...............บางครั้งคนเราก็ต้องพูดหรือทำในสิ่งที่ตนไม่อยากทำ ทำสิ่งที่ไม่ตรงกับหัวใจ เพราะคนเราก็มีเหตุผลที่แตกต่างกันออกไป เราไม่อาจไปบอกได้ว่าเหตุผลของเขาไม่ดีไม่ถูกต้อง เพราะคนแต่ละคนมีความคิดที่แตกต่างกันออกไป ...............ฉันเองก็เช่นกันที่ต้องทำสิ่งที่ตรงข้ามกับหัวใจต้องการ จะมีสักกี่คนที่เป็นเหมือนฉันบ้าง.... ...............เมื่อเรารักใครสักคน เราก็คงอยากให้เขาอยู่กับเราไปนาน ๆ รักเราคนเดียว ถ้ารักมากก็เกิดความเห็นแก่ตัวมาก อยากครอบครอง ซึ่งถ้าเป็นแบบที่ใจต้องการ เราก็คงต้องมีความสุข แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น เพราะอะไรรู้ไหม เพราะเรารู้อยู่เต็มหัวใจว่า หัวใจเขาไม่ได้อยู่ที่เรา และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใจเขาอยู่ที่ใคร หรือมอบให้ใครหรือยัง แน่นอนว่าเขาพร้อมจะอยู่กับเรา แต่ความสุขอย่างนี้จะจีรังยั่งยืนนานแค่ไหน ขนาดที่คนที่เริ่มต้นมีความรักให้กันมากมาย วันหนึ่งความรักที่มีให้กันยังหมดลงได้ แล้วถ้าคนที่ไม่ได้รักเราจริง แค่คบกับเราเพื่อแก้เหงา เวลามันจะไม่สั้นยิ่งกว่าคนที่รักกันหรือ ...............บางคนอาจจะรับได้ แค่ขอให้เขาอยู่กับเรา ไม่คิดอะไรขอแค่เวลาที่อยู่ด้วยกัน ขอให้ต่างคนต่างมอบสิ่งดี ๆ ให้แก่กัน แน่นอนการหลอกตัวเองอย่างนี้ อาจทำให้มีความสุข ถ้าเราสามารถปรับใจตัวเองให้คิดแบบนี้ได้ แต่สำหรับฉัน ฉันไม่สามารถคิดอย่างนี้ได้ และเพื่อให้ตัวเองสามารถดำรงชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้โดยปราศจากความทุกข์ในเรื่องของความรัก ฉันจึงต้องตัดสินใจทำบางสิ่งบางอย่างลงไป เพื่อเป็นการตัดไปตั้งแต่ต้นลม ................นั้นคือ การบอกเลิกคบกัน เหตุผลคือเขาไม่ใช่สเป็คหรือคนที่เราต้องการจะคบเป็นแฟนด้วย คุณไม่มีคุณสมบัติเช่นนั้นเลย และคุณก็เคยบอกเลิกกับฉันก่อน และอยากคบฉันเป็นเพื่อน แล้ววันนี้คุณกลับมาทำไม มันสายไปแล้วเพราะฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องมีคุณ... ...............ถามว่า ฉันยังรักเขาอยู่ไหม ก็ยังรักแต่ฉันรู้ว่าตลอดเวลาเขาไม่เคยรักฉันได้เลย ฉันพร้อมที่จะรักและดูแล และอยู่เคียงข้างกับคนที่เรารัก แต่เขาไม่มีความพร้อมอะไรเลย เขาขอแค่สนุกไปวัน ๆ ไม่อยากผูกมัด ยึดติดกับใคร เขายังมีสิทธิเลือก เมื่อความคิดของคนสองคนไม่ตรงกันแล้ว มันยากที่จะคบกันต่อไป แล้วเราจะเสียเวลายื้อเวลาออกไปทำไม ยิ่งยื้อออกไปหัวใจก็ยิ่งเจ็บ มันต้องมีคนใดคนหนึ่งที่กล้าตัดสินใจ และครั้งนี้ขอเป็นฉันบ้างนะ ที่ตัดสินใจบอกเลิกคุณ...ผู้ชายหลายใจ
1 กรกฎาคม 2550 16:00 น. - comment id 96770
ฉันคิดว่าคุณเข้าใจชีวิตมากว่ายิ่งยื้อยิ่งเจ็บ เรื่องสั้นของคุณดีมากคะ
3 กรกฎาคม 2550 11:40 น. - comment id 96801
ใช่บางครั้งไม่จำเป็นที่ว่าเราจะต้องมีเค้าอยู่ตลอดไป
12 กรกฎาคม 2550 19:15 น. - comment id 96890
ฉันเป็นคนหนึ่งที่บอกเลิกกับคนที่ฉันรักมันเจ็บมากเลย.และเจ็บมากยิ่งกว่าที่เค้ากลับมาบอกว่าไม่ว่าเราจะด่าว่าเค้าไม่ดียังไงมันก็ไม่ทำให้เค้าเลิกรักเราได้หรอก...แต่ฉันก็ตัดสินใจแล้วว่าจะเลิกเพราะอยู่ต่อไปก็เป็นเหมือนเดิม..คุณทำถูกแล้วค่ะ
13 กรกฎาคม 2550 05:19 น. - comment id 96893
ทั้งที่เขาบอกว่ารักเรามาก...แต่เรายังต้องบอกเลิกกับเขา...มันยิ่งเจ็บนะคะ...แต่เพราะฉันไม่เชื่อในคำพูดของเขา...เพราะฉันเห็นการกระทำที่เขาแสดงออกมา...อย่าพูดว่ารักอีกเลยนะเธอ....
13 กรกฎาคม 2550 16:33 น. - comment id 96899
ใช่เลย การบอกเลิกใครสักคน มันเป็นสิ่งที่ทรมานใจสุด ๆ เท่าที่เป็นอยู่นี้ แต่ก็ต้องอดทน เพื่อที่เราจะได้ไม่เจบกับมันอีกต่อไป พอกันทีเถอะ ได้โปรดอย่ามาแกล้งทำดีกับฉันตอนนี้อีกเลย มันสายไปซะแล้ว