกับจุ๊บ เธอไม่ต้องมาทำงง ฉันแค่มาถาม เพราะอยากฟังเธอยอมรับด้วยตัวเอง
ไหนๆ เธอก็เป็นเพื่อนฉัน แต่อย่างที่จุ๊บบอกเลย พวกเธอไม่มีทางรับหรอกว่า ทำ"
ฉอดๆ เสร็จ เจ๊จอยก็เดินลิ่วๆ ไป โดยที่ผมยังไม่ได้แก้ต่างอะไรให้ตัวเองเลย
แน่นอนครับไม่ใช่ผมคนเดียวหรอกที่โดน
ไอ่เพื่อนๆ ในกลุ่มเดียวกันกับผม โดนหมด
แต่ที่โดนอ่วมๆ เลย กลับเป็น เตยหอม ไปซะอย่างงั้น
เตยหอมไม่ได้พูดพล่ามอะไรให้ฟังหรอกครับ
เธอถึกมาก จนผมเกริ่นขึ้นเองว่าผมโดนเจ๊จอยยิงรัวมา
ยัยเตยถึงบอกออกมาได้ว่า เธอก็โดนไม่ใช่น้อย...
"แกยังน้อยนะเนศ ฉันสิ ... เ ส ือกเรื่องเขาดีนัก ซวยเลย"
"เอ่า เมิงไปเกี่ยวไรกับเขาวะ ไอ่เตย" ในสายตาผม ผมก็ไม่เคยเห็นไอ่เตยมันไปยุ่งอะไรนี่
"แกไม่รู้อะไร ยัยจุ๊บน่ะ มาถามฉัน บอกฉันน่าจะเข้าใจเป็นผู้หญิงด้วยกัน
แล้วถามว่าผิดอะไรตรงไหน... ฉันก็บอกว่า ...อย่าไปทู่ซี้อะไรกับไอ่สินเลย
ไอ่สินน่ะมันอดทนก็จริง แต่มันก็เด็ดขาด แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้ไปรับรู้ปัญหา
อะไรของมันสองคนด้วยนี่หว่า"
"เออ แล้วไงอีก"
"แกโง่จริงหรือแกล้งโง่... จะแล้วไง ยัยจุ๊บมันไปป่าวร้องซะทั่วเลย
บอกว่าฉันน่ะจะฮุบไอ่สินไว้เอง เลยได้ตำแหน่งแกนนำเลยเนี่ย ซวยฉิบ"
"อ้าว แล้วแกไม่ได้คิดจะฮุบไอ่สินมันหรอ" ผมแซวไอ่เตยไปงั้นล่ะ ก็รู้อยู่แล้วว่าไอ่เตย
มันมีแฟนหนุ่มคู่แท้ของมันอยู่แล้ว
"ไอ่เวร... เดี๋ยวแม่ด่าให้ลืมทางกลับบ้านเลย อย่าพูดเล่นไปสิวะ แกจะทำฉันซวยสองเด้ง
ไหนจะโดนหาว่าฮุบไอ่สินอย่างเป็นทางการ เพราะมาจากปากแก แล้วไหนจะทางพี่ไมค์อีก
ฉันไม่อยากเดือดร้อน"
ไอ่เตยทำหน้าเครียดจริงจัง ซะจนผมไม่กล้าแซวมันต่อ
เอาเป็นว่าบัดนี้ เรื่องก็กลายเป็นว่า ไอ่เตยมันจะฮุบไอ่สิน ส่วนพวกผมก็เข้าข้างไอ่เตย
เพราะเป็นเพื่อนมัน ฝั่งยัยจุ๊บกลายเป็นผู้ถูกกระทำอย่างน่าเห็นใจ
เรื่องจะเป็นยังไงต่อไป ต่อตอน 2 นะครับ
To Be Continued